WEER VERLIES IN GELREDOME
Feyenoord heeft z’n eerste nederlaag van de tweede seizoenshelft geleden. In het Gelredome, waar Feyenoord nog nooit won, werd ook nu weer verloren, ditmaal met 2-1. Enige lichtpuntjes waren het prima debuut van Robin van Persie als basisspeler en het feit dat de in genade aangenomen Leonardo weer een paar speelminuten kreeg toebedeeld.
In aanloop naar de wedstrijd tussen Vitesse en Feyenoord werden de coaches van beide elftallen geconfronteerd met de traditionele waslijst aan afwezigen. Zowel Sturing als Van Marwijk sloegen dus aan het improviseren, waarbij de Feyenoord-coach uiteindelijk voor de grootste verrassing zorgde. Hij besloot Robin van Persie tot basisspeler te promoveren. De jeugdinternational van Feyenoord had als invaller in de thuiswedstrijd tegen Roda JC al een paar minuten mogen meespelen, maar ditmaal mocht hij dus vanaf het begin meedoen. De verklaring van Van Marwijk, die met de keus voor Van Persie in feite zowel nieuwbakken international Smolarek als Johan Elmander passeerde, was eenvoudig. ‘Robin is er aan toe’, stelde de coach. ‘Hij traint al meer dan een maand met de A-selectie mee en bewijst elke dag weer op de training dat hij klaar is voor de volgende stap. Van Persie is een groot talent dat zich uitstekend ontwikkelt. Zo’n jongen moet je dus de kans geven’.
De keus voor de onervaren Van Persie had ook te maken met Van Marwijks ontevredenheid over het spel van de laatste weken aan de linkerkant. ‘Met name opbouwend en in puur aanvallend opzicht was ik niet tevreden. En Robin van Persie is een echte linkspoot. Ik hoop dat hij voor wat meer rust en ‘vastigheid’ in het team kan zorgen’, aldus de coach.
Van Marwijk nam ondertussen met genoegen kennis van het feit dat Bob Peeters, de boomlange spits van Vitesse, geblesseerd op de tribune zat. Feyenoords coach was door blessures van De Haan, Sprockel en Loovens immers genoodzaakt om Chris Gyan in het centrum te posteren. En aangezien er ongeveer een meter verschil zat tussen de verdediger en de aanvaller, kwam de blessure van Peeters niet bepaald slecht uit.
Grootste gemis bij Feyenoord was natuurlijk het ontbreken van de geschorste doelpuntenmachine Tomasson. Hij werd vervangen door Shinji Ono, die nu dus op de positie kwam te spelen waar hij zich het best thuis schijnt te voelen. Een andere opmerkelijke naam aan Rotterdamse zijde was die van Kalou. Hij keerde na zijn avonturen in het toernooi om de de Africa Cup, waarin hij overigens maar weinig speelde, terug aan de rechterkant.
Kalou had, zoals het merendeel van z’n teamgenoten, moeite om op gang te komen in het Gelredome. Met name de slordigheid in het spel van Feyenoord was daar debet aan. Het liep in de beginfase niet bij de Rotterdammers. Feyenoord werd enigszins op eigen helft teruggedrongen, zonder dat de Arnhemmers overigens tot echt uitgespeelde kansen kwamen. Feyenoord zelf kwam niet of nauwelijks aan aanvallen toe.
Er waren al vijfentwintig minuten gespeeld, toen Feyenoord z’n eerste mogelijkheid kreeg. Dat zei veel over de fase die eraan vooraf ging, maar ook over de trefzekerheid van de Rotterdammers. Het was namelijk gelijk raak. Kalou, die gaandeweg de wedstrijd steeds beter in z’n vel kwam te zitten, zette de counter hoogstpersoonlijk op. Hij drong door op de rechterkant en gaf de bal precies op het goede moment af. Van Hooijdonk toonde z’n ervaring met een overstapje, waardoor Ono vanaf links mocht schieten. De Japanner had vervolgens genoeg techniek in huis om met een droge knal de score te openen: 0-1.
Kalou had de wedstrijd vervolgens een stuk gemakkelijker kunnen maken voor Feyenoord, toen hij een paar minuten later tussen twee man glipte en hard op doel schoot. Jevric voorkwam echter een tweede Rotterdamse treffer. In dezelfde minuut was het vervolgens raak aan de andere kant. Een mooie vrije trap van Kreek zorgde voor wat verwarring tussen Van Hooijdonk en Zoetebier, waarvan verdediger Stefanovic uiteindelijk kon profiteren. Hij plantte knap zijn schoen tegen de bal en bracht zo van dichtbij de stand op 1-1.
Gelukkig voor de meegereisde Rotterdamse supporters moest Feyenoords beste fase van de eerste helft toen nog beginnen. Onder aanvoering van met name Kalou, die een aantal verrassende acties liet zien, domineerden de gasten meer en meer in aanvallend opzicht. Dat daar kansen uit zouden voortkomen, was dan ook niet meer dan een kwestie van tijd.
Robin van Persie, die zich gaandeweg de wedstrijd meer en meer op z’n gemak leek te voelen op het hoogste niveau, was de eerste die gevaarlijk kon zijn. Kalou leverde ditmaal vanaf de linkerkant een prima voorzet, die door de jongeling hard werd ingekopt. Zijn inzet ging echter naast. Het bleek de inleiding voor Van Persie’s meest opvallende actie. Die kwam vlak voor rust, toen hij sierlijk langs drie man slalomde. Hij leverde de bal op maat aan de mee opgekomen Rzasa, die zijn schot maar net voorlangs zag gaan.
Feyenoord begon dus vol goede moed aan deel twee van de wedstrijd en domineerde dan ook weer vanaf het eerste moment. Het doelpunt waarmee Vitesse plotseling een voorsprong nam, kwam dan ook volledig uit de lucht vallen. De treffer was er overigens niet minder mooi om. Hofs en Sikora zetten op slimme wijze een aanval op, invaller Mbamba kwam precies op tijd voor Gyan om in te schieten en hulp van de paal zorgde er vervolgens voor dat Vitesse op 2-1 kwam.
Vitesse-Feyenoord werd zo eindelijk de wedstrijd waarop het publiek had gehoopt, al hadden de Rotterdamse supporters het waarschijnlijk liever met iets minder spanning gedaan. Feyenoord had het immers moeilijk na die tweede Arnhemse goal. Het dankte het zelfs aan tot tweemaal toe aan Edwin Zoetebier, dat het niet nog erger werd. De ex-doelman van Vitesse redde zijn ploeg door inzetten van Mbamba en Cornelisse met twee prachtige reflexen te stoppen.
Het was voor Bert van Marwijk het sein om te gaan wisselen. Van Persie, die mocht terugkijken op een puik debuut in de basis, maakte plaats voor de in genade aangenomen Leonardo. Later, toen bleek dat Feyenoord niet meer onder de plotselinge druk van Vitesse vandaan kwam, mochten ook Korneev en Elmander nog even meedoen. Maar ook met de extra aanvallers in de ploeg werd Feyenoord afgebluft en kon het de eerste nederlaag van de tweede seizoenshelft niet voorkomen. Al was Ono in de blessuretijd nog dichtbij de redding, toen hij vanaf een meter of zestien op het doel schoot. Zijn inzet belandde echter op de lat. Toen vervolgens ook een kopbal van Van Hooijdonk op het dak van het doel belandde, bleek er voor Feyenoord geen zege in te zitten. Het bleef in Arnhem 2-1.
(KLIK VOOR STATISTIEKEN HIERONDER)