FEYENOORD STELT TELEUR IN HEERENVEEN: 3-1

Tot overmaat van ramp liep Song in de slotfase ook nog een kwetsuur op. Heerenveen-Feyenoord was tien minuten oud, toen de soap rond de keepers van Feyenoord een spectaculair vervolg kreeg. Carlo L’Ami, vanwege blessures van Zoetebier en Lodewijks tot z’n eigen verbazing onlangs op z’n 36ste gedebuteerd in Feyenoord één, werd nu zelf buiten gevecht gesteld. In een kamikaze-poging om de bal voor de aanstormende Denneboom weg te stompen, liep de doelman een blessure op. Hij scheurde het kapsel van zijn schouder en kon onmogelijk verder. Zo brak plotseling het uur U aan voor Jesper Hogedoorn, de 17-jarige A-junior die voordat hij het goed en wel wist, onder de lat stond bij Feyenoord. Het veld ingestuurd met bemoedigende schouderklopjes van Pim Doesburg, Bert van Marwijk en Gerard Meijer, werd hij noodgedwongen voor de leeuwen geworpen in Heerenveen. Terwijl Carlo L’Ami in de kleedkamer gereed werd gemaakt voor een vertrek naar het ziekenhuis, moest Hogedoorn zo snel mogelijk zijn zenuwen de baas zien te worden. Jesper Hogedoorn maakte z’n debuut in een wedstrijd die voor twee spelers in het teken stond van hun rentree in de basis: Robin van Persie en Pierre van Hooijdonk. Opvallend was met name de aanwezigheid van Robin van Persie in de beginopstelling. Hij kreeg de voorkeur boven Lurling, die uitgerekend in de wedstrijd tegen zijn voormalig werkgever buiten de ploeg werd gelaten. En dat kwam hard aan bij de Brabander, die op de vrijdagtraining al aan z’n water had gevoeld dat het voor hem de verkeerde kant op ging en toen stelde dat z’n teleurstelling in dat geval groter zou zijn dan na zijn veelbesproken vroege wissel in de wedstrijd tegen Excelsior. Het andere vertrouwde gezicht dat weer vanaf het eerste fluitsignaal mocht meespelen, behoorde toe aan Pierre van Hooijdonk. De spits speelde, nadat hij half oktober in de wedstrijd tegen Ajax geblesseerd was geraakt, alleen nog maar de slotminuten mee in de wedstrijd tegen FC Utrecht. Desondanks hoefde Van Marwijk, toen hem bekend werd dat Van Hooijdonk er weer klaar voor was, niet lang na te denken over het wel of niet inzetten van de spits. ‘Alleen al de aanwezigheid van Pierre in de ploeg, doet de rest van de spelers goed. Een aantal jongens trekt zich aan hem op. Zulke spelers zijn er maar weinig, maar wij hebben er een. Daarom ben ik zo blij dat hij er weer bij kan zijn’. Met Van Hooijdonk in de spits begon Feyenoord aan een wedstrijd waarin het vrijwel direct onder druk kwam te staan. De Friezen stoorden zo vroeg mogelijk, waardoor de opbouw van Feyenoord vrijwel constant ontregeld werd. Met Loovens als vervanger van de geblesseerde Paauwe in het centrum zou ruimte vrij moeten komen voor de opbouwende kwaliteiten van Van Wonderen, maar daar kwam het maar weinig van. Daarvoor kreeg Feyenoord te weinig speelruimte. Het was dan ook niet verwonderlijk dat Feyenoord, afgezien van een vroeg plaagstootje van Buffel, een dik half uur moest wachten op de eerste serieuze kans. Het was Pierre van Hooijdonk die met zijn schot de paal schampte. Zij actie trof geen doel, maar had wel een indirect effect. Feyenoords eerste serieuze doelpoging zorgde voor een korte opleving in het spel van de Rotterdammers, waar met name Ono en Van Persie lieten blijken moeite te hebben hun draai te vinden. Lang duurde het overwicht van Feyenoord niet. Sterker nog, in de slotminuten van de eerste helft was het zelfs te danken aan ad rem optreden van Buffel, dat Feyenoord niet op achterstand kwam. Nadat Hogedoorn, die zich de paar keer dat hij op de proef werd gesteld uitstekend weerde, de bal voor de voeten van De Jong had gestompt, leek de Hagenaar de score te gaan openen voor de thuisclub. Zijn schot vloog langs alles en iedereen richting doel, waar uiteindelijk Buffel op de lijn stond om de inzet te keren. Feyenoord begon dus met een 0-0 stand aan de tweede helft, die in eerste instantie hetzelfde spelbeeld liet zien. Dat het toch Feyenoord was dat na tien minuten kon scoren, had dan ook grotendeels met geluk te maken. Uit een rommelige situatie kopte Hansson de bal voor de voeten van Bosvelt. De aanvoerder van Feyenoord twijfelde geen moment en haalde uit. Zijn schot zou waarschijnlijk in de handen van Vonk zijn beland, als Buffel niet zo verstandig was de bal nog even aan te raken. Daardoor werd het schot van Bosvelt plotseling onhoudbaar: 1-0. Erg lang kon Feyenoord niet van die stand genieten. Zo’n zeven minuten na de openingsgoal stond het alweer gelijk. Hansson kreeg de bal uit een hoekschop met enige geluk op de schouder, Hogedoorn raakte er begrijpelijkerwijs door in verwarring, waarna Vayrynen met een geplaatst schot kon binnenschieten: 1-1. De gelijkmaker van Heerenveen was slecht nieuws voor Feyenoord, dat nu weer opnieuw moest beginnen terwijl de ploeg het al zo moeilijk had. De stroefheid in het elftal nam daardoor alleen maar toe, waar Heerenveen uiteindelijk van kon profiteren. Na een vloeiende combinatie door het midden, belandde de bal uiteindelijk voor de voeten van Denneboom. De aanvaller legde op pijnlijk eenvoudige wijze Gyan in de luren en plaatste de bal toen onhoudbaar voor Hogedoorn in de verre hoek: 1-2. Die treffer was nog niet op het scorebord verschenen, of Robin van Persie had al plaatsgemaakt voor Lurling. Het jonge talent was er geen moment in geslaagd om de hooggespannen verwachtingen waar te maken, al dient daarbij aangetekend dat hij ook slechts sporadisch van bruikbare ballen was voorzien. Met Lurling en later ook Bombarda (voor Gyan) in het team, ploeterde Feyenoord verder in Heerenveen, maar veel wisten de Rotterdammers niet te bereiken. Sterker nog, de beste kans was nog voor Heerenveen. Jensen kopte uit een vrije trap van Nurmela, waarbij Feyenoord geluk had dat de paal een derde Friese goal in de weg stond. Feyenoord was nog één keer dicht bij een doelpunt. Van Hooijdonk kon tien minuten voor tijd inkoppen, maar zijn poging was te zwak om gelijk te kunnen maken. Daarmee was het verzet van Feyenoord gebroken. Zeker toen ook Song nog eens geblesseerd raakte. Hij bleef wel binnen de lijnen, maar was tot niets meer in staat. Tegen tien man rook Heerenveen z’n kans en profiteerde daar ook van. De Jong profiteerde van de chaos in de Rotterdamse ploeg, speelde Nurmela in, die er vervolgens 3-1 van maakte.