SLECHTE START DODELIJK IN ARENA

Sinds Ronald Koeman de scepter zwaait in de Arena is het voor de trainers van Ajax’ opponenten telkens weer raden in wat voor formatie de Zaandammer zijn team het veld instuurt. Koeman beschikt over zo’n 20 min of meer vergelijkbare spelers en put daar naar believen uit. Zo kan het gebeuren dat Rafael van der Vaart de ene week linkshalf staat en de andere week spits, zoals tegen Feyenoord het geval was. Van der Vaart verving daar Zlatan Ibrahimovic, die niet aan de start van de klassieker verscheen vanwege een teenblessure, en had al binnen vier minuten succes. Ajax’ nummer tien werkte een voorzet van Nicola Mitea à la Willy Carbo binnen: met een hakje terwijl hij voorover viel. Veel viel Feyenoord daarbij niet te verwijten of het moet zijn dat Sonck in de situatie voorafgaand aan de goal erg veel vrijheid kreeg van Ferne Snoyl. TEGENSLAG Voor Bert van Marwijk, die vooraf had besloten vast te houden aan de elf die de laatste weken vooruitgang hebben laten zien, met dien verstande dat hij Gill Swerts de voorkeur gaf boven Chong-Gug Song, betekende de vroege openingstreffer uiteraard een grote tegenslag. Feyenoords trainer had gehoopt dat zijn elftal in de volle Arena vooral in de beginfase mee zou kunnen in het spel van de Amsterdammers. Maar al heel snel werd het nog erger. Dirk Kuyt en Thomas Buffel probeerden op het middenveld een combinatie op te zetten met Shinji Ono. De Japanner liet zich aftroeven door Maxwell, die Mitea vond die op zijn beurt Van der Vaart direct met een diepe bal lanceerde. Vanwege het gebrek aan absolute snelheid bij Van der Vaart had dat op zich geen probleem hoeven zijn voor de verdediging van Feyenoord, maar een misverstand tussen Van Wonderen en Lodewijks leidde de tweede Amsterdamse treffer in. In hun ijver hinderden Lodewijks en Van Wonderen elkaar, waardoor Van der Vaart zich plots alleen voor het lege doel van Feyenoord terugvond: 2-0. Die tweede goal leidde tot dusdanige vreugde op de supportersvakken achter de goal van Bogdan Lobont dat één van de Amsterdamse fans ongelukkigerwijze in de betonnen gracht belandde en met een ambulance moest worden weggevoerd. Het duurde uiteindelijk ruim een kwartier voordat het aangeslagen Feyenoord iets kon creëren dat op een kans leek. Thomas Buffel bracht Dirk Kuyt in stelling in de zestien, maar het schot van de Katwijker werd gekraakt. De daaropvolgende corner leverde Feyenoord vervolgens niets op. Enkele minuten later moest Lobont wel handelend ingrijpen. De Roemeen haalde een voorzet (?) van Robin van Persie net onder lat weg. In een kort tijdsbestek werd wel duidelijk dat achterin bij Ajax best iets te halen viel, maar omdat het middenveld zeker in de beginfase volledig in Amsterdamse handen was, werden Feyenoords spitsen maar moeizaam bereikt. FRIENDLY FIRE Het kwam er daarom op aan dat Feyenoord wat meer fysiek gewicht in de strijd ging gooien. Opvallend genoeg werd daarbij het voortouw genomen door rechtsback Gill Swerts. De jonge Belg tackelde bij voortduring goed en ondernam ook acties naar voren – één zo’n actie leverde hem overigens wel geel op - waardoor Feyenoord langzaam maar zeker iets meer in de wedstrijd kwam. Zo kregen de Rotterdammers na een goed half uur een uitstekende kans toen Buffel werd vrijgespeeld in het vijandelijke strafschopgebied. Buffel kapte iedereen uit die hij op zijn weg vond en schoot vervolgens wel hard maar te gemakkelijk houdbaar richting Lobont. Zo bleef de marge op twee. Tot overmaat van ramp raakte strateeg Shinji Ono even later dermate geblesseerd dat hij de strijd moest staken. Opvallend genoeg was de boosdoener een Feyenoorder. Robin van Persie schoot keihard op doel, maar zijn schot vond slechts Ono op zijn weg. De Japanner zeeg ineen, waarop Ajax zich van zijn beste kant toonde: terwijl Sneijder de bal direct sportief over de zijlijn trapte, was het Ajax-keeper Lobont die Ono eerste hulp verleende. Gerard Meijer en dokter Van Linschoten bogen zich direct over de Japanner die zelfs even buiten westen was nadat het ‘friendly fire’ zijn lever had geraakt. Meijer en Van Linschoten kwamen al snel tot de conclusie dat verder spelen niet verantwoord was. Van Marwijk besloot daarop zijn team op twee plaatsen te wijzigen: Chong-Gug Song kwam in het veld als rechtsback, terwijl Gill Swerts werd doorgeschoven naar het middenveld. Veel veranderde dat voor de rust allemaal niet meer aan het spelbeeld, zodat Feyenoord nog 45 minuten restten om een nederlaag af te wenden. KANS De eerste grote kans van de tweede helft was helaas weer voor Ajax. Nadat Mitea op Feyenoords rechterzijde Song had verslagen in een sprintduel, trok de Roemeen voor. Bij de eerste paal schoot Van der Vaart in kansrijke positie over. Even later waren er aan de overzijde meerdere kansen voor Feyenoord, maar Buffel, Kuyt noch Lurling slaagde er in Lobont te verontrusten. Daarbij moet gezegd dat Feyenoord zijn mogelijkheden allerminst optimaal uitspeelde. Telkenmale was er te weinig zuiverheid in de eindpass of te weinig oog voor vrijstaande medespelers. Gevochten werd er echter wel door de Rotterdammers, die daarbij de pech hadden dat scheidsrechter Ruud Bossen niet altijd oog had voor de kleine overtredinkjes waarmee de Ajacieden de Feyenoorders vaak met succes uit hun spel haalden. Want dat was eigenlijk het verhaal van de 150e klassieker: Ajax was op de gepaste momenten gewoon scherper dan Feyenoord. Toch kreeg Feyenoord nog wel degelijk enkele kansen. Zo spatte een vrije trap van Robin van Persie in de 64e minuut uiteen op de vuisten van Bogdan Lobont. Ajax kreeg op zijn beurt goede kansen via de voor Sonck ingevallen Zlatan Ibrahimovic, maar tot twee keer toe greep Patrick Lodewijks uitstekend in. Het was voor Bert van Marwijk het moment om toch nog te proberen iets te forceren. De coach besloot twintig minuten voor tijd om Salomon Kalou te laten debuteren. De Ivoriaan nam de plaats in van Anthony Lurling, terwijl Ebi Smolarek zeven minuten later voor Robin van Persie kwam. Op zoek naar de aansluitingstreffer zette Feyenoord nog één keer aan. Met een snoeiharde vrije trap was Patrick Paauwe er nog het dichtste bij. Lobont redde evenwel opnieuw, al was het met de nodige moeite. Het bleef 2-0 en zo bleek dat Feyenoord de 150e klassieker uