GELREDOME GEEN SPOOKHUIS MEER VOOR FEYENOORD: 0-1
De laatste overwinning in Arnhem dateerde uit een ander Feyenoord-tijdperk. Eén waarin Ronald Koeman en Peter Bosz de doelpunten verzorgden en de huidige langst dienende Feyenoorder Christian Gyan nog in dienst moest komen bij de Rotterdamse club. Dat was in december 1995, ruim twee jaar voordat de Arnhemmers het Gelredome betrokken. Vanaf dat moment wist Feyenoord nooit meer te winnen van de geel/zwarten. Tien jaar na dato hoopten de Rotterdammers die negatieve reeks eindelijk eens te doorbreken en zo af te rekenen met een jarenlange frustratie.
Feyenoord liet vanaf het eerste fluitsignaal blijken dat alleen de drie punten voldoende waren tegen het slecht presterende Vitesse. De ploeg van Koeman speelde fel, gedreven en bij vlagen met aardig combinatiespel. Het leverde de Rotterdammers voor rust de beste kansen op, waar Vitesse vooral gevaarlijk was met een aantal afstandschoten. Remco van der Schaaf schoot twee keer op doel, maar beide inzetten konden Patrick Lodewijks niet verontrusten. Ook de kopbal van Mads Junker deed dat niet, al was de aanval die er aan vooraf ging een lust voor het oog. Lodewijks moest wel handelend optreden op de inzet van Eldridge Rojer, maar verder had hij weinig te doen. Feyenoord had op dat moment al de voorsprong genomen via André Bahia, die wederom doeltreffend was met zijn hoofd. De hoekschop van Jonathan de Guzman werd nog voor het half uur was verstreken met gemak binnengeknikt door de Braziliaan, die met Ron Vlaar het centrale verdedigingsduo vormde. 
Daarvoor had Kuyt al de kans gehad de score te openen, maar de Katwijker vond Harald Wapenaar op zijn weg. Ook Patrick Paauwe probeerde het, maar de middenvelder zag zijn schot net over gaan. Feyenoord had de zaken onder controle en consolideerde zonder noemenswaardige problemen de voorsprong tot aan het rustsignaal.
Ook in de tweede helft bleef die stand gehandhaafd, al waren de krachtsverhoudingen inmiddels gewijzigd. Het opportunistische Vitesse speelde beter en drukte Feyenoord naar achter. Dat Feyenoord pas na twintig minuten weer eens op doel vuurde (Kalou naast) was wat dat betreft veelzeggend. De thuisploeg startte meteen na rust een offensief, dat naarmate de tweede helft vorderde steeds meer gestalte kreeg. De meeste dreiging kwam af van Rojer, die na 46 minuten van afstand centimeters over schoot. Na een uur voetbal was hij het dichtst bij een doelpunt. Het thuispubliek vierde de treffer al, maar oog in oog met Lodewijks schoof Rojer de bal toch echt naast de paal in het zijnet. Edward Sturing bewees Feyenoord een kwartier voor tijd een dienst door zijn gevaarlijkste man naar de kant te halen. Gluscevic verving Rojer, waarmee de trainer zijn aanvallend onmachtige ploeg een nieuwe impuls hoopte te geven. De eerste kans was echter voor Feyenoord, waar de 18-jarige Drenthe inmiddels was ingevallen. Wapenaar redde met moeite het schot van Kalou waarna het uitverdedigen minstens zoveel problemen opleverde voor de Arnhemse defensie. Vijf minuten voor tijd vuurde de Ivoriaan opnieuw op doel, maar dit keer verdween zijn schot naast. Even later haalde Drenthe brutaal uit en Wapenaar haalde opgelucht adem toen de bal over verdween. Vitesse probeerde er alles aan te doen om de gelijkmaker te forceren, maar kwam er niet meer doorheen. Vlaar verrichtte vlak voor het eindsignaal nog een beslissende redding door de bal voor de voeten van de inkomende Dingsdag weg te schieten. Feyenoord overleefde nog enkele zenuwslopende momenten, maar gescoord werd er niet. Ook niet door Kalou, die oog in oog met Wapenaar een afzwaaier produceerde.
Vitesse – Feyenoord 0-1
Scoreverloop:
28´ 0-1 Bahia
Geel: Knol
Opstellingen
Vitesse: Wapenaar; Swerts, Dingsdag, Knol, Fränkel; Rojer (74´ Gluscevic), Janssen, Knopper, Van der Schaaf; Benson en Junker (62´ De Mul).
Feyenoord: Lodewijks; Greene, Vlaar, Bahia, Bosschaart; Paauwe, De Guzman, Pardo; Biseswar (76´ Drenthe), Kuyt en Kalou.