Fanshop Tickets
Fanshop Tickets

FEYENOORD PLICHTMATIG LANGS RODA JC

Met een 3-1 overwinning op Roda JC heeft Feyenoord een dikke streep gezet onder seizoen in de Holland Casino Eredivisie. Zonder zich bovenmatig in te spannen werden de Limburgers naar een ruime nederlaag getikt. Voor de toeschouwers was er, op de doelpunten na, weinig te genieten, maar coach Van Marwijk kan gelukkig zijn. Zonder kleerscheuren te hebben opgelopen, kan hij zich nu met zijn ploeg gaan opmaken voor de finale om de Amstel Cup
In de dagen voorafgaand aan de wedstrijd tegen Roda JC liet geen Feyenoorder een gelegenheid onbenut om te verklaren het duel wel zeker serieus te nemen. Ze waren echte sportmannen, zeiden ze, die willen altijd winnen. Maar afgaande op de opstelling leek Feyenoord toch op deze donderdag al met het hoofd bij de bekerfinale. Van Hooijdonk, Buffel, Emerton, ze kregen allen rust van trainer Van Marwijk. Toch had de aanval niet echt te lijden onder de afwezigheid van de twee topschutters van de Rotterdammers. Met name Robin van Persie was in de eerste minuten bijzonder in zijn element op de, door hem zo geliefde, plek achter de spits. Van de tiener, terug van een schorsing, kwam ook het eerste Feyenoordgevaar, maar verschalken kon hij Kujovic (nog) niet. Na de plaagstoten van Van Persie was het wel even gedaan met de offensieve bedoelingen van Feyenoord, op een schot van Bosvelt na. Roda JC vond het wel best. De Kerkradenaren had aan een 0-0 gelijkspel genoeg voor het bereiken van hun doel: een ticket voor de UEFA Cup. Het eerste doelpunt kwam dan ook uit de lucht vallen. Net voor het half uur kon Paul Bosvelt de bal met zijn hoofd verlengen naar Kalou. De Ivoriaan zette nog twee passen en schoot vervolgens het leer links naast doelman Kujovic (1-0). Vijf minuten later had het zelfs al 2-0 moeten zijn, maar de vrije trap van Van Persie verdween vanaf een ideale positie net naast het doel. De tegengoal had voor de bezoekers het teken moeten zijn om wat meer uit de defensieve geledingen te komen, maar de formatie bleef behoedzaam. Dat was vragen om problemen en die kwamen er dan ook. Voor een overtreding op Song kon scheidsrechter Braamhaar niet anders dan een vrije trap geven, aan de rechterkant van het strafschopgebied. Voor Robin van Persie een buitenkansje: de aanvaller joeg de bal met een droge schuiver richting tweede paal, maar voordat hij daar was verdween hij via het been van de ongelukkige Filipovic zo maar achter Kujovic. Feyenoord had zich niet bijster ingespannen, maar het stond wel met 2-0 voor. In de rust kwam trainer Wiljan Vloet blijkbaar ook tot de conclusie dat hetgeen zijn ploeg in de eerste helft had geboden wel erg weinig was. Na vijf minuten in de tweede helft had de ploeg al meer laten zien dan in de eerste 45 daarvoor. De beloning hiervoor kwam al snel, toen Cristiano ongehinderd een perfecte hoekschop kon inkoppen (2-1). Toch had het offensief van de gasten ook voor Feyenoord voordelen, want de Rotterdammers kregen veel ruimte om te counteren. Met name de spelers aan de rechterkant konden een aantal malen gevaarlijk voorgeven. Niettemin was het ook uitkijken voor de gelijkmaker, want Roda JC bleef dreigend (via bijvoorbeeld Anastasiou). Voor Van Marwijk het teken om zijn topscorer Van Hooijdonk nog even mee te laten doen in de laatste wedstrijd voor de Amste Cup-finale. Met de lange aanvaller in de spits kreeg Lurling een grote kans, maar zijn beheerste lobje verdween op de bovenkant van de deklat. Met een eventuele treffer was de wedstrijd gespeeld geweest, nu bleef het spannend. Zoals op het moment dat Soetaers voor een leeg doel kon intikken, maar wat nog moeilijker was dan scoren, lukte de Belg: hij schoot hoog over. Blijkbaar hadden meer Roda-spelers het vizier niet scherp staan, want de meeste kansen van de bezoekers gingen ver over de goal van Lodewijks. In de slotfase viel dan toch de beslissing. Met zijn achttiende treffer bekroonde Thomas Buffel een voor hem persoonlijk fantastisch seizoen. Via de kluts scoorde de Belg de 3-1 en kon Feyenoord met de derde plek afscheid nemen van het seizoen 2002 – 2003.