FEYENOORD VERSLAAT FC UTRECHT MET TIEN MAN
Dankzij een snelle openingsgoal van Robin van Persie leek Feyenoord in Utrecht op weg naar een onverwacht gemakkelijke middag. Dat veranderde toen diezelfde Van Persie al vroeg in de wedstrijd van het veld werd gestuurd. Wederom werd er toen een beroep gedaan op Feyenoords mentaliteit en wederom werd dat uiteindelijk beloond. Thomas Buffel groeide uit tot matchwinner, door in de tweede helft de eindstand op 1-2 te bepalen.
Daarmee blijft Feyenoord in de race voor Champions League voetbal en heeft het een goede generale voor de bekerfinale achter de rug.
Bert van Marwijk was in aanloop naar de wedstrijd tegen FC Utrecht duidelijk geweest over wat hij in deze cruciale fase van de competitie van zijn team verlangde. ‘Onze aanvallers zullen het verschil moeten maken’, zei de coach. ‘En dat geldt met name voor de wedstrijd tegen Utrecht, wat traditioneel een ploeg is die zijn tegenstander zo vroeg mogelijk onder druk zet. Van de ruimte die daardoor ontstaat zullen onze jongens voorin moeten profiteren’.
De coach werd in het uitverkochte Nieuw-Galgenwaard in eerste instantie op z’n wenken bediend. Utrecht-Feyenoord was nog geen drie minuten oud, toen de eerste Rotterdamse aanvaller al had geprofiteerd. Hoewel van het voorspelde Utrechtse openingsoffensief nog geen sprake was, wist Robin van Persie zijn ploeg een droomstart te geven.
Kordaat ingrijpen van het duo Ono/De Nooijer vormde de basis van Feyenoords openingsgoal. De Nooijer kon oprukken en zorgde er voor dat de bal op rechts bij Kalou kwam. De voorzet van de Afrikaan leverde geen direct resultaat op. De afgeslagen bal wel. Van Persie kon aanleggen voor een schot met rechts. Die poging liep nog stuk op een muur van Utrechtse verdedigers, maar de rebound was wel raak. Met een geplaatst schot in de benedenhoek, gaf Van Persie Feyenoord een droomstart.
Robin van Persie was in die fase Feyenoords gevaarlijkste speler. Zo ongelukkig als Kalou aan de andere kant van het veld was, zo veel dreiging ging er op links van Van Persie uit. Daarbij speelde ook mee dat FC Utrecht moeite had z’n draai te vinden. Feyenoord domineerde vanaf het eerste fluitsignaal en leek zich dan ook te kunnen gaan opmaken voor een onverwacht gemakkelijke middag.
Dat het daar niet van kwam, hadden de Rotterdammers aan zichzelf te danken. In plaats van het hoge baltempo van het begin te handhaven, ging Feyenoord te snel achterover leunen. Die nonchalance werd al snel afgestraft. Een voorzet vanaf links was lang onderweg, maar desondanks kon Glusevic de bal vrijwel ongehinderd onder controle brengen. Zowel De Nooijer als Paauwe konden vervolgens alleen maar toezien, hoe Glusevic de bal vervolgens met enige geluk over de kansloze Lodewijks kon tikken. Er was toen nog geen kwartier gespeeld.
Met die gelijkmaker kwam er plotseling weer leven in het elftal van FC Utrecht. Het had een eerste helft vol vuurwerk tot gevolg. Utrecht kreeg met name via Glusevic een goede kans, voordat er weer eens een scheidsrechter de hoofdrol voor zich opeiste. Dit keer was het arbiter Van Egmond die een stempel op de wedstrijd wist te drukken. Het slachtoffer was Robin van Persie. De Rotterdammer ging op ietwat onbesuisde manier zijn tegenstander Vreven te lijf, die op zijn beurt niet te beroerd was om een sprong te maken die men doorgaans alleen bij polstokhoogspringers ziet. De overdreven reacties van de Utrechtse bankzitters en trainer Booy zullen Van Egmond het laatste zetje hebben gegeven om een beslissing te nemen die in Rotterdamse kringen tot veel onbegrip leidde: hij stuurde Van Persie met een rode kaart van het veld.
De uitsluiting van Van Persie was het laatste zetje dat FC Utrecht nodig had om z’n vertrouwde opportunistische spel te gaan spelen. Het bracht Feyenoord tot aan de rust meer en meer in de problemen. Van Marwijk had misschien gehoopt dat met het inbrengen van Kike Acuna tegenwicht kon worden geboden aan het vechtvoetbal van Utrecht, maar de tweede helft was nog geen minuut oud of Utrecht stond al bijna op voorsprong. Emerton speelde Glusevic perfect aan en had vervolgens alle geluk van de wereld dat De Nooijer zijn blunder kon goedmaken.
Diezelfde De Nooijer moest even later met een blessure van het veld. Zijn vervanger was Glen n Loovens. Maar ook met de jeugdinternational in de ploeg, wist Feyenoord de greep op de wedstrijd niet meer terug te krijgen. Sterker nog, Feyenoord had het meer dan eens te danken aan goede reddingen van Patrick Lodewijks, dat het nog leefde.
Nadat de met z’n vorm tobbende Kalou was vervangen door Lurling, kreeg Feyenoord alsnog de beloning voor de strijd die met tien was gevoerd. In een periode waarin het grotendeels onder druk stond, profiteerde de ploeg van een van de schaarse corners. Waar alle aandacht was gericht op het privé oorlogje dat Paul Bosvelt bij de eerste paal uitvocht met Bosschaart, deed Buffel gewoon waarvoor hij staat opgesteld. De kleine Belg profiteerde van de chaos in de Utrechts verdediging en zette zijn ploeg alsnog op 1-2. Het was vervolgens te danken aan de routine en slimheid van met name het duo Van Hooijdonk-Bosvelt, dat Feyenoord het restant van de wedstrijd zonder kleerscheuren doorkwam.