#FeyenoordFlashback | Wijnaldum leert wijze lessen van Makaay

De jongste debutant van Feyenoord was hij al, maar sinds vorige week is Georginio Wijnaldum (17) ook de jongste doelpuntenmaker. Juist op aangeven van Roy Makaay maakte hij zijn eerste treffer in de Eredivisie. En dat was voor de hoofdrolspeler zelf misschien nog wel het meest bijzonder. ‘Er is een last van mijn schouders gevallen.’

Het is halverwege de week als Georginio Wijnaldum er even helemaal doorheen zit. Hij heeft een training van ruim anderhalf uur achter de rug, waarin onder meer een uitgebreid partijspel werd gespeeld. Per slot van rekening wordt de selectie ook nog eens om een paar rondjes om het veld gestuurd. Met de tong op de schoenen mag daarna eindelijk de kleedkamer opgezocht worden.

Rust is ook training
Maar Wijnaldum wil liever op het veld blijven. Even uitrusten langs de kant, dan is hij wel weer klaar om verder te ballen. Passen en trappen, of lekker afwerken op doel. Assistent-trainer Dick ‘Cooky’ Voorn kijkt het tafereel even aan, maar besluit al snel om de benjamin van de selectie naar binnen te sturen. “Gini, vandaag even niet,” zegt Cooky. Wijnaldum kan het wel begrijpen. ‘Erwin Koeman zei altijd: “Rust is ook training,” en daar had hij wel gelijk in.’ Schoorvoetend besluit hij toch maar de douches op te zoeken.

Het is de afgelopen weken eerder regel dan uitzondering dat Wijnaldum als laatste met een zak ballen op zijn rug van het trainingsveld loopt. Naar eigen zeggen zou hij het liefst de hele dag op het veld met de bal in de weer zijn, maar als profvoetballer moet je nu eenmaal ook op gezette tijden je rust pakken.

Bedanken
Het enthousiasme van Wijnaldum is ook trainer Bert van Marwijk niet ontgaan. Omdat de jongeling al sinds het begin van het seizoen meetraint met de selectie, weet de trainer inmiddels wat Wijnaldum kan. Van Marwijk liet hem eerder dit seizoen al een paar keer invallen en tegen Heracles mocht Wijnaldum zelfs in de basis beginnen. In De Kuip bekroonde hij een prima optreden met een treffer, bijna een kwartier voor tijd. Op aangeven van Roy Makaay hoefde Wijnaldum de bal weliswaar alleen nog over de lijn te drukken, maar: hij telde. Met een grote glimlach op zijn gezicht draaide de doelpuntenmaker zich naar Makaay en omhelsde hem. ‘Dat was mijn manier om hem te bedanken,’ zegt Wijnaldum. Niet alleen voor de assist die hij niet kon missen, maar ook voor de lessen die hij de afgelopen weken leerde van de spits.

Al toen bekend werd dat Roy Makaay naar Feyenoord zou komen, wist Wijnaldum dat hij daar zijn voordeel mee kon doen. ‘Roy is een speler die altijd veel scoort, terwijl ik daar nog wel eens moeite mee had. Hij is een ervaren speler, dus hij kan mij daarbij helpen. Ik dacht dat het mooi meegenomen zou zijn als ik hem dat kon vragen.’ Aan het begin van het seizoen keek Wijnaldum nog wel tegen Makaay op, maar al snel had hij de moed verzameld om op hem af te stappen. Hij vroeg hem hoe hij zich gedraagt voor de goal en op welke manier hij afwerkt. ‘Toen zei hij: “Dat kan ik je laten zien na de training”.’ Wijnaldum bleef daarom na de groepstraining op het veld en Makaay legde hem uit hoe hij meer kon scoren en liet voorbeelden zien. ‘Zo heeft hij mij een beeld gegeven van hoe hij voor het doel is. Wat Roy mij op die manier in de praktijk laat zien, is voor mij een heel goede leerschool.’

Specialiteit
Makaay vertelde dat hij rustiger moet blijven voor het doel. ‘In de vooractie moet ik naar de keeper blijven kijken en dan mijn beslissing maken. Het gaat allemaal om gevoel en dat gevoel moet je oefenen op de training. Je moet weten waar het doel is, waar de keeper staat en hoe je de bal moet raken. Het is niet echt makkelijk, maar als je het eenmaal onder controle hebt is het echt een specialiteit.’

Bovendien gaf Makaay de tip om elke bal tenminste tussen de palen te schieten. Op die manier moet een keeper altijd in actie komen. Een goed voorbeeld was toen Wijnaldum inviel tegen FC Groningen en een bal vanaf de zestienmeterlijn uit een lastige hoek op doel kon schieten. De  bal ging over en via de tegenaanval die volgde, kwam Groningen op voorsprong. ‘Toen dacht ik: als ik die bal gemaakt had, was dat nooit gebeurd. Met dat idee ging ik ook de kleedkamer in na de wedstrijd, het was een rotgevoel. Roy zag dat ik ermee zat en kwam met mij praten. Hij zei dat het niet mijn fout was dat die bal er niet inging en dat ik mijn kop omhoog moest houden.’

