BUFFEL REDT FEYENOORD OP VALREEP
Feyenoord-NAC leek lange tijd op een deceptie uit te lopen voor de Rotterdammers, maar in de slotfase zorgden Bombarda en Buffel voor grote opluchting in De Kuip. Bombarda deed waarvoor hij is aangenomen en bracht de stand met een opportunistisch schot gelijk, waarna Buffel de klus in de blessuretijd afmaakte. Hij bepaalde de eindstand op 2-1, in een wedstrijd waarin Shinji Ono na drie maanden afwezigheid zijn rentree had kunnen maken.
De vraag of hij na de verloren partij tegen Heerenveen iets zou moeten veranderen aan zijn z’n basisopstelling, werd voor Bert van Marwijk in aanloop naar de wedstrijd tegen NAC al beantwoord. Dat gebeurde op de dag dat Van Persie na een trainingsduel met Song geblesseerd van het veld moest. Zijn ingescheurde enkelband zorgde er voor dat Van Marwijk hoe dan ook genoodzaakt was een wijziging door te voeren. Hij wees de kleine Pardo aan als vervanger van Van Persie.
De rest van het elftal bleef in tact en dus mocht ook spits Danko Lazovic weer vanaf het beginsignaal op jacht naar een doelpunt. De Serviër had zich legendarisch kunnen maken door al binnen de minuut te scoren, toen hij door Paauwe werd bediend met een prachtige lange bal. De poging van Lazovic bleef echter zonder beloning.
Een groot probleem leek dat niet te zijn, want Feyenoord kreeg in de beginfase van de eerste helft nog tal van andere mogelijkheden. Van Wonderen, met al z’n routine ook dit keer de beste man van het veld, was de tweede die binnen een minuut dichtbij een goal was.
Feyenoord speelde het merendeel van de tijd op de helft van NAC. Een Rotterdamse goal leek dan ook niet meer dan een kwestie van tijd. Pardo kreeg bijvoorbeeld een kans uit een assist van Van Wonderen en ook Lazovic mocht een keer vanuit een hoopgevende positie richting het Brabantse doel koppen. Maar gescoord werd er niet. Daarvoor was Feyenoord te onhandig in de afwerking.
NAC, met huurling Elmander in de basis en Pieter Collen op de bank, wist er in die beginfase in aanvallend opzicht vrijwel niets tegenover te stellen. De eerste keer dat het voor gevaar wist te zorgen, had het te danken aan Peter van den Berg. Hij stopte de doorgebroken Seedorf op onreglementaire wijze en had daarbij alle geluk dat hij slechts de gele kaart kreeg. De Bredase vrije trap leverde geen gevaar op.
Daarna begon het spel te haperen bij Feyenoord. Door niet te profiteren op de momenten dat NAC rijp leek voor de sloop, had het de Brabanders ongewild in het zadel geholpen. Feyenoord riep gaandeweg de eerste helft dan ook steeds nadrukkelijker de problemen over zich af en werd daar al binnen 25 minuten voor gestraft. De gasten sneden plotseling op betrekkelijk eenvoudige wijze door de Rotterdamse defensie, waarna Diba kon afronden met een schot. Tot overmaat van ramp verdween de bal bij die poging ook nog eens onder het lichaam van Edwin Zoetebier door in het doel.
De tegengoal was een morele klap die het spel van Feyenoord bepaald niet ten goede kwam. Desondanks bleven de kansen zich aandienen voor de ploeg van Van Marwijk. Buffel, Kuyt en Lazovic waren dichtbij een treffer, maar gescoord werd er niet. Alleen in buitenspelpositie wist Lazovic de bal over de doellijn te krijgen, maar daarmee schoot Feyenoord niets op.
Er moest dus in deel twee iets gebeuren, wilde de tweede thuiswedstrijd van het seizoen niet op een deceptie uitlopen. Van Marwijk realiseerde zich dat ook en bracht al vroeg in de tweede helft Shinji Ono in het veld. Song, wiens vormcrisis schrikbarende vormen begint aan te nemen, was het logische slachtoffer van die wissel.
Ono, die drie maanden geleden zijn laatste wedstrijd speelde, had zich een prettiger wedstrijd kunnen wensen voor zijn rentree. Feyenoord wist z’n draai niet te vinden en had het een kwartier voor tijd zelfs aan een goede redding van Zoetebier te danken dat het niet nog verder achterop raakte bij NAC.
De mogelijkheden bleven zich ook in de laatste fase op de een of andere manier aandienen, maar Feyenoord wist lange tijd niet te profiteren. Tot Mariano Bombarda, de stormram die in het veld was gekomen voor De Nooijer, z’n specialiteit toonde. Hij zag zeven minuten voor tijd een mogelijkheid bij een onhandige kopbal van Slot. De opportunistische Bombarda twijfelde geen moment toen de bal voor z’n voeten viel, haalde uit en bracht zo Feyenoord op 1-1.
Daarmee leek Feyenoord genoegen te moeten nemen, al bleef het tot de laatste seconde wel op jacht naar de winnende goal. Die instelling werd uiteindelijk ook beloond. Uitgerekend Thomas Buffel, de kilometervreter die eerder in de wedstrijd nog last had gehad van kramp, kreeg met een gelukje een kopkans en profiteerde gelijk. Buffel sloeg de bal met zijn voorhoofd in de kruising en zorgde daarmee voor opluchting op het veld en op de tribunes.