HISTORISCH DUEL: FEYENOORD – WILLEM II

Feyenoord begon het seizoen 2002/2003 voortvarend, maar al in oktober eiste het gefrustreerde Legioen ´bloed, zweet en tranen´. De Rotterdammers hadden al vijf wedstrijden niet gewonnen, totdat op 26 oktober Willem II op bezoek kwam. Tegen de machteloze Tilburgers zou Feyenoord de dreigende onrust rigoureus de kop indrukken met een 5-1 zege. Voor de hoofdpersoon van die avond voelden zijn eerste treffers in Rotterdamse dienst als een bevrijding.

Eindelijk, na maanden verloor Anthony Lurling zijn angst om fouten te maken. Hij kwam als grootste aankoop, dreigde de schlemiel van de club te worden, maar toonde zich in de wedstrijd tegen Willem II uit het juiste hout gesneden. Hij speelde met een brutaliteit die hem tijdens zijn Heerenveen-periode zo kenmerkte en beloonde dat met twee goals. En dat na zo´n moeizaam begin, waarin hij dagelijks werd geconfronteerd met het woord Kuipvrees. Anthony Lurling kan het woord inmiddels niet meer horen. De term Kuipvrees is hem de afgelopen jaren gaan achtervolgen. Allemaal veroorzaakt door één interview, blikt de linkeraanvaller terug. ´Nieuwe Revu interviewde mij en mijn vader. Mijn vader zou daarin gezegd hebben dat ik met knikkende knieën in de spelerstunnel zou staan. Ik zou Kuipvrees hebben. Mijn vader had dit niet gezegd en toen we het verhaal voor publicatie lazen, hebben we ook aangegeven dat we die passage geschrapt wilden zien. Maar de journaliste weigerde dat, waarna ik dus een stempel heb gekregen wat me nog steeds achtervolgt. Toen we laatst met NAC kansloos verloren in De Kuip, kreeg ik dat weer te horen. Het slaat nergens op.´

Lurling: ´Want het had niks met de grootte van De Kuip te maken. Ik was bij mijn komst niet populair bij de supporters en was daarom bang om fouten te maken. Ik heb in mijn periode bij Feyenoord nooit zo frivool gespeeld als in Heerenveen. Ik ging niet voor de actie, maar legde de bal soms liever breed. Vooral de eerste maanden had ik daar last van. Tegen Willem II kwam ik eindelijk echt los. Maar ik mocht spelen, omdat Van Persie geblesseerd was. Ik speelde de wedstrijd erna ook, tegen Newcastle United, en scoorde. Maar een basisplaats zou ik nog niet krijgen, waardoor ik dat echte vertrouwen wat ik altijd had in Heerenveen, nog niet kon opbouwen. Pas na de winterstop, in de wedstrijd tegen Vitesse, voelde ik me echt geaccepteerd. Ik scoorde in de 93ste minuut de winnende treffer. Zowel tegen Willem II als tegen Vitesse was er sprake van een bevrijding.´

Naast Lurling was het ook een mooie avond voor een andere nieuweling die nog droog stond. Na een fraaie pass van Lurling liet Chong-Gug Song zien wat hij in huis had. Met de rust van een monnik nam hij de bal aan, kapte z´n tegenstander uit en prikte de bal vervolgens met dodelijke precisie in de kruising. De andere twee treffers van Feyenoord werden gemaakt door Paul Bosvelt en Bonaventure Kalou.

Deel dit bericht