Heel grote speler
In eerste instantie was dat nog niet zo makkelijk. Scoren is nu eenmaal belangrijk voor hem, zo geeft hij ruiterlijk toe. ‘Ik ben een speler die vaak in scoringspositie komt. Ik vind het daarom belangrijk dat ik ze ook maak, daar kan ik het team mee naar de overwinning helpen. Als je dat beheerst, kan je een heel grote speler worden.’ Toch liet Wijnaldum bij Jong Feyenoord al geregeld zien dat hij een neusje voor de goal heeft. De middenvelder is topscorer van de beloften en hij hielp het elftal op die manier al meerdere malen naar de overwinning. ‘Die doelpunten vielen bijna allemaal in de laatste vijftien minuten van de wedstrijd’, zegt Wijnaldum. ‘Dat heeft met geduld te maken, denk ik. Dat heb ik van Roy geleerd. Als ik geduldig ben, zullen de kansen wel komen.’

Maar de doelpunten die hij bij de beloften maakte had hij bij wijze van spreken allemaal in willen ruilen voor een treffer in het eerste. Bij Jong Feyenoord liet Wijnaldum zien dat hij de lessen van Makaay snel had opgepikt, maar hij wilde dat ook bij het eerste, waar veel meer weerstand is, bewijzen. ‘Daarom was ik ook zo blij met het doelpunt tegen Heracles. Ik was al heel lang op zoek naar dat doelpunt in het eerste, maar hij kwam maar niet. Sinds mijn debuut heb ik al kansen gehad, maar de bal wilde er maar niet in. Het doelpunt van vorige week was niet heel moeilijk om te maken, maar hij telde wel. Er viel een last mijn schouders.’

Waterdrager
Hij noemt het doelpunt nog mooier dan zijn debuut in het eerste, inmiddels driekwart jaar geleden. Die eerste wedstrijd was ook bijzonder, natuurlijk, maar vanaf het moment dat hij daadwerkelijk voor het eerst in het veld stond, stelde hij zichzelf al het volgde doel: scoren voor Feyenoord 1. In de maanden sinds dat debuut veranderde er veel in het leven van de Rotterdammer. In zijn allereerste wedstrijd, tegen FC Groningen, maakte hij zoveel indruk, dat bij wijze van spreken heel Nederland opeens wist wie hij was. ‘Mijn idee was om gewoon mee te gaan in het spel als een soort van waterdrager. Maar eigenlijk bracht ik wat extra’s en dat had ik nooit verwacht.’

Het maakt dat Wijnaldum tegenwoordig bijvoorbeeld herkend wordt als hij over straat loopt of naar school gaat. ‘Mensen beginnen na een tijdje wel te beseffen wie je bent, al helpt het bij mij wel dat ik vaak een ander kapsel heb. Soms het is wel vervelend, maar als je ervoor hebt gekozen om voetballer te worden hoort dit erbij.’ Op school heeft het daarentegen wel zijn voordelen. ‘Leraren zijn wel makkelijker geworden, willen mij helpen en maken uitzonderingen voor mij. Ik moet dan zo slim zijn om daar gebruik van te maken.’

Hij merkt ook dat hij zelf is veranderd. ‘Ik ben meer volwassen geworden in de afgelopen maanden’, zegt hij. Het is ook niet zo gek: tot dit seizoen ging Wijnaldum vooral met ploeg- en klasgenoten om van dezelfde leeftijd als hij. Nu vindt hij zichzelf dagelijks terug tussen spelers die soms vele jaren ouder zijn en bijvoorbeeld over hun kinderen praten. ‘Op school ben ik vooral voor mezelf bezig, terwijl we hier bij Feyenoord een team zijn. Je bent dus veel meer met elkaar in contact. Ik ga vooral om met de jongeren, maar de oudere spelers zijn ook zeventien of achttien geweest. Met hen kan je ook gewoon praten.’

Glimlach
Een blik op een willekeurige training leert dat dit de plek is waar Wijnaldum zich thuis voelt, ongeacht de leeftijd van zijn ploeggenoten. De glimlach staat constant op zijn gezicht gebeiteld en het plezier spat van elke actie. ‘De trainer laat mij ook vrij en daarom speel ik hoe ik normaal ook zou spelen. Ik denk dat het daarom zo goed gaat. Ik heb er plezier in en dat is het allerbelangrijkste.’

Maar de training is meer voor hem dan alleen maar plezier maken. ‘Alles begint op de training’, zegt hij. ‘Als ik wil leren scoren moet ik dat daar leren. Het gevoel, kijken naar de keeper, hoe je de bal raakt. In de wedstrijd krijg je misschien een of twee keer de kans om te scoren. Het is dus moeilijk om daar van te leren.’

Als Van Marwijk de deur van het trainingsveld al achter zich heeft dicht geklapt, blijft Wijnaldum nog even staan. De ballen die net een plek in de ballenzak hadden gevonden, worden er even snel weer uitgegooid. Soms gaat hij dan met Roy en een paar andere spelers op doel schieten, maar vandaag oefent hij met Cooky op passes over tientallen meters afstand. ‘Want soms gaat Roy ook naar binnen, maar dan blijf ik nog even…’