KALOU EN EMERTON BEVRIJDEN FEYENOORD
Lange tijd leek de seizoensopening op een teleurstelling uit te draaien. Zo gemakkelijk als het vorig jaar ging, toen Sparta met 5-0 werd afgedroogd, zo moeizaam ging het nu lange tijd tegen NEC. Twee oplevingen van Kalou en Emerton in de slotfase brachten echter alsnog verlossing. Dankzij hen won Feyenoord in een snikhete Kuip met 2-0.
Bert van Marwijk had in vergelijking met de wedstrijd tegen Fenerbahce één wijziging aangebracht in zijn basiselftal. Tomasz Rzasa, die tegen de Turken het eindsignaal al niet had gehaald, was gepasseerd ten faveure van Ramon van Haaren. Voor de rest liet Van Marwijk zijn opstelling intact, wat dus betekende dat Emerton op zijn favoriete stek op het middenveld mocht beginnen, Kalou achter Van Hooijdonk speelde en Lurling aan de linkerflank stond opgesteld.
De laatste twee, Kalou en Lurling, zorgden in de snikhete Kuip voor het eerste Rotterdamse gevaar. De wedstrijd was nog geen tien minuten oud, toen Lurling de eerste serieuze Feyenoord aanval opzette. Hij bezorgde de bal aan de rechterkant bij Kalou, die dreigde te passen op Emerton maar tot ieders verrassing plotsklaps toch binnendoor ging. Het gaf hem een vrij uitzicht op het doel van NEC. Het schot van Kalou met links was welgemikt, maar net niet hard genoeg om de score te kunnen openen. De vuisten van doelman Gentenaar voorkwamen dat.
Met de poging van Kalou was de toon voor de wedstrijd gezet. Feyenoord, dat gezien de klimatologische omstandigheden logischerwijs in een langzaam tempo speelde, ging het spel meer en meer domineren. Kansen op goals kwamen zo als vanzelf, maar Feyenoord slaagde er desondanks niet in om de score te openen. Gyan was een keer dichtbij, na een heerlijke steekbal van Ono. Lurling kon net niet profiteren van een geraffineerd opwippertje van Emerton. En ook de poging van Van Haaren om zijn wonderdoelpunt tegen Spurs te herhalen, mislukte net. Zijn streep van dertig meter maakte indruk op de fans, maar was net niet secuur genoeg om doelman Gentenaar te verrassen.
NEC, dat duidelijk niet op de volle winst rekende in De Kuip en tamelijk voorzichtig te werk ging, kon daar in aanvallend opzicht nauwelijks iets tegenover zetten. De beste kans voor de ploeg van trainer Johan Neeskens deed zich na een krap half uur voor. Dennis de Nooijer, de eenzame spits van NEC, glipte knap langs Paauwe en schoot op doel, maar Zoetebier was net zo attent als hij tegen Fenerbahçe ook al was. Hij tikte de inzet van De Nooijer tot corner.
De tweede helft liet eenzelfde beeld zien als de voorgaande vijfenveertig minuten. Feyenoord viel aan, NEC probeerde de Rotterdammers daarbij zo veel mogelijk voor de voeten te lopen. Wat dat betreft had het aandringen van Feyenoord een vervelende bijwerking. Hoe meer Rotterdamse kansen, hoe minder ruimte Feyenoord van z’n tegenstander kreeg om te voetballen.
Het duurde lang voordat Feyenoord een remedie vond voor dat probleem. Lange tijd bleef de ploeg de oplossing zoeken in de as van het veld, maar juist daar was de speelruimte het schaarst. Het was dan ook niet toevallig dat Van Marwijk al vroeg na de rust Leonardo liet warmlopen. De coach wist ook dat de oplossing op de flanken lag. Alleen door het veld breed te houden, zouden er tenslotte gaatjes in de Nijmeegse defensie moeten vallen.
De kleine Braziliaan kwam een half uur voor tijd in het veld voor Gyan. Dat was in een periode waarin niet alleen de hitte steeds meer vat begon te krijgen op de spelers, maar ook steeds meer onnauwkeurigheid in het Rotterdamse spel sloop. Bijna had de linksbuiten direct succes, toen Wisgerhof diens voorzet met de hand over de lijn werkte. Leonardo rekende op een strafschop, maar de handsbal was scheidsrechter Haverkort ontgaan. Later waren de twee het weer niet met elkaar eens, toen Leonardo in het strafschopgebied werd gevloerd en het spel gewoon mocht doorgaan.
Zo sukkelde Feyenoord voort. Even leek de rentree van Robin van Persie (als vervanger van de geblesseerd geraakte Lurling) het enige lichtpuntje te zijn van een verder teleurstellende middag. Maar het talent wilde meer dan dat. Koud in het veld leverde hij een prima voorzet af op aangeven van Leonardo, waarvan Kalou direct kon profiteren. De flegmatieke Afrikaan had zich gedurende de wedstrijd regelmatig de toorn van Van Marwijk op de hals gehaald, maar redde de ploeg dit keer op de valreep.
Kalou brak zo de ban voor de Rotterdammers. Emerton profiteerde daar al snel van. Kort na de Rotterdamse openingsgoal maakte hij aan alle twijfel een einde, door de 2-0 binnen te schieten.
GA NAAR DE ONDERSTAANDE LINK VOOR HET WEDSTRIJDVERSLAG: