FEYENOORD BEGINT ACHTERVOLGING GOED

Feyenoord kwam tegen FC Twente vroeg op voorsprong en het was geen toeval dat Bonaventure Kalou daarvoor zorgde. Het begint er sterk op te lijken dat de Afrikaan een nieuwe fase in zijn ontwikkeling is ingegaan. Dat bleek tijdens Feyenoords oefenwedstrijden in de voorbereiding, toen Kalou steeds vaker liet zien wat een bijzondere voetballer hij eigenlijk is, maar ook steeds waardevoller werd voor het team. Het klonk ook door in de woorden die de hoofdpersoon, in aanloop naar het tweede deel van de competitie, elf sprak. Daaruit bleek de toegenomen concurrentie binnen de Rotterdamse selectie z’n werk te hebben gedaan. Kalou liet weten te hebben nagedacht over zijn positie binnen de groep en zich bewust te zijn geworden van het feit dat hij z’n speelstijl moest aanpassen om meer rendement uit z’n spel te halen. Tegen FC Twente was te zien welk resultaat dat opleverde. Kalou was verreweg de gevaarlijkste aanvaller in De Kuip. Constant aanspeelbaar, verrassend als altijd, maar ook met steeds minder onverantwoorde risico’s en meer en meer met het teambelang in het achterhoofd. Kalou verdedigde zelfs zo veel mogelijk mee. Een groter bewijs dat de Afrikaan is veranderd, is er niet. Kalou kreeg in de koude Kuip binnen tien minuten een beloning voor z’n transformatie. Uit een door Van Hooijdonk slim doorgekopte voorzet van rechts, scoorde Kalou zoals alleen hij dat kan. De Afrikaan nam de bal met de hak mee, stiftte deze in één vloeiende beweging over de uitgekomen doelman Boschker heen, sloeg een kruisje als dank voor de vroege treffer en vierde de goal in alle blijdschap met Van Hooijdonk, de spits die het in het veld steeds beter kan vinden met Kalou. De openingsgoal was een vroege bevestiging van het feit dat Feyenoord de wedstrijd tegen FC Twente grotendeels controleerde. De Rotterdammers hadden meer balbezit dan de gasten, kregen ook meer mogelijkheden en kenden eigenlijk alleen problemen met uitverdedigen. Doordat met name de aanvallers Cavens en Houwing vroeg druk zetten op Patrick Lodewijks en zijn verdedigers, duurde het vaak lang voordat Feyenoord de vijandelijke speelhelft bereikte. Wanneer dat wel lukte, was dat vaak over de rechterflank, waar het soepeler liep dan aan de overkant. De samenwerking tussen Emerton en Kalou kende weinig haperingen, waar op de linkerflank met name Pardo moeite had om een rol van betekenis te spelen. Dat was wellicht beter gegaan als Feyenoord een iets comfortabeler voorsprong had kunnen opbouwen, maar daar kwam het in deel één niet van. Toch waren de kansen er wel voor. Van Hooijdonk was een keer dichtbij uit een voorzet van Kalou. Later moest Heubach op de lijn redding brengen na een inzet van de lange spits. Toch wist Feyenoord niet te scoren. Het hielp daarmee Twente meer en meer in het zadel en werd daar nog voor de rust voor gestraft. De Rotterdamse defensie werd verrast door een diepe bal op Van der Paar, die vervolgens alleen Cavens nog hoefde aan te spelen voor een niet te missen kans: 1-1. De tweede helft liet in eerste instantie eenzelfde spelbeeld zien als de eerste. Feyenoord domineerde licht, maar bleek niet in staat om voldoende druk te zetten om Twente omver te kegelen. Kalou kreeg twee uitgelezen mogelijkheden op aangeven van eerst Van Hooijdonk en later Emerton, maar wist niet te scoren. Toch zorgde die twee acties er voor dat de vlam in de pan sloeg in De Kuip. De entree van Van Persie voor de tegenvallende Pardo, wakkerde het vuurtje bij het Legioen alleen maar aan. De beloning kwam in de 66ste minuut, toen Kalou een lange bal van De Nooijer op geheel eigen wijze behandelde. Het resultaat was een lobje over Boschker die door de Afrikaan vervolgens zelf werd ingekopt: 2-1. Daarmee was de ban gebroken , want twee minuten later was het weer raak, Buffel, die tot dan toe een weinig prominente rol had gespeeld, kreeg nu de kans om dat goed te maken en deed dat ook. Hij werd op avontuur gestuurd en maakte oog in oog met Boschker geen fout: 3-1. Het leek het startsein voor een galavoorstelling van het ontketende Feyenoord, maar onoplettendheid in de defensie voorkwam dat. Kort na de goal van Buffel, vergat de Feyenoord verdediging Cziommer te dekken bij een vrije trap. Uitgerekend de man die tot voor kort op het verlanglijstje stond van Feyenoord maar uiteindelijk koos voor Schalke’04, mocht ongehinderd inkoppen: 3-2. Feyenoord verzwakte even na die goal, maar uitgerekend invaller Van Persie maakte vijf minuten voor tijd aan alle onzekerheid een einde. Met een zaalvoetbalactie, waarbij Van Persie verdedigers omspeelde alsof ze er niet stonden, scoorde hij zijn eerste doelpunt in de eredivisie en bepaalde zo de eindstand op 4-2.