FEYENOORD SPEELT COMPETITIE ZONDER KLEERSCHEUREN UIT

De ontmoeting tussen Willem II en Feyenoord was niet meer dan een formaliteit en dat was vrijwel vanaf de eerste minuut aan de wedstrijd af te zien. Uitgerekend Paul Bosvelt, de man die na het bereiken van de UEFA Cup-finale z’n onvrede uitsprak over het feit dat de KNVB niet van zins was de wedstrijd tussen Willem II en Feyenoord te verzetten, was een van de weinige basisspelers die ook in de laatste competitiewedstrijd van het seizoen aan de aftrap verscheen. Dit gebeurde op verzoek van de aanvoerder zelf. Waar de meeste Feyenoorders die aanstaande woensdag aan de bak moeten tegen Borussia Dortmund kozen voor een rustdag, wilde Bosvelt per se spelen. ‘Ik vind het belangrijk om in m’n ritme te blijven’, zei de captain. ‘Een wedstrijd tegen Willem II, waarin niets meer op het spel staat, leent zich daar goed voor. Angst voor een blessure heb ik niet. Op de training kun je tenslotte ook geblesseerd raken’. Bosvelt was een van de weinige vertrouwde gezichten in een opstelling die, om begrijpelijke redenen, flink door elkaar gehusseld was. Van de Feyenoorders die aanstaande woensdag de wedstrijd van het jaar spelen, kwamen in Tilburg naast Bosvelt alleen linksback Rzasa en rechtsback Gyan aan de start. Rzasa omdat hij na z’n schorsing van een week eerder wel wat ritme kon gebruiken. Gyan omdat hij naar alle waarschijnlijkheid tegen Borussia Dortmund de vervanger is van de geschorste Emerton en dus ook wel een gelegenheid kon gebruiken om vast warm te draaien. Het merendeel van de Feyenoorders dat aanstaande woensdag in actie komt, zat thuis op het moment dat de Rotterdamse ploeg z’n laatste competitie-wedstrijd van het seizoen speelde. Slechts Kees van Wonderen en Bonaventure Kalou waren meegereisd naar Brabant, maar kregen van trainer Bert van Marwijk een plekje in de dug-out aangewezen. De fantasie opstelling waarmee Feyenoord in Tilburg aan de start verscheen betekende dus het weerzien met een groot aantal reservespelers. Zo mocht doelman Timmer weer eens een wedstrijdje keepen, werd het centrale verdedigingsduo dit keer gevormd door De Haan en Sprockel en kreeg ook Igor Korneev in z’n laatste competitiewedstrijd voor Feyenoord weer eens de gelegenheid negentig minuten te spelen. De Rus was de vervanger voor Jon Dahl Tomasson en werd geacht de toevoer te verzorgen voor Johan Elmander, de Zweed die bij absentie van Pierre van Hooijdonk als Feyenoords diepste spits fungeerde. Ook Leonardo (als vervanger voor de lichtgeblesseerde Van Persie) en Dos Santos (op de plek van Kalou) verschenen in Tilburg aan de start. Willem II-Feyenoord was een wedstrijd die er niet meer toe deed en dat was vrijwel van het eerste fluitsignaal merkbaar. Hoewel Feyenoord enthousiast begon en daar in de openingsfase voor werd beloond met twee kansen (schot van Bosvelt over, vrije trap van Korneev te zacht), kreeg Willem II-Feyenoord al snel alle karaktertrekken van een wedstrijd met slechts administratieve waarde. Het was dus niet bepaald genieten voor het meegereisde legioen, dat zich in Tilburg maar moest vermaken met het telkens terugkerende spreekkoor ‘We gaan naar Rotterdam’. De fans waren dus al met hun gedachten bij de finale tegen Dortmund en dat gold voor het merendeel van de spelers ook. Het had een wedstrijd tot gevolg waarin Feyenoord in de eerste helft nauwelijks voor gevaar kon zorgen. Willem II had ook moeite om op gang te komen. Pas na dik twintig minuten viel de eerste Brabantse kans te noteren. Shoukov en Sektioui waagden achter elkaar een poging tot scoren, maar vonden beide keren doelman Timmer op hun weg. Diezelfde Timmer moest na een half uur spelen nog een keer handelend optreden bij een inzet van Caluwé, maar daar bleef het dan ook bij. En omdat ook Feyenoord in die periode niet meer in de buurt van een doelpunt kwam, speelde de slotfase van de eerste helft zich in een opvallend stilte af. Na rust bleef Chris Gyan als enige potentiële finalist over in het elftal van Van Marwijk. Zowel Rzasa als Bosvelt mochten immers uit voorzorg in de kleedkamer achterblijven. Zij werden vervangen door respectievelijk Mauricio Aros en Said Boutahar. Veel effect op het verloop van de wedstrijd hadden die wissels niet. Caluwé kreeg nog een kans voor Willem II, maar daar bleef het dan ook bij. Het legioen keek er naar en sprak er in de slotfase nog even schande van. ‘Slapen doe je thuis’, zongen de Feyenoord fans, maar veel effect op de wedstrijd had het niet. Slechts voor Pieter Collen was de wedstrijd tegen Willem II meer dan een formaliteit. Hij mocht, als vervanger voor Chris Gyan, na lange tijd z’n rentree maken in het eerste van Feyenoord. (KLIK HIERONDER VOOR DE STATISTIEKEN)