PI-AIR BEZORGT FEYENOORD DE PUNTEN IN NIJMEGEN

In de aanloop naar NEC-Feyenoord sprak Bert van Marwijk met een combinatie van trots en ergernis over het doelsaldo van zijn elftal: ‘De meeste vóór en de meeste tegen van de top drie’. Volgens de trainer gaf dat doelsaldo haarfijn aan wat er dit seizoen goed gaat en wat er fout gaat: ‘We creëren meer kansen dan ooit, maar we zijn kwetsbaar achterin.’ NEC-Feyenoord was op voorhand dan ook een interessante testcase voor de Rotterdammers. Het stugge elftal van Johan Neeskens vcrdedigt dit jaar absoluut gezien ongeveer even goed als Feyenoord maar relatief gezien natuurlijk een stuk beter. Zo kreeg NEC in de laatste zes thuiswedstrijden geen doelpunt meer tegen. Scoren is echter een probleem voor NEC en daarom leek het zaak de Nijmegenaren zo snel mogelijk op achterstand te zetten, de verdediging vervolgens in het slot te gooien en met counters het pleit te beslechten. De praktijk bleek anders. Want al na tien minuten kwam er zo maar een openingsgoal van de thuisclub uit de lucht vallen. Een op het oog ongevaarlijke bal kwam terecht bij de zich rond de penaltystip ophoudende Zico Tumba. Voordat de Afrikaan kon uithalen, werd hij door Brett Emerton licht getoucheerd, waarop hij schreeuwend ter aarde stortte. De Feyenoord toch al zelden goed gezinde scheidsrechter Van Egmond zag er een penalty in, die door Rob Wielaert hard werd ingeschoten. Daarmee was het aan Feyenoord om ten aanval te trekken en dat deden de Rotterdammers ook. In de veertiende minuut leek het zelfs alweer gelijk te staan toen Thomas Buffel - na een pass van de eindelijk weer met zichtbaar vertrouwen opererende Patrick Paauwe - tussen twee NEC-ers demarreerde en de bal kruislings binnenschoot. Op appèl van zijn grensrechter keurde Van Egmond de treffer echter af en daar leek bitter weinig grond voor, zodat Feyenoord zich ten tweeden male mocht beklagen over het arbitrale trio. Er volgden grote kansen voor Robin van Persie, Bonaventure Kalou en Pierre van Hooijdonk, die Dennis Gentenaar met schoten uit de tweede lijn bestookten. Telkens stond Gentenaar echter op de juiste plaats en toen hij dat niet stond, vond Van Hooijdonk de lat op zijn weg. Het zou dan ook nog zeven minuten duren voordat het verzet van de Nijmeegse keeper gebroken was en daar was wat sloopwerk op het middenveld voor nodig. Een aantal Rotterdammers besloot namelijk wat meer fysiek geweld in de schaal te leggen, waardoor er gaatjes kwamen in het Nijmeegse bastion. Vier Feyenoorders rukten op en Paul Bosvelt bediende Pierre van Hooijdonk met een sublieme steekpass. Van Hooijdonk mikte de bal vervolgens met dodelijke precisie in de rechter kruising, waarmee een einde kwam aan Gentenaars recordreeks. Feyenoord hoopte een snel vervolg te kunnen geven aan het doelpunt, maar moest eerst nog een tegenvaller incasseren. Bonaventure Kalou verstapte zich namelijk en maakte kenbaar absoluut niet verder te kunnen. Anthony Lurling verving de Ivoriaan en moest in zijn 250e wedstrijd in het betaalde voetbal direct aan de bak, omdat NEC middels kopballen van Govedarica erg gevaarlijk werd. De Rotterdammers hielden echter stand, zodat het uitgangspunt voor de tweede helft weer exact gelijk werd aan dat van 45 spannende minuten eerder. De tweede helft was pas vijf minuten oud toen NEC een voorsprong in de schoot geworpen kreeg. Na een scrimmage voor het Rotterdamse doel was Govedarica opnieuw gevaarlijk, dit keer met slim kopballetje. De meeverdedigende Van Hooijdonk bracht redding, maar bezorgde de bal ongelukkigerwijs precies in de voeten van Tumba. Met een felle tackle probeerde de Rotterdamse spits verder leed te voorkomen, maar hij bereikte precies het tegenovergestelde. Tumba dook gretig over de benen van de spits heen – al leek er dit keer inderdaad meer reden voor een strafschop dan bij de eerste gelegenheid – en Van Egmond wees opnieuw naar de stip en gaf Van Hooijdonk en passant geel. Rob Wielaert meldde zich opnieuw voor het karwei, maar maakte vervolgens de fout door niet zijn vaste hoek aan te houden. Want Wielaerts weifelende poging richting linkerpaal bleek voor Patrick Lodewijks geen enkel probleem. En daarmee voorkwam de Eindhovenaar vooralsnog de duizendste goal van NEC in de eredivisie. Feyenoord zette aan en was met kansen van onder andere Lurling, Buffel en Bosvelt dichtbij een voorsprong. Maar ook NEC bleef gevaarlijk, zodat de spanning permanent in de lucht bleef hangen. Het niveau van de wedstrijd leed daar wel onder en de twintig veldspelers kropen steeds dichter tegen elkaar aan. Toen er nog een kwartier te spelen was, besloot Van Marwijk daarom het breekijzer Mariano Bombarda te brengen voor de prima spelende Thomas Buffel. Ook al omdat Excelsior ondertussen de score had geopend bij Ajax en die goal door de Feyenoord-supporters luid bejubeld werd, bleek de entree van de Argentijn het startsein voor een slotoffensief van beide teams. Het was Feyenoord dat daar de kroon op mocht zetten. Mariano Bombarda werd net voor het strafschopgebied van NEC gevloerd, waardoor Van Hooijdonk voor een vrije trap aan mocht leggen op een bijna ideale plek. Pi-Air faalde niet, al werd de bal wel van richting veranderd door de muur en meer in het bijzonder door de hand van Jarda Simr. En zo incasseerde Feyenoord drie zwaarbevochten punten en bleek de Bredanaar eens te meer van onschatbare waarde.