Fanshop Tickets
Fanshop Tickets

AFSCHEID VAN GEVOELSMENS GERARD MEIJER (DEEL II)

De populairste verzorger ter wereld doet aan het eind van dit seizoen een stapje terug. Gerard Meijer (73) heeft er dan vijftig dienstjaren opzitten. Met enkel nog de play-offs voor de boeg, staat hij deze week in een monoloog in vijf delen stil bij onder meer een moeizaam laatste seizoen en een toekomst binnen de club. Deel II: ‘Een traan zit er zo in bij mij.’
‘Wij hebben hier een hele verandering meegemaakt met de komst van Gertjan Verbeek. Mijn massagekamer, wat eigenlijk een klein museum was, was ik kwijt, mijn magazijn waar mijn spullen stonden ook. Dan moet je de knop omzetten en weer helemaal wennen. Dit seizoen is dat vaak wel heel moeilijk geweest, omdat er zoveel negatieve dingen om me heen gebeurden.

Ik trek me vaak dingen aan, dat is misschien wel een slechte eigenschap. Ik ben ’s nachts wakker geworden en dan lag ik aan allerlei dingen te denken. Dingen die gebeurd zijn die niet hoefden of niet konden. De volgende morgen dacht ik dan: we gaan maar weer, maar wat komen we vandaag weer tegen? Wat dat betreft ben ik een gevoelsmens, een traan zit er zo in bij mij.



Ik tracht dingen altijd redelijk positief te benaderen. Jonge spelers hebben bijvoorbeeld wel eens een duwtje in de rug nodig. Daar praat ik dan eens mee of fluister wat in hun oor. Dat vind ik leuk en het wordt ook gewaardeerd. Laatst was er bijvoorbeeld een groep beloften bezig met krachttraining, maar om wat voor reden ook was er niemand van de leiding bij. Dan gaan ze lopen dollen, een balletje schoppen. Nou, dan hebben ze aan mij een verkeerde.

Ik let altijd op de orde, de discipline en de netheid. Dan zeg ik: “Luister eens, als je wilt dollen moet je naar het veldje van Johan Cruijff verderop. Hier moet je werken.” Dan kijken ze naar me en weten dat ik gelijk heb. Vervolgens gaan ze aan de slag. Dat vind ik leuk, dat ik nog steeds de invloed heb om ze zover te krijgen. Als ze niet meer naar je luisteren, dan heb je een probleem.

Het houd je jong om met de spelers op te trekken. Ik zit middenin hun humor en hun muziek. Ik vind die herrie wel lekker en gezellig. Daar groei je in mee. Natuurlijk zijn spelers veel bijdehanter geworden, maar dat is een gewenningsproces. Daarom denk ik ook niet met weemoed terug aan gisteren. Het is zo makkelijk om te zeggen hoe het toen was. Vroeger vind ik een lelijk woord. Vroeger is voorbij. Daar lees je over in boeken.’

Het volledige verhaal met Gerard Meijer verscheen eerder in Feyenoord Magazine. Woensdag deel III van de monoloog van de verzorger.