Doelpunten Fey - FC Utrecht

Het was weer een legpuzzel van formaat, die coach Bert van Marwijk in aanloop naar de wedstrijd tegen FC Utrecht tot een oplossing had moeten brengen. Hij kon dan weliswaar weer beschikken over Jon Dahl Tomasson, die voldoende hersteld was van zijn enkelblessure om tegen Utrecht in de basis te starten, maar daartegenover stond het uitvallen van aanvoerder Paul Bosvelt. De middenvelder lag met koorts op bed, toen Feyenoord in een gehavende samenstelling aan het duel met de Utrechters begon. Want Bosvelt was niet de enige die geveld was. Ook Ulrich van Gobbel lag met griep op bed. Daarnaast bleek Bonaventure Kalou nog niet voldoende hersteld van de dijbeenblessure die hij in de wedstrijd tegen AZ had opgelopen, om in de goedgevulde Kuip in actie te komen. Dat was slecht nieuws voor Bert van Marwijk, maar goed nieuws voor Leonardo dos Santos. Dankzij de volle ziekenboeg kreeg de gretige Braziliaan voor het eerst sinds z’n entree in Rotterdam de kans om vanaf het eerste fluitsignaal te laten zien waartoe hij in staat is. Het gezicht van ‘Leonardo 2’ stond in aanloop naar de wedstrijd dan ook aanmerkelijk vrolijker dan dat van ‘Leonardo 1’. Feyenoords linksbuiten, die in de voorgaande wedstrijd tegen AZ zelfs buiten de selectie was gelaten, zat nu wel bij de groep van achttien spelers die zich mocht omkleden, maar verder dan een plekje in de dug-out kwam hij niet. Ook tegen FC Utrecht gaf Bert van Marwijk namelijk weer de voorkeur aan Shinji Ono op de linkerkant, zoals de trainer ook Pierre van Hooijdonk weer in de basisopstelling opnam. Het feit Van Hooijdonk is geschorst voor de aankomende Champions League-kraker tegen Spartak Moskou en z’n vervanger Johan Elmander het in München tegen Bayern uitstekend had gedaan, veranderde daar niets aan. Elmander moest tegen FC Utrecht in eerste instantie gewoon genoegen nemen met een plek op de bank. Daarmee was er nog geen einde aan de problemen van Bert van Marwijk gekomen, want Feyenoord-FC Utrecht was precies een half uur bezig, toen Kees van Wonderen noodgedwongen naar de kant moest. De verdediger verdween samen met clubarts Van Linschoten naar de catacomben, wat niet veel goeds voorspeld voor de uitermate belangrijke wedstrijd tegen Spartak Moskou. Zijn vervanger heette Chris Gyan, de man die in München had bewezen dat hij ook zonder wedstrijdritme in staat was de honneurs in het centrum van de verdediging waar te nemen. Toch moet het uitvallen van Van Wonderen heel Feyenoord rauw op het dak zijn gevallen, want de man uit Bennekom was het eerste half uur de beste speler aan Rotterdamse kant. Niet alleen leidde Van Wonderen z’n defensie op uitstekende wijze, de routinier stond ook negen van de tien keer aan de basis van Feyenoords offensieve daden. Dat betekende overigens niet dat de Rotterdammers veel in de buurt van doelman Wapenaar wisten te komen. Daarvoor stokten de aanvallen te vaak aan de rand van Utrechts zestienmeter-gebied. Feyenoord had dan ook nog geen uitgespeelde kans gehad, toen Pierre van Hooijdonk zich zeven minuten voor rust meldde voor een vrije trap. Even daarvoor was Tomasson op onreglementaire wijze gevloerd door Roest, die deze overtreding moest bekopen met de enige gele kaart van de eerste helft. Van Hooijdonk was tot dat moment nog maar nauwelijks in het spel voorgekomen. Niet voor het eerst dit seizoen werkte de lange spits zich het snot voor de ogen, maar kreeg hij maar nauwelijks bruikbare voorzetten. Leonardo dos Santos, die aan de rechterkant de rol vervulde die normaal gesproken voor Emerton is gereserveerd, deed wel z’n best, maar slaagde er maar zelden in om z’n spits te bereiken. Datzelfde gold in de eerste helft voor Ono, aan de andere kant van het veld. De Japanner leek geïntimideerd door z’n directe tegenstander Vreven, die in De Kuip overigens al snel tot de conclusie moet zijn gekomen dat hij, wat het Feyenoord legioen betreft, niet snel voor de populariteitsprijs in aanmerking zal komen. Van Hooijdonk moet zich dan ook hebben gerealiseerd dat hij met een buitenkansje te maken kreeg, toen hij vlak voor rust in staat werd gesteld om het eens uit een vrije trap te proberen. De voorbereiding van Van Hooijdonk was secuur en duurde relatief lang, maar het resultaat was er dan ook naar. De manier waarop de lange Feyenoord-spits de bal met een noodvaart in de bovenhoek krulde, grensde aan perfectie. De ontlading was vervolgens opvallend groot bij Van Hooijdonk. Uit de uitbundige manier waarop de spits zijn vijfde treffer in Rotterdamse dienst vierde, was de opluchting af te lezen. Feyenoord had het zich vervolgens vroeg in de tweede helft een stuk gemakkelijker kunnen maken, wanneer het had geprofiteerd van de best uitgespeelde kans tot dan toe. Er waren nog geen tien minuten gespeeld, toen Ono z’n specialiteit nog eens demonstreerde. De Japanner is er een meester in gebleken om op precies het juiste moment een medespeler met een steekpass vrij voor de keeper te zetten. Dit keer was het dus Tomasson die kon profiteren van het inzicht van de Japanner. De Deen was al op volle snelheid op weg naar het Utrechtse doel, toen hij op maat werd bediend door Ono. De aanname van Tomasson was uitstekend, de manier waarop hij in één beweging langs doelman Wapenaar ging ook. Slechts het vervolg was teleurstellend. Vanuit een moeilijke hoek kreeg hij de bal met links niet meer de juiste kant op. Zijn schot ging meters naast. Dat was een tegenvaller voor Feyenoord. Een 2-0 voorsprong zou de Rotterdamse ploeg immers in de gelegenheid hebben gesteld wat gas terug te nemen. En dat zou de ploeg, met het oog op de komende krachtmeting met Spartak Moskou, niet bepaald slecht zijn uitgekomen. Wat dat betreft bewees Tomasson vooral zichzelf een slechte dienst, want de Deen maakte niet de indruk helemaal topfit te zijn en zou dus goed hebben kunnen profiteren van een wat rustiger tempo. Nu Tomasson niet had kunnen profiteren van zijn kans, moest Feyenoord gewoon vol gas blijven geven tegen Utrecht, dat zelf ook maar nauwelijks uitgespeelde kansen kreeg. Tot Johan Elmander z’n entree maakte in De Kuip. De man die in München al had aangetoond over karakter en een neus voor de goal te beschikken, flikte het nu weer. Bovendien had de Zweed er nu maar twee minuten tijd voor nodig. Goed en wel in het veld gekomen voor Ono, die net als Van Wonderen met de clubarts naar de kleedkamer was verdwenen, gaf Elmander voor de tweede maal z’n visitekaartje af. Hij passeerde eerst Bosschaart, worstelde zich tussen Roest en Vreven in en schoot vervolgens onhoudbaar voor Wapenaar binnen: 2-0. Daarmee zat Feyenoord voor wat de rest van de wedstrijd betrof op rozen. Tomasson kon worden vervangen door Smolarek en zo z’n rust pakken in aanloop naar de wedstrijd tegen Spartak. En Feyenoord kon op ontspannen wijze op zoek naar meer goals. Die kwam er uiteindelijk ook. Eerst dik tien minuten voor tijd, toen Van Hooijdonk liet zien niet alleen uit vrije trappen te kunnen scoren, z’n hoofd achter een hoekschop van Emerton zette en zo de stand op 3-0 bepaalde. Maar daarmee was de honger naar doelpunten van Pi-Air nog niet gestild, want vlak voor tijd schoot de Brabander ook z’n derde goal van de middag nog binnen. Waarmee hij Feyenoord aan een uitstekende generale repetitie hielp in aanloop naar de wedstrijd van aanstaande woensdag tegen Spartak Moskou. (KLIK HIERONDER VOOR DE STATISTIEKEN)