FEYENOORD IS NOG NIET DE OUDE

Korneev speelde de laatste vijftien minuten mee als vervanger van Leonardo. Vier dagen. Meer tijd had Bert van Marwijk niet om zijn ploeg te bevrijden van het katterige gevoel waarmee het na de 4-0 afgang tegen Sparta Praag in Rotterdam was teruggekeerd. De trainer had dat gedaan door direct na aankomst in De Kuip z’n selectie toe te spreken en z’n spelers te onderwerpen aan een training waar 45 minuten lang geen bal aan te pas kwam. ‘We hebben het er onderling over gehad en daarmee moet het klaar zijn’, zei de coach in aanloop naar de wedstrijd tegen FC Den Bosch. ‘Het was voor ons zaak zo snel mogelijk het vizier weer op de volgende wedstrijd te richten. De koppen moesten weer omhoog. De groep moest weer een frisse indruk gaan maken en gewoon verder gaan op de weg die we in competitieverband zijn ingeslagen’, zei de coach, die gaandeweg de week dan ook niet meer geconfronteerd wenste te worden met de erfenis van Feyenoord's tweede wedstrijd in het Champions League-toernooi. Na de blamage in Praag bleef het wel de vraag wat Bert van Marwijk in de eerstvolgende competitiewedstrijd zou gaan doen. Vasthouden aan het beproefde systeem met twee klassieke buitenspelers, of verder gaan met de ‘Champions League-variant’? Het feit dat Jean-Paul van Gastel (die in het nieuwe systeem een plek kreeg toebedeeld als verdedigende middenvelder ten koste van een linkerspits) in Den Bosch op de bank begon, doet vermoeden dat Van Marwijk zijn variant alleen in Europese wedstrijden wil benutten. Maar helemaal zeker is dat niet, omdat de tactische plannen van Feyenoord's coach al op zaterdagochtend danig in de war werden gestuurd. Nadat Tomasson (dijbeen) en ook De Haan (knie) geblesseerd het trainingsveld hadden moeten verlaten, kon Van Marwijk z’n tactische plan in de prullenbak gooien en opnieuw beginnen. Na enige puzzelen kwam de coach uiteindelijk op de proppen met een variant waarin Patrick Paauwe noodgedwongen een linie moest terugzakken. De linkermiddenvelder vormde, bij gebrek aan Ferry de Haan, in Brabant nu een centraal verdedigingsduo met Ulrich van Gobbel. Zijn plek op het middenveld werd overgenomen door Jan de Visser. Voorin speelde Feyenoord weer met twee buitenspelers: aan de linkerkant Leonardo en op rechts Ebi Smolarek, die eerder in de week nog indruk had gemaakt door drie treffers te scoren voor Jong-Feyenoord tegen Excelsior. Kalou, die vlak voor het openbreken van z’n contract in een openhartig interview had laten weten de zijlijn beu te zijn, mocht het nu proberen op de plek van de geblesseerde Tomasson. Aanvallers had Feyenoord dus genoeg in stadion De Vliert, maar ruimte om te voetballen was er maar nauwelijks. Wat dat betreft had Feyenoord zich na de teleurstelling in Praag een betere tegenstander kunnen wensen. FC Den Bosch is niet bepaald de ideale tegenstander voor een ploeg die de draad weer wil oppakken, want de Brabantse formatie heeft zich dit seizoen geprofileerd als een ploeg die opereert vanuit een zeer gesloten verdediging en gokt op de uitvallen van z’n razendsnelle spitsen Mourat en De Freitas. De Rotterdammers moeten zich weer even in Praag hebben gewaand, zo weinig ruimte was er voor de aanvallers. Net als in Praag had Feyenoord vrijwel vanaf het eerste fluitsignaal meer balbezit dan z’n tegenstander, maar kwam het nauwelijks tot gevaarlijke aanvallen. Omdat Den Bosch, net als Sparta Praag, in eigen huis de kat uit de boom wilde kijken en hoopte op een foutje in de Feyenoord-defensie voor een counter, werd het al snel saai in Den Bosch. Het feit dat Feyenoord pas na 24 minuten z’n eerste corner mocht nemen, sprak wat dat betreft boekdelen voor de aanvalskracht van de Rotterdammers. Feyenoord had wederom moeite het spel te maken en kwam in de eerste helft dan ook nauwelijks in de buurt van het Bossche doel. Van Hooijdonk en Paauwe probeerden het nog wel met vrije trappen van grote afstand, maar hun inzetten kreeg steeds meer het karakter van wanhoopspogingen. Feyenoord maakte het niet alleen zichzelf moeilijk, het hielp ook ongewild FC Den Bosch in het zadel. Hoewel de ploeg van coach Wiljan Vloet nog steeds met veel mensen achter de bal opereerde, kreeg het door het uitblijven van Rotterdams gevaar wel steeds meer flair. Deckers had al een waarschuwing gegeven door middel van een afstandsschot dat door Zoetebier met z’n vingertoppen werd overgetikt, toen een paar minuten later diezelfde Deckers bijna kon profiteren van lichtzinnig uitverdedigen van Bosvelt. De grootste kans voor de thuisclub moest toen echter nog komen. Mourat gleed langs de rechterkant met gemak langs Van Gobbel en het was aan het egoïsme van de Bosschenaar èn de reflexen van Zoetebier te danken, dat zijn inzet werd gestopt. Feyenoord kon daar niet veel tegenover zetten. Smolarek wisselde wel met Kalou van positie, maar ook dat zette geen zoden aan de dijk. Eigenlijk waren de Rotterdammers in de eerste helft maar één keer gevaarlijk. Dat was toen Emerton uit een afgeslagen corner een doelpoging kon wagen. Zijn inzet belandde toen op de lat. Het meest opmerkelijke moment in die eerste vijfenveertig minuten speelde zich bovendien ook nog buiten het gezichtsveld van de meeste aanwezigen in Den Bosch af. Dat was toen Leonardo met veel misbaar een strafschop claimde na een vermeende overtreding van verdediger Faerber en diezelfde Faerber vervolgens binnen een minuut gestrekt op het veld lag. Heel FC Den Bosch maakte gebaren die moesten verduidelijken dat Leonardo een klap had uitgedeeld, maar scheidsrechtert Haverkort noch de assistent-scheidsrechter noch de vierde official had iets gezien. En dus mocht Leonardo gewoon verder voetballen. Leonardo was er ook bij toen Feyenoord aan deel twee van de wedstrijd begon, want ondanks het feit dat de Rotterdamse machine aan alle kanten haperde, stuurde Bert van Marwijk dezelfde elf spelers het veld in. Pas na een uur spelen, besloot de coach een wissel toe te passen. Ebi Smolarek, die net zo min als de andere Feyenoord-aanvallers in het stuk was voorgekomen, moest naar de kant. Hij werd vervangen door Dos Santos, die het de resterende dertig minuten vanaf de rechterkant mocht proberen. Veel effect op het spel van de Rotterdammers had die wisseling niet. Feyenoord bleef ploeteren en zoeken naar het gaatje in de Den Bosch-defensie.Dat vond het in deel twee welgeteld één keer. Een kwartier voor tijd goochelde Kalou zich door het centrum, gaf De Visser de kans om te schieten en was vervolgens Bosvelt bijna in staat in de rebound te profiteren. Zijn schot belandde echter in handen van doelman Mampaey. Feyenoord kreeg daarna geen kansen meer op een treffer. Het enige lichtpuntje kenden de Rotterdammers in de rentree van Igor Korneev. Hij was, na langdurig blessureleed, fit genoeg om een kwartier voor tijd de plek van Leonardo in te nemen, maar ook de Rus kon niet voorkomen dat Feyenoord met een kater uit Den Bosch vertrok. Ook al claimde Feyenoord nog wel een strafschop na een vermeende overtreding op de Rus in het strafschopgebied, maar daar wilde scheidsrechter Haverkort niets van weten. Zoals de arbiter ook niet floot toen Van Gobbel een minuut later Mourat in het zestienmetergebied vloerde. Zo bleef het in Den Bosch, ondanks een aantal fikse overtredingen, na negentig minuten nul tegen nul. Een gelijkspel dat door de thuisploeg als een overwinning werd gevierd en Feyenoord tot nadenken moet stemmen. (Klik hieronder voor de statistieken)