FEYENOORD STELT DERDE PLAATS VEILIG
Woedend was Bert van Marwijk geweest na de nederlaag tegen FC Groningen. En in de dagen daarna was hij het nog steeds. ‘Ik wil gewoon op een goede manier afscheid nemen van Feyenoord. Met opgeheven hoofd, zegt men dan. Maar dat soort uitdrukkingen zeggen mij niets. Het gaat mij er om dat ik straks met een goed gevoel het seizoen wil afsluiten. Ik wil niet de herinnering aan vier fantastische jaren laten verpesten door een sof in de slotfase van de competitie’.
Van Marwijk zal zijn punt voor aanvang van de wedstrijd tegen RBC ongetwijfeld hebben herhaald, maar aan het spelbeeld was dat niet terug te zien. Hoewel de spelers van Feyenoord zich ongetwijfeld anders hadden voorgenomen, speelde de laatste uitwedstrijd van de Rotterdammers zich af in een sfeer van lamlendigheid.
Het zorgde er in Roosendaal voor dat de thuisclub, die in de beginfase een stuk feller van leer trok dan de gasten, de eerste kansen had. Dat gebeurde overigens een paar keer met nadrukkelijke hulp van de Feyenoord defensie. Bijvoorbeeld in de achtste minuut, toen Peter van den Berg zich verslikte in de opkomende Ikedia. Die situatie bracht uiteindelijk Edwin de Graaf in scoringspositie, maar de man die door Feyenoord is vastgelegd, schoot naast.
Feyenoord kon daar in de beginfase nauwelijks echte kansen tegenover stellen. De eerste uitgespeelde mogelijkheid deed zich pas voor in de achttiende minuut. Het was toen wel direct raak. Kuyt kon recht op het Roosendaalse doel afgaan en sloot af met een onhoudbare schuiver: 0-1.
Daarmee leek de ban gebroken voor Feyenoord, maar een minuut later was het alweer gelijk. Dit keer was het Paauwe die in de fout ging. Feyenoords aanvoerder schatte de stuit van een ogenschijnlijk ongevaarlijke bal verkeerd in en gaf zo Youssouf een niet te missen kans: 1-1.
Veel invloed op het spelbeeld hadden die doelpunten overigens niet. RBC-Feyenoord bleef een wedstrijd waar de inspiratie niet bepaald vanaf sprong. Helemaal niet nadat Buffel had gescoord. De Belg wist in de 36ste minuut de bal te ontfutselen aan de RBC verdediging en rond knap af. Zijn schot in de bovenhoek betekende 1-2.
In de tweede helft veranderde niets aan het spelbeeld en werd het publiek daar beide ploegen verder in slaap gesust. Zelfs Danko Lazovic, voor het eerst sinds september weer als basisspeler in de ploeg, kon daar geen verandering in aanbrengen. De Serviër, die de voorkeur had gekregen boven Smolarek, heeft lange tijd gewacht op een kans, maar nu het zo ver was stelde hij teleur Lazovic kwam in het stuk nauwelijks voor, al had dat ook te maken met het onvermogen van zijn ploeggenoten om hem regelmatig te bereiken.
Pas in de slotfase wist Feyenoord weer te scoren. Paauwe kopte eerst een hoekschop van Ono binnen (1-3). Daarna volgde de mooiste actie van de wedstrijd. Smolarek, invaller voor Lurling, zette zelf een actie op, kreeg de bal in het zestienmetergebied terug en bepaalde knap de eindstand op 1-4.
Wedstrijdverslag