VAN PERSIE EN LURLING BRENGEN ZEGE
Een betrekkelijk vroege openingsgoal van Robin van Persie leek het begin van een gemakkelijke middag voor Feyenoord, maar toch wist de ploeg van trainer Bert van Marwijk uiteindelijk pas in de blessuretijd voor de tweede maal te scoren. Weer was het toen invaller Lurling die succesvol was
voor de thuisploeg. Hij bepaalde in de wedstrijd tegen RBC de eindstand op 2-0 voor Feyenoord, dat in de goed presterende Gill Swerts een van haar meest in het oog springende spelers had.
Meest opvallende naam in Van Marwijks basisopstelling was die van Robin van Persie. De coach was immers na afloop van FC Zwolle-Feyenoord nog opmerkelijk kritisch geweest op de linksbuiten, waarbij hij het jeugdige talent met name verweet dat deze zich niet aan de vooraf gemaakte tactische afspraken had gehouden. Door in Zwolle met een gezicht als een oorwurm de douche op te zoeken nadat Van Marwijk hem voortijdig naar de kant had gehaald, had Van Persie vervolgens ook al geen punten gescoord bij z’n trainer. Het had er in aanloop naar het treffen met RBC dan ook alle schijn van dat Lurling zijn opwachting zou gaan maken in de beginformatie, maar toen de 22 spelers zondag het veld betraden was er van Lurling geen spoor. Zichtbaar teleurgesteld zat hij in de dug-out en zag hij hoe Van Persie aan de aftrap mocht verschijnen.
Feyenoord kende een gemakkelijk begin tegen de Brabanders. Met name in balbezit ondervonden de Rotterdammers opvallend weinig tegenstand van de gasten. Feyenoord leek dan ook te zijn begonnen aan een missie waarin het met minimale inspanningen een maximaal resultaat zou gaan behalen. Zeker nadat Van Persie al binnen het kwartier de score had geopend. Nadat hij al eerder een waarschuwingsschot had gelost dat in de handen van doelman Aerts was beland, zette hij in de veertiende minuut de beste aanval van de eerste helft op. Van Persie ging de één-twee combinatie aan met Ono, kreeg de bal aan de rand van het strafschopgebied terug en besloot toen voor eigen succes te gaan. Het schot van Van Persie werd onderbroken door het been van Molenaar, die daarmee zijn eigen doelman in één keer kansloos maakte: 1-0.
Zo kreeg Feyenoord de start waarop het had gehoopt. Dat het desondanks voor de rust niet tot meer goals kwam, moet Van Marwijk zorgen hebben gebaard. Waar de Rotterdammers veel meer balbezit hadden dan de gasten en tot aan het strafschopgebied ook alle gelegenheid kregen om te combineren, leverde dat overwicht maar weinig echte kansen op.
Eigenlijk was Feyenoord in het restant van de eerste helft nog maar twee keer gevaarlijk. De eerste keer na een dik half uur spelen, toen de prima presterende Thomas Buffel op rechts doorbrak. Zijn voorzet viel feilloos voor de voeten van Ono, maar de Japanner wist desondanks niet te scoren. Ono, vanaf de tribune nauwlettend in de gaten gehouden door de Japanse bondscoach Zico, schoot tegen een RBC’er op en zag vervolgens collega Kuyt de rebound naast schieten.
Diezelfde Kuyt was ook verantwoordelijk voor de andere mogelijkheid in de eerste helft, toen hij besloot het van een afstand zelf te proberen. Kuyt legde aan vanaf een meter of twintig, maar zag zijn inzet over vliegen. Dat er toen vervolgens nog maar drie minuten te spelen waren voor de rust, zegt alles over het gebrek aan stootkracht van Feyenoord. Combinerend liet de ploeg bij vlagen aardige staaltjes zien, maar op de momenten dat dat overwicht moest worden verzilverd, bleek Feyenoord machteloos. In de slotseconden van deel één had het er even alle schijn van dat het Feyenoord zou meezitten toen Kuyt in het zestienmetergebied door Molenaar onder de voet werd gelopen. Scheidsrechter Luyten zag er evenwel geen strafschop in.
Feyenoord begon ongewijzigd aan de tweede helft en dat betekende dus dat ook Gill Swerts als rechtsback mocht blijven staan. Logisch, want Van Marwijk had geen enkele aanleiding gehad om de jonge Belg te wisselen. Swerts was in de eerste helft een van Feyenoords meest in het oog springende spelers geweest. Met een onbevangenheid en daadkracht die bij een aantal van zijn collega’s ver te zoeken was, presteerde de gelegenheidsrechtsback naar volle tevredenheid. Niet alleen verdedigde Swerts kordaat en kort op de man, hij durfde vanaf het eerste fluitsignaal ook mee ten aanval te trekken op de momenten dat het kon.
Een wat onhandig uitgevoerde tackle van Ono zorgde er voor dat er uiteindelijk toch moest worden gewisseld door Van Marwijk. De Japannaer blesseerde zichzelf en moest het veld in de 73ste minuut verlaten voor Lazovic. Maar niet voordat hij Dirk Kuyt nog een geweldige kans had aangeboden, door de bal panklaar op diens hoofd te leggen. Kuyt kon nauwelijks gehinderd inkoppen, maar zag zijn poging door doelman Aerts gestuit.
De laatste twintig minuten van de wedstrijd leverden iets meer gevaarlijke momenten in de strafschopgebieden op. Eerst was Thompson nog gevaarlijk voor RBC (zijn schot ging voorlangs), daarna was er een afstandspoging van Van Persie die maar net naast ging. Gescoord werd er echter niet meer in De Kuip, tot Lurling in het veld kwam voor Van Persie. Hij deed wat hij als invaller al eerder deed: Lurling ging in de slotfase voor eigen geluk en werd daar ook voor beloond. Hij scoorde in de blessuretijd geheel op eigen kracht Feyenoords tweede goal.