FEYENOORD DOET AAN KLANTENBINDING: 6-1
Het legioen morde en dus moest er iets gebeuren. De spelers van Feyenoord leken zich daar in het treffen met AZ van bewust en deden eindelijk weer eens aan klantenbinding. Het werd in De Kuip 6-1. Ono (2x), Van Hooijdonk (2x), Pardo en Bombarda namen de goals voor hun rekening. De Rotterdammers hadden tegen de ploeg van Co Adriaanse zelfs zo’n gemakkelijke middag, dat Bert van Marwijk ook nieuweling Gerard de Nooijer liet invallen.
Het kritische deel van het Feyenoord legioen had de thuiswedstrijd tegen AZ uitgeroepen tot ‘spandoek-dag’, maar de wedstrijd tegen de Alkmaarders was nog geen drie minuten oud of de volgekalkte lakens konden weer worden opgevouwen. Geheel tegen de trend van de afgelopen weken in, kwam Feyenoord dit keer namelijk zeer overtuigend uit de startblokken. De meest gelezen kreet (‘werken voor je geld’) was daarmee al verouderd voordat de wedstrijd goed en wel op gang was gekomen. Feyenoord werkte inderdaad voor z’n geld en werd daar in deel één van de wedstrijd al rijkelijk voor beloond.
AZ presenteerde zich in de uitverkochte Kuip als de droomtegenstander van een ploeg die in een inzinking doormaakt. Feyenoord had, na de tegenvallende resultaten van de laatste weken en het onvermijdelijke gemor wat daarop in Rotterdam-Zuid traditioneel de kop op steekt, immers weinig tijd om de waardering van het publiek terug te winnen. ‘No winning, no respect’, stond er op een van de spandoeken in De Kuip en daarvan leek deze keer iedereen bij Feyenoord doordrongen. Alleen een overtuigende zege kon het vertrouwen in de ploeg terugbrengen en prettige bijkomstigheid daarbij was, dat AZ al snel niet in staat bleek om al te veel roet in het eten te gooien.
Het had een spectaculair begin van de middag tot gevolg. Ono profiteerde in de eerste de beste Rotterdamse aanval van zijn tweebenigheid en schoot met rechts de 1-0 binnen. Daarmee nam hij direct een deel van de druk weg bij zijn ploeg en effende hij de weg voor meer. En er kwam ook meer. Al na zeventien minuten was het 2-0, dankzij Pierre van Hooijdonk. De spits worstelde de eerste minuten meer met het mysterieuze verband om z’n linkerknie, dan met z’n directe tegenstander Volmer. De Alkmaarse verdediger was in geen velden of wegen te bekennen, toen Van Hooijdonk de bal vanaf rechts op een presenteerblaadje kreeg aangereikt door Emerton. Met de binnenkant van de voet maakte hij er 2-0 van.
Feyenoord draaide AZ dol in een opstelling die op een groot aantal plaatsen was gewijzigd. In vergelijking met de dramatische wedstrijd tegen Heerenveen van een week eerder, kende de beginopstelling vier nieuwe namen. L’Ami, Gyan, Song en Van Persie moesten, om verschillende redenen, langs de kant blijven. Lodewijks (met een beschermend harnas onder z’n keeperstrui om z’n gekneusde ribben de beschermen), Kalou, Paauwe en Pardo mochten dit keer vanaf het begin meedoen. Verder was de aanwezigheid van nieuweling Gerard de Nooijer opvallend. Hoewel al dik drie maanden op non-actief, mocht hij wèl in de dug-out plaatsnemen, waar Tomasz Rzasa zelfs buiten de selectie was gelaten, wat ook te maken had met de blessure die Rzasa zaterdag had opgelopen.
Van de nieuwelingen speelden met name Kalou en Pardo zich al snel in de kijker. Over Kalou bestaat het vooroordeel dat hij als invaller zo goed als waardeloos is en alleen presteert wanneer hij vanaf de eerste minuut mag beginnen. Tegen AZ bevestigde de Afrikaan dat vooroordeel zelf. Na een periode onzichtbaar te zijn geweest, toverde hij nu bij vlagen als in z’n beste dagen.
Ook Pardo leek zich te realiseren dat hij een kans kreeg om zich weer in de kijker te spelen. De kleine Chileen profiteerde daar op overtuigende wijze van en werd daar al voor de rust voor beloond met de mooiste goal van de middag. Pardo scoorde uit een voorzet van Van Hooijdonk op een manier waarop tot nu toe Shinji Ono het patent leek te hebben. De voeten van Pardo blijken bij vlagen zo gevoelig als zakkenrollershanden, waardoor Moens kansloos was op het schot dat vanaf een meter of twintig zijn richting op kwam: 3-0.
Feyenoord zat dus op rozen toen het aan de tweede helft begon. Het pleit voor de ploeg dat het desondanks met dezelfde bezieling aan de slag ging. Feyenoord werd daar ook voor beloond. Nadat Wijker z’n tegenstander Buffel had neergehaald op de rand van het strafschopgebied, mocht Van Hooijdonk z’n specialiteit nog eens tonen. Nadat in de eerste helft een eerste poging op het hoofd van een tegenstander was beland, ging het dit keer wel naar wens. Van Hooijdonk scoorde met de zoveelste onberispelijke vrije trap: 4-0.
Nieuweling Gerard de Nooijer zag het vanaf de zijlijn gebeuren. De verdediger zette vrijdagmiddag z’n handtekening onder een contract in De Kuip en mocht van Bert van Marwijk al bij de eerste de beste gelegenheid debuteren. Nadat Perez twintig minuten voor tijd de tussenstand op 4-1 had bepaald, mocht De Nooijer de laatste tien minuten meedoen als vervanger voor Loovens. Later mocht ook Lurling, als vervanger voor Buffel, meedoen, waarbij opviel dat een deel van het publiek de entree van Lurling met een fluitconcert begeleidde.
Lurling stond nog maar net in het veld, toen Ono nog een toegift gaf. Onder toeziend oog van Zico, de Braziliaanse bondscoach van Japan, bepaalde hij de stand met een bekeken schot op 5-1. Maar het werd in de slotfase nog gekker in De Kuip. Ook Bombarda, nog maar net in het veld voor Van Hooijdonk, scoorde nog. De Argentijn bepaalde de eindstand op 6-1, waarna Feyenoord onder applaus van het veld kon.