Herhaling persconferentie

Dat een goede prestatie op Europees niveau geen garanties geeft voor de verrichtingen in de competitie, had Feyenoord onlangs na de knappe 1-1 op Ibrox al bewezen. Zoveel indruk als de Rotterdammers daar hadden gemaakt tegen de Rangers, zo groot was de domper toen het in de eerste de beste competitiewedstrijd fout ging. Twente bleek moeilijker te bestrijden dan de multi-miljonairs uit Glasgow, want waar de Schotten zelf ook initiatief namen beperkte Twente zich voornamelijk tot het dichtspijkeren van het eigen stafschopgebied. Met alle gevolgen van dien, want Feyenoord viel met man en macht aan maar stond na negentig minuten en twee Twentse counters wel gewoon met lege handen. De Rotterdammers wisten dus wat ze te wachten stonden, toen ze na de uitstekende ‘Europese’ wedstrijd tegen PSV de strijd moest aanbinden met FC Den Bosch. De ploeg van Wiljan Vloet heeft zich immers vanaf de eerste speeldag van dit seizoen gespecialiseerd in afbraakvoetbal van het zuiverste soort. Kees van Wonderen had daar direct na de 1-1 tegen PSV al voor gewaarschuwd. ‘Theoretisch gezien zouden wij het tegen Den Bosch gemakkelijker moeten hebben dan tegen een ploeg als PSV, maar zo simpel is het niet altijd. We zouden het wel eens heel moeilijk kunnen krijgen, omdat Den Bosch een totaal andere tegenstander is. We komen waarschijnlijk weer tegenover een ‘blauwe muur’ te staan en moeten dan maar zien hoe we die slechten. Het is te hopen dat we daar in slagen, want ook dit ‘hobbeltje’ zullen we moeten nemen. In deze fase van de competitie kunnen we ons tenslotte niet meer veroorloven om punten te morsen’. Feyenoord-Den Bosch was een kwartiertje oud, toen bleek dat de sombere voorspelling van Van Wonderen op zijn plaats was geweest. Den Bosch, dat Feyenoord in eigen huis in een bloedeloze wedstrijd ook al op 0-0 had weten te houden, schaamde zich er totaal niet voor om zo veel mogelijk mensen achter de bal te houden. En omdat Feyenoord er ook niet bepaald in gespecialiseerd is om het spel te maken, werd het al snel pijnlijk stil in De Kuip. Van Hooijdonk had de wedstrijd misschien al snel een andere karakter kunnen geven, als hij in de eerste minuut een prima voorzet van Kalou zou hebben verzilverd. De spits kwam daarvoor echter een paar centimeter te kort. Nu ging de bal naast en moest Feyenoord iets anders verzinnen om de Brabanders uit de tent te kunnen lokken. En dat bleek niet mee te vallen, want met name de middenvelders van Den Bosch wekten de indruk dat hen een boete boven het hoofd hing op het moment dat ze het waagden de middenlijn te passeren. Het was dus éénrichtingsverkeer in De Kuip. Feyenoord viel aan en Den Bosch maakte er ondertussen een sport van om de Rotterdammers daarbij zo veel mogelijk voor de voeten te lopen. Dat lukte heel aardig, want het aantal kansen voor de thuisploeg bleef beperkt. Van Hooijdonk kopte net naast uit een voorzet van Ono. Tomasson was een keer dichtbij en ook een schot van Aros, dat nu in het woud van Bossche benen terecht kwam, had een beter lot verdiend. Beste Rotterdamse mogelijkheid kwam echter van de voet van Van Hooijdonk. Hij schoot een vrije trap van een meter of veertig rakelings over. Den Bosch kon daar welgeteld één kans tegenover zetten. Mourad schoot na een klein half uur spelen naast. Ook de ene Brabantse corner, tegenover zeven van Feyenoord, leverde niets op voor de gasten. De tweede helft liet direct vanaf de hervatting precies hetzelfde beeld zien, met als grootste verschil dat het Legioen zich weldegelijk wakker toonde en achter de ploeg ging staan. Het leverde Feyenoord de inspiratie voor een grote serie kansen, waarvan een van Emerton de grootste was. De Australiër kon van dichtbij inschieten en had de handen al bijna in de lucht, toen hij Mampaey op de valreep nog met één hand zag redden. Feyenoord had in de rust overduidelijk de opdracht gekregen om het tempo op te voeren en die strijdwijze leverde direct meer gevaar op. Gescoord werd er echter niet in dat offensief en dat zorgde er voor dat Feyenoord de moed langzaam maar zeker in de schoenen zakte. De Rotterdammers wilden zo graag, maar er was tegen het ultra-defensieve Den Bosch werkelijk geen doorkomen aan. Daarmee groeide de frustratie zowel bij het publiek als bij de elf Feyenoorders op het veld. Even leek Kalou de ban te kunnen breken, toen hij in een heerlijke slalom vijf man wegzette maar pech had dat zijn inzet naast ging. Pech had vervolgens ook Paauwe, die een afstandsschot op de lat zag belandden. Maar gelukkig heeft Feyenoord op de momenten dat het echt moeilijk wordt nog altijd Pierre van Hooijdonk. Zijn vermogen om met een vrije trap de wedstrijd open te breken begint inmiddels legendarische vormen aan te nemen, want ook tegen FC Den Bosch was het weer raak. Precies op het moment dat Feyenoord eigenlijk niet meer wist wat het nog kon proberen om een goal te scoren, toonde hij z’n klasse door de eerste beste vrije trap binnen te knallen. Met een prachtig schot in de kruising bracht hij uiteindelijk verlossing: 1-0. Daarmee legde hij de basis voor een tweede goal die zo mogelijk nog mooier was dan de eerste. Kalou slalomde vlak voor tijd langs vier man en ramde de bal toen onhoudbaar in de hoek. Met zijn goal leek hij de eindstand te bepalen op 2-0, maar geheel tegen zijn gewoonte was scheidsrechter Van Egmond Feyenoord in de blessuretijd nog welgezind. Hij floot voor een strafschop na een overtreding op Bosvelt. Een buitenkansje dat Van Hooijdonk zich niet liet ontnemen. Hij scoorde vanaf elf meter zijn eenentwintigste goal en bepaalde zo de eindstand op 3-0. Daarmee behaalde Feyenoord een belangrijke zege in een weekeinde waarin de concurrent PSV niet verder kwam dan 0-0 tegen Vitesse. (KLIK HIERONDER VOOR STATISTIEKEN EN PERSCONFERENTIE)