Bellen met: Franz Hasil

U woont in Wenen, hoe is het daar op dit moment?
Hasil: ‘Het is mooi, zonnig weer, dus dat is lekker, maar het zijn verder natuurlijk gekke tijden. Gisteren mocht voor het eerst in een maand een deel van de winkels weer open in Oostenrijk. Ik ben zelf gelukkig gezond en ik hoop dat dat zo blijft.’

Het is vandaag precies vijftig jaar geleden dat Feyenoord in de halve finale van het Europacup-toernooi in De Kuip met 2-0 te sterk was voor Legia Warschau. Welke herinnering komt bij u direct naar boven?
‘Dat is natuurlijk mijn doelpunt. Na een half uur spelen schoot ik op aangeven van Ove Kindvall met mijn rechtervoet van afstand binnen. Het is een van de mooiste doelpunten die ik heb gemaakt in mijn carrière en in elk geval mijn belangrijkste goal ooit. We waren al op voorsprong gekomen via Van Hanegem, met de 2-0 van mij kwam de finaleplek heel dichtbij.’

Feyenoord was in de weken voorafgaand aan de thuiswedstrijd tegen Legia Warschau nog niet in grootse vorm.
‘Dat klopt, we hadden in de competitie een paar keer op rij gelijkgespeeld. Wat hielp, was dat we tegen Legia een avondwedstrijd speelden voor 65.000 mensen. Die sfeer hielp ons enorm. Bovendien hadden we natuurlijk ook gewoon een heel goed team, dat die avond heel goed speelde.’

Tekst gaat verder onder de foto.

Leefden jullie daarna met veel vertrouwen toe naar de finale tegen Celtic?
‘Celtic werd gezien als de favoriet, maar wij gingen naar Milaan toe om te winnen. Van een Nederlandse journalist heb ik kort geleden een Nederlandse krant gekregen over die finale. Daarin stonden ook reacties vanuit het buitenland. Franz Beckenbauer zegt daar dat die finale van een ongelooflijk hoog niveau was en Sepp Maier vertelde dat dit de beste finale van de laatste tien jaar was. Celtic was een team van wereldklasse, dat een paar jaar eerder nog de Europacup gewonnen had, maar wij waren gewoon beter en hebben verdiend gewonnen. Ik ben de eerste Oostenrijker die de Europacup I won en met Feyenoord waren wij de eerste Nederlandse club met deze cup. Daarop ben ik nog steeds zeer trots. Het was de grootste prestatie van mijn leven.’

U speelde uiteindelijk van 1969 tot 1973 in De Kuip. Achteraf heeft u weleens gezegd dat u langer had willen blijven.
‘In 1973 kon ik voor drie seizoenen bijtekenen. Ik deed het niet, zag er niets in de kinderen elke dag van Rotterdam naar de internationale school in Den Haag te brengen. Het werd terug naar Oostenrijk. Terug naar huis zou je zeggen, maar het was de grootste fout die ik ooit gemaakt heb. Bij Feyenoord zat ik op de top van mijn leven.’

Heeft u nog veel contact met uw ploeggenoten van destijds?
‘Met sommigen van hen zeker. Ik spreek Wim Jansen bijvoorbeeld nog wel eens en probeer nog regelmatig naar Rotterdam te komen. Ik hoop dat het snel weer mogelijk is.’

Bestel ‘Voor Altijd De Eerste’
De Europacup I-winst van 1970 is een halve eeuw later haast van mythische waarde voor onze club. In het jubileumjaar brengt Feyenoord in samenwerking met het AD het historische seizoen tot leven in het boek Voor Altijd De Eerste. Journalisten Ellen Mannens en Robert van Brandwijk halen de tijd van toen naar nu door verhalen te vertellen die dicht op de huid van de lezer zitten. Het boek is exclusief te bestellen in de webshop van het AD voor €27,95 en vanaf 17 april leverbaar. Klik hier om direct te bestellen.

Achtergrondfoto: Nationaal Archief