FEYENOORD ONDANKS INHAALRACE UITGESCHAKELD
Het Europese avontuur voor Feyenoord is ten einde. De Rotterdammers hadden een overwinning op Newcastle United nodig om verder te mogen bekeren, maar verloren in eigen huis. De wijze waarop Feyenoord dankzij doelpunten van Bombarda en Lurling een 0-2 achterstand omboog naar 2-2 was indrukwekkend, maar uiteindelijk niet voldoende. Bellamy voltrok in de slotfase alsnog het vonnis: 2-3.
De opdracht waarmee Feyenoord aan het treffen met Newcastle United begon was simpel. Wilden de Rotterdammers hun avonturen in Europa voortzetten, dan moest er hoe dan ook gewonnen worden. Alleen bij winst zou Feyenoord verder gaan in het UEFA Cup-toernooi en alleen bij een klein wonder (lees: een overwinning van het al geplaatste Juventus in Kiev) zou zelfs de tweede ronde van de Champions League worden bereikt.
Feyenoord-Newcastle United was een half uur onderweg, toen de Britten voor het eerst hun verraderlijke karakter toonden. Terwijl de voorhoede van Feyenoord nog druk bezig was met het terechte appèl voor hands (Dabizas had even daarvoor in het strafschopgebied de bal met z’n hand geraakt na een actie van Buffel), was Newcastle al aan de overkant van het veld aan het werk geslagen.
Bellamy, die al eerder in de wedstrijd slim had geprofiteerd van Shearers werk als bliksemafleider, had plotseling een vrije doortocht richting het Rotterdamse doel.
Daar was het aan de attente Patrick Lodewijks te danken dat de Britten niet op dat moment al op een voorsprong kwamen. Lodewijks, die zich in korte tijd de perfecte vervanger van Zoetebier heeft getoond en ook tegen Newcastle United gelijk goed in de wedstrijd zat, wierp zich in de baan van het schot en behoedde Feyenoord zo voor een vroege domper.
In offensieve zin ging het beter bij de Rotterdammers, al werden met name in de openingsfase veel aanvallen onschadelijk gemaakt door het feit dat Kalou met de regelmaat van de klok buitenspel stond. Later in de wedstrijd ging dat beter. Bosvelt was de eerste met een serieuze mogelijkheid. Hij mocht, na goed terugleggen van Song, vanaf de rand van het zestienmetergebied aanleggen voor een schot maar zag zijn poging over gaan.
Het bleek de inleiding voor Feyenoords beste kans. Lurling, die bij vlagen goed speelde aan de linkerflank, stuurde Buffel op avontuur in het strafschopgebied. De Belg passeerde weliswaar doelman Given, maar was daarna genoodzaakt om om z’n as te draaien. Tot veel meer dan een schot op het lichaam van Given was hij daarna niet meer in staat. Ook de rebound van Lurling ging naast.
Hoe kostbaar die misser was, bleek één minuut voor rust. Feyenoord kreeg een lesje in accuratesse, toen eerst Shearer een kopduel van Van Wonderen won en Bellamy vervolgens op volle snelheid langs Paauwe mocht. Daarna was het voor de spits een koud kunstje om te scoren: 0-1.
Bert van Marwijk zal in de rust ongetwijfeld alles hebben gedaan om z’n spelers na deze tegenvaller op te peppen, maar de realiteit was dat het in deel twee eerder slechter dan beter ging met Feyenoord. Met name in verdedigend opzicht werden er te veel fouten om de achterstand lang beperkt te kunnen houden. Het was dan ook geen toeval dat de tweede goal van de Britten voortkwam uit een persoonlijke fout. Tomasz Rzasa verslikte zich op de rand van het eigen strafschopgebied, liet zich de bal ontfutselen door Jenas, die vervolgens razendsnel Viana in stelling bracht. Chris Gyan was in geen velden of wegen te bekennen, toen de linkermiddenvelder het vonnis over Feyenoord leek te vellen. Met een schuiver in de verste hoek sloeg hij Feyenoords Europese aspiraties nog iets verder de grond in.
Er was nog geen uur gespeeld in De Kuip en het stond al 0-2 voor de Engelsen, maar desondanks bleef Feyenoord het in het restant van de wedstrijd proberen. Emerton deed een aardige poging en ook Lurling was dichtbij een treffer. Toch moest er een echte spits aan te pas komen om de hoop terug te brengen in De Kuip. Mariano Bombarda, invaller voor Song, deed waarvoor hij is gehaald. Hij maakte er na een dik uur op aangeven van Kalou plotseling weer een wedstrijd van.
Het Legioen in De Kuip was nog niet uitgejuicht na de aansluitingstreffer of er ging een tweede golf van blijdschap door De Kuip, toen bekend werd dat het veredelde tweede elftal van Juventus in Kiev op voorsprong was gekomen. Maar het werd nog veel gekker in De Kuip. Aangevuurd door het ontketende publiek, ging Feyenoord plotseling vol overgave op jacht naar meer.
Het duurde niet lang voordat de Rotterdammers daarvoor werden beloond. Na zeventig minuten spelen zette Anthony Lurling De Kuip volledig op z’n kop. Hij scoorde 2-2 en gaf daarmee het startsein voor een indrukwekkend slotoffensief. Feyenoord speelde Newcastle plotseling bij vlagen van de mat en had eigenlijk meer last van de warrig leidende scheidsrechter dan van de Engelse tegenstanders. Net als in de eerste helft werd ook nu weer een handsbal in het strafschopgebied over het hoofd gezien.
Wat volgde was een zenuwslopende race tegen de klok, waarin Feyenoord uiteindelijk tijd te kort kwam om voor een stunt te zorgen. Toen dat eenmaal duidelijk werd, kreeg Newcastle alsnog de kans om te scoren. Bellamy, veruit de beste man aan Engelse zijde, vond in de slotminuut eerst nog Lodewijks op z’n weg, maar was in de rebound toch nog succesvol: 2-3.