FEYENOORD WINT FLETSE TOPPER IN EINDHOVEN

PSV-Feyenoord werd voorafgegaan door een indrukwekkende minuut stilte voor de slachtoffers van de recente aanslagen in Madrid. Het was wellicht daarom dat zowat alle spelers van beide topclubs gedurende de beginfase met hun gedachten elders leken. Want de opening was van beide zijden rommelig en weinig secuur. Feyenoord miste in Alfred Schreuder een belangrijke pion en aanjager – Shinji Ono vond daarom Hossam Ghaly naast zich op het middenveld- maar gezien het aantal afwezigen bij de Eindhovenaren mocht dat vooraf in ieder geval geen enkel excuus zijn. PSV miste in Robben, Kezman, Vogel, Ooijer namelijk vier vaste waarden. Daarbij kwam ook nog de schorsing van Jürgen Colin, een van de vaste vervangers. De eerste kans was voor de Eindhovenaren. Wilfred Bouma mocht na een hoekschop twee keer het doel van Patrick Lodewijks bestoken. Zijn eerste poging strandde op een teamgenoot, zijn tweede ging voorlangs. Wat volgde was een periode met een licht overwicht voor PSV. Toch was Feyenoord dat de score zou openen. Dat dankten de Rotterdammers aan een geweldige blunder in de defensie van PSV. Kasper Bogelund verwerkte een op het oog eenvoudige diepe bal niet goed, juist op een moment dat de Deen geen rugdekking had. Thomas Buffel profiteerde er van en nam de bal mee voor een sprint van zo’n 50 meter richting het doel van Ronald Waterreus. Het lukte de Belg vervolgens niet de scheidende keeper van PSV te verschalken, maar de rebound kwam bij de attent meegelopen Smolarek terecht. De Pool vond van zo’n 15 meter de kruising en bezorgde Feyenoord daarmee een 1-0 voorsprong, een zeer welkome opsteker én het 3500e doelpunt in de clubgeschiedenis. Na de openingsgoal stond de Eindhovense verdediging onder hoogspanning. En als Feyenoord op de juiste plaatsen de bal veroverde, werd het dan ook snel gevaarlijk rond het zestienmetergebied van PSV, dat duidelijk nog de vermoeienissen van de midweekse ontmoeting met Auxerre. Helaas waren de Rotterdammers doorgaans tamelijk slordig in de eindpass, zodat er op die zo belangrijke momenten te weinig winst werd geboekt. De onzuiverheid aan beide zijden maakte PSV-Feyenoord dit keer een ‘traditional’ van een matig gehalte. Wel leek Feyenoord van eerdere edities geleerd te hebben waar het het beteugelen van Mark van Bommel betrof. Dat betekende: fysieke strijd. En hoewel Dick Jol dan weer veel dan weer weinig toeliet, zag Shinji Ono in de 27e minuut een gele kaart toen hij de aanvoerder van PSV tackelde. Ook Patrick Paauwe kreeg – kort voor rust - geel na een charge op Van Bommel. Even daarvoor had Dirk Kuyt een enorme kans op het beslissen van de wedstrijd laten liggen. Anthony Lurling had hem – op het randje van buitenspel - op de ver voor zijn doel staande Waterreus afgestuurd, maar in plaats van met een lob de wedstrijd in het slot te gooien, schoot de Katwijker de bal hard tegen de Eindhovense keeper op. Hoewel Feyenoord zeker niet ‘goed’ speelde, voor die kwalificatie zaten er gewoon te veel verkeerde passjes en ongelukkige momenten tussen, was het wel duidelijk dat de elf van Bert van Marwijk het Philipsstadion hadden betreden met de absolute wil om te winnen. Elk duel werd aangegaan, tackles werden niet geschuwd en de vier aanvallers liepen zich een ongeluk. Daarbij, de Rotterdammers groeiden ook wel in de wedstrijd. Bovendien keepte Patrick Lodewijks uitstekend, zodat PSV doelrijpe pogingen telkens gefrustreerd zag. Het enige gevaar was na rust eigenlijk dat Feyenoord in de hoop op een mooi resultaat te zeer op de verdediging ging leunen in plaats van het verzwakte PSV definitief de nek om te draaien. Daardoor ontstonden enkele hachelijke situaties in het Rotterdamse strafschopgebied. Maar gelukkig ontbeerde het PSV aan scherpte. Dat bleek vooral in de 64e minuut toen John de Jong geheel vrij voor Lodewijks in arren moede naast schoot. In een poging iets te forceren besloot Guus Hiddink daarop Remco van der Schaaf te vervangen door Ernest Faber en Wilfred Bouma naar het front te sturen. Pas zo’n twaalf minuten voor tijd leverde dat een echt grote kans op. De vooractie was van Johan Vonlanthen, de inzet van Mark van Bommel. Met een schitterende reflex tikte Patrick Lodewijks het schot net onder de lat vandaan. Bert van Marwijk liet daarop Danko Lazovic invallen voor de moegestreden Thomas Buffel, in de hoop de druk op het Feyenoord-doel te verlichten. Zes minuten voor tijd kwam ook Robin van Persie nog binnen de lijnen, op de plek van Anthony Lurling. Omdat de Rotterdammers verzuimd hadden de marge te vergroten, kon de slotfase niet anders dan hectisch worden. Zelfs Ronald Waterreus trok in de blessuretijd van zijn allerlaatste PSV-Feyenoord nog mee ten strijde. Maar de Rotterdamse muur brak niet, zodat Feyenoord in Eindhoven een overwinning boekte die om veel redenen erg belangrijk is.