KLASSIEKER ZORGT VOOR KATER
Feyenoord is weer iets verder achterop geraakt in de concurrentiestrijd met Ajax. In de eigen Kuip waren de Rotterdammers niet bestand tegen het aanvalsspel van de aartsrivaal. Ajax stond bij rust al met 0-2 voor. Feyenoord deed door middel van een intikkertje van Van Hooijdonk in de tweede helft nog wel iets terug, maar meer dan een 1-2 nederlaag zat er uiteindelijk niet in voor de ploeg van Van Marwijk.
Zonder Kees van Wonderen, die niet op tijd hersteld was van zijn hamstringblessure en werd vervangen door Ferry de Haan, begon Feyenoord opvallend scherp aan het treffen met de aartsrivaal. De eerste tien minuten speelden zich grotendeels op de helft van de Amsterdammers af. Toch duurde het lang voordat Feyenoord z’n eerste serieuze kans kreeg. Thomas Buffel, die zich gaandeweg de eerste helft zou ontpoppen tot de meest opvallende speler aan Rotterdamse zijde, ontving na zestien minuten spelen de bal op kansrijke positie in het strafschopgebied. De aanname was in eerste instantie goed, maar de aanstaand international had de pech dat hij vervolgens op de bal stapte.
De actie van Buffel bracht wat extra vuur in De Kuip, maar vormde ook gelijk de inleiding voor Ajax’ eerste serieuze tegenaanval. Witschge zette een counter op, Van Damme plaatste snel op Zlatan, die vervolgens het eerste Amsterdamse speldenprikje uitdeelde. Zijn schot ging voorlangs, maar met de inzet van Ajax’ spits was Feyenoord wel gewaarschuwd.
Gaandeweg die eerste helft werd ook langzaam maar zeker duidelijk waar voor Feyenoord de problemen lagen. In offensief opzicht was dat op de flanken. Op rechts speelde Song te slordig om het Van Damme moeilijk te maken. Op links was het niet veel beter. Ook Pardo leed te veel onnodig balverlies en zat zodanig in de tang dat hij het opbouwen voornamelijk aan Rzasa moest overlaten. Feyenoord heeft in dat soort situaties nog altijd Pierre van Hooijdonk achter de hand, maar tot overmaat van ramp was de spits, net als tegen Dynamo Kiev, niet al te gelukkig met zijn vrije trappen. Ook de keren dat hij het klusje overliet aan Paauwe, veranderde er niets aan de stand. Net als Van Hooijdonk had Paauwe weinig geluk bij zijn pogingen.
Ondertussen liet het gemis van Kees van Wonderen zich steeds meer voelen in de Rotterdamse verdediging. Organisatorisch rammelde het nogal eens in defensieve zin, waarbij Feyenoord ook nog de pech had dat Zlatan en Litmanen in dat soort gevallen al heel snel bloed ruiken. De consequentie was onafwendbaar en kwam in de 22ste minuut. Nadat Zoetebier z’n ploeg nog even had gered met een indrukwekkende reflex op een schot van Litmanen, was het vervolgens Wamberto die in het vervolg van die aanval alsnog kon inschieten: 0-1.
Het Rotterdamse publiek ging achter z’n ploeg staan, maar veel effect had het niet. Sterker nog, het werd gaandeweg nog erger voor Feyenoord. Na een paar kansloze plaagstootjes van Feyenoord, strafte Ajax andermaal een verdedigende fout van de thuisploeg af. Vijf minuten voor rust stuurde Litmanen aan de linkerkant Pienaar weg. De Ajacied mocht vrijwel ongehinderd wegdraaien bij Ono, tikte simpel terug naar Litmanen, die Feyenoord vervolgens nog verder in de problemen bracht. Zijn schot betekende niet alleen 0-2, het was voor Bert van Marwijk ook het sein om in te grijpen.
De coach deed dat gelijk aan het begin van de tweede helft. Pardo en Buffel mochten in de kleedkamer achterblijven, omdat Feyenoord het in deel twee met Kalou en Van Persie ging proberen. Die wisseling had al snel effect. Er waren tien minuten gespeeld in deel twee, toen Ono op slimme wijze Kalou aan de linkerkant wegstuurde. De Afrikaan ging recht op z’n doel af, gleed langs doelman Stekelenburg en schoot op de goal, waar Van Hooijdonk klaar stond om het laatste tikje te geven: 1-2.
Met die goal keerde voor even de hoop terug bij Feyenoord. De Rotterdammers geloofden er weer in en gingen, onder aanvoering van Kalou, nadrukkelijk op zoek naar eerherstel. Tot een echt offensief kwam het echter niet. Terwijl Zlatan en Litmanen voor steeds meer problemen begonnen te zorgen aan de andere kant van het veld, liep Feyenoord zich meer en meer vast. Toch waren de Rotterdammers in die fase één keer heel dicht bij de gelijkmaker. Dat was toen Robin van Persie het eens uit een vrije trap mocht proberen. Bijna scoorde hij zijn eerste treffer voor Feyenoord, maar Van Persie had uiteindelijk de pech dat zijn schitterende poging op de lat belandde.
Daarmee waren de mogelijkheden voor Feyenoord nog niet op. Kalou kreeg een grote kans op aangeven van Song, maar miste. Later gaf hij Van Hooijdonk een prima mogelijkheid, maar zijn inzet werd door Stekelenburg over de lat getikt. Kalou stelde met zijn acties nadrukkelijk zijn kandidatuur voor een basisplaats, maar aan de stand veranderde verder niets meer.