ZILVEREN MEDAILLE MET GOUDEN RAND VOOR B1

Doodzonde dat de speciaal voor de finale aangezochte arbiter uit de serie A (trainer Cor Adriaanse: 'Z'n naam is me gelukkig ontschoten') de regels op cruciale momenten naar eigen en vooral Italiaans inzicht hanteerde. Mede daardoor won Juventus de finale met 2-1.

Ingedeeld in een poule met Juventus, Napoli en het lokale Lascaris kon Feyenoord op eerste paasdag meteen aan de bak. Op het door de overvloedige regen nauwelijks bespeelbare veld was Napoli de eerste tegenstander van de Rotterdammers. Feyenoord wist meteen waar het om ging. Gedreven spelend, de balverplaatsingen door de lucht keurig aangepast aan het drijfnatte veld, werden de Italianen voor zover dat onder de heersende omstandigheden mogelijk was met goed spel naar een verdiende nederlaag gespeeld. Timon van Leeuwen en Michel Poldervaart tekenden voor de Rotterdamse treffers. Achterin hield B1 de deur op z'n Italiaans in het slot. Waar nodig werd de bal eindeloos teruggespeeld of zonder vorm van pardon hard buiten de lijnen geknald.

Juventus, dat over veruit de beste B-jeugdselectie van Italië beschikt, was de tweede klus voor Feyenoord. Onbevangen traden de Rotterdammers hun leeftijdgenoten tegemoet. Die speelwijze resulteerde in een wedstrijd, waarin de twee ploegen nauwelijks voor elkaar onder deden. Dat de Italianen niettemin toch de zege uit het vuur sleepten, dankte de ploeg aan Mo Hammouti. Feyenoords verdediger  trok halverwege de tweede helft in het eigen strafschopgebied hard aan de noodrem. De elfmetertrap die terecht aan Juventus werd toegekend, betekende de genadeklap voor B1: 1-0.

Na de beide Italiaanse grootmachten wachtte Feyenoord het lokale Lascaris. Om de kruisfinale te bereiken, móest de laatste poule-wedstrijd door Feyenoord worden gewonnen. Adriaanse, aandachtig toeschouwer bij één van de voorgaande partijen van Lascaris, had zijn team vooraf gewaarschuwd. 'Italiaanser kan niet,' omschreef hij zijn spelers de strijdwijze van de komende tegenstander. 'Blijf alert. Op papier speelt de ploeg 4-4-2, maar in de praktijk komt dat neer op acht verdedigers en twee levensgevaarlijke spitsen.' Het was Lascaris met die speelwijze evenwel niet gegeven Feyenoord buiten de kruisfinales te houden. Na rust voltrok Diego Biseswar het vonnis over de lokale helden: 0-1.

Als de beste nummer twee van de drie poules bereikte Feyenoord de kruisfinale. Torino was daarin de tegenstander. De andere halve eindstrijd ging tussen het nationale team van Tunesië (-17) en Juventus. Tegen Torino speelde Feyenoord z'n beste wedstrijd van het toernooi. Opnieuw op z'n Italiaans (Adriaanse: 'Daar hou ik wel van, indien nodig mogen ze die spelopvatting in de Nederlandse competitie ook toepassen ') trad Feyenoord zijn opponent tegemoet. Soepel schakelend, voortreffelijk de zijkanten gebruikend en gevarieerd aanvallend werden de Italianen onder de toeziende ogen van het enthousiaste publiek naar een kansloze nederlaag gespeeld. Jeffrey Altheer en Mitchell Poot bedienden het Rotterdamse kanon: 0-2.

Waarna B1 het in de eindstrijd opnieuw diende op te nemen tegen Juventus. Van meet af aan bleken de twee ploegen opnieuw aan elkaar gewaagd. Juventus dreigde wel, maar kwam nimmer tot een uitgespeelde kans. Misschien wel daarom stak de arbiter zijn landgenoten kort voor het rustsignaal de helpende hand toe, door een volkomen correcte sliding van Jeffrey Altheer te bestraffen met een penalty. Juventus greep vanaf elf meter onder een hels fluitconcert (1) van de talrijk aanwezige toeschouwers de leiding: 1-0.
Toen Diego Bisewar zich vijf minuten later op onnavolgbare wijze langs vijf Italianen goochelde en in de 'zestien' door een Juventus-verdediger tamelijk opzichtig van de benen werd getikt, deed de serie A-man echter of zijn neus bloedde. Schwalbe, besliste de leidsman zelfs en Biseswar ontving (alweer onder een begeleidend fluitconcert) geel.

Mede door die beslissing kon Juventus kort na rust zijn voorsprong verdubbelen. Een geweldig genomen vrije trap verdween onhoudbaar in het Rotterdamse doel. Timon van Leeuwen bracht de Rotterdammers kort daarna met een al even fabelachtig genomen vrije schop nog wel dichterbij, maar verder kwam Feyenoord niet meer, al kreeg Mitchell Poot in de slotseconden daartoe nog wel de gelegenheid na een voorzet van Biseswar. Poot schoot vanuit kansrijke positie naast.

Hoewel geen hoofdprijs, sleepte Feyenoord wel een aantal individuele prijzen in de wacht. Tobias Waisapy werd uitgeroepen tot de beste verdediger van het toernooi en samen met Diego Biseswar en Timon van Leeuwen maakte hij ook deel uit van het gekozen all-star team. Tot slot werd Feyenoord ook nog de Fair Play cup uitgereikt. 'Maar dat zal wel een goedmakertje zijn geweest voor wat ons in de finale werd aangedaan,' veronderstelde Adriaanse.