PRIMA DEBUUT SONG IN ENSCHEDE

Een week na het debuut van Pardo en Bombardo, mocht dus ook de Koreaan Song zijn eerste wedstrijd in het Feyenoord-shirt spelen. De nieuwe aanwinst had aan een paar trainingen genoeg gehad om zijn coach te overtuigen van zijn kwaliteiten. En dus moest Gyan in Enschede op de bank plaats nemen, speelde Emerton rechtsback en mocht Song het als aanvallende rechtermiddenvelder proberen. Gyan zat op de reservebank naast Kalou. De Afrikaan werd de vorige wedstrijd (thuis tegen Excelsior) disciplinair geschorst en zag toen hoe Thomas Buffel z’n kans greep. Het Belgische talent werd daar in Enschede voor beloond, want hij mocht vanaf het eerste fluitsignaal achter Van Hooijdonk spelen. Ook Sebastian Pardo kreeg een basisplaats, maar de kleine Chileen had de pech dat het spel van Feyenoord zich grotendeels in het centrum en op rechts afspeelde. Daardoor kreeg hij, in tegenstelling tot bijvoorbeeld Song, minder gelegenheid om te laten zien wat hij kan. Zo aanvallend als Feyenoord aan het treffen met de Tukkers begon, zo angstig speelde de thuisclub. Daardoor ontstond al vroeg éénrichtingsverkeer. Feyenoord domineerde vanaf het eerste fluitsignaal en speelde het spel goed. Al na vijf minuten konden de Rotterdammers daar bijna van profiteren. Van Hooijdonk mocht vrij op doel koppen, maar zijn inzet werd door Boschker over de lat getikt. Daarna was Ono dicht bij een goal, maar hij zag zijn schot op de paal belanden. Het bleek stilte voor de storm, want na 25 minuten was het toch raak voor Feyenoord. Van Hooijdonk bediende Song. Die liet vervolgens een perfecte voorzet los waarna Shinji Ono de score met het hoofd kon openen. Feyenoord leek zo een toch al niet al te ingewikkelde avond nog gemakkelijker te maken, maar concentratieverlies doorbrak het ideale scenario. Emerton bracht Paauwe met een onverwachte pass in problemen, Paauwe kon niets anders doen dan het probleem verleggen naar Van Wonderen en het resultaat was uiteindelijk dat Booth uit een voorzet van ex-Feyenoorder Cairo binnen een minuut kon gelijk maken: 1-1. Feyenoord raakte niet in paniek door die goal en bleef het spel controleren. Dat er nog voor de rust zou worden gescoord leek toen al onvermijdelijk. Vijf minuten voor tijd was het inderdaad zo ver. Emerton zag de ruimte en stuurde Buffel weg, waarna de Belg zich tussen twee centrale verdedigers wurmde en met een mooie lob voor 1-2 zorgde. Toen vervolgens in de blessuretijd van de eerste helft Ono met een korte voetbeweging een pass van Bosvelt tot goal promoveerde, kon Bert van Marwijk met een gerust hart achterover gaan zitten. Met Cees Paauwe, de broer van Patrick, als vervanger voor de geblesseerd geraakte Boschker in het doel, was Twente ook in de tweede helft niet bij machte het Feyenoord moeilijk te maken. Dat was slecht nieuws voor de toeschouwers, die zich meer en meer moeten hebben verveeld in het stadion, maar goed nieuws voor Feyenoord. Met de nakende Champions League-wedstrijd tegen Juventus in het achterhoofd, kwam het de Rotterdammers bepaald goed uit dat het in Enschede niet negentig minuten vol gas hoefde te geven. Een speldenprikje, in de vorm van een schot op de paal van Cziommer, veel meer behelsde het verweer van Twente niet. Feyenoord kon daar in deel twee een schot op de lat van Buffel tegenover zetten, voordat Van Hooijdonk nog eens zijn klasse toonde. De tweede perfecte voorzet van Song werd door hem verzilverd met het hoofd. Hij scoorde 1-4. Er waren toen nog zo’n 25 minuten te spelen en afgaande op de totale ineenstorting van FC Twente leek de eindstand nog niet bereikt. Dat bleek later ook, toen Thomas Buffel een kwartier tijd zijn tweede en Feyenoords vijfde goal kon scoren. Het bracht Van Marwijk er toe om de met z’n vorm tobbende Lurling nog even in het veld te brengen. Later mocht ook Kalou nog even meedoen, voordat Feyenoord zich met een prima humeurtje terug naar Rotterdam liet vervoeren.