NIEUWELINGEN: ‘WAT EEN GEKKENHUIS!’
Iedereen kent de verhalen, maar echt een eerste training bij Feyenoord meemaken blijft toch een hele aparte ervaring. De massa’s mensen rondom het veld, de handtekeningen en foto’s na afloop en de circa honderd meter tussen het trainingsveld en de kleedkamer die ineens oneindig lang blijken te zijn. Zelfs Patrick Lodewijks, na vijftien seizoenen betaald voetbal toch heel wat gewend, was verrast: ‘Wat een gekkenhuis!’
Brian Pinas slaagde er als eerste van de nieuwelingen in de veilige catacomben te bereiken. De Rotterdammer kon bijna niet geloven hoeveel supporters er op de eerste training van het seizoen waren afgekomen. ‘Nee, het is onwerkelijk, net zoals dat ik nu eindelijk weer bij Feyenoord speel. Ik geloofde het pas echt toen ik vanmorgen dit shirt met nummer 29 aantrok.’
Ook Ferne Snoyl had de nodige moeite om zich een weg te banen tussen de enthousiaste fans. ‘Het is hartstikke mooi, maar je komt er bijna niet door!’, aldus het jongste lid van de selectie van Bert van Marwijk. Laatsgenoemde onderwierp zijn spelers overigens aan een lange maar lichte training, met veel balcontact. Voor Thomas Buffel, een andere min of meer nieuw gezicht, kwam dat goed uit. ‘Je moet weer in je ritme komen, hè? Het ging nog wat onwennig, maar dat komt vanzelf. Ik vond het in ieder geval fantastisch hoe de supporters reageerden en het was leuk om te merken dat ze me nog kenden.’
Anthony Lurling kwam om precies twee minuten voor één uiteindelijk pas als allerlaatste van het veld. De voormalige Fries werd door een klein deel van het publiek met enige scepsis begroet, maar daar was na afloop van de training weinig meer van over gezien het enorme aantal handtekeningen dat hij uit te delen had. ‘Dit is heel erg leuk om mee te maken’, kon hij nog net uitbrengen, voordat hij zich onder begeleiding van twee beveiligingsmensen naar binnen spoedde voor de lunch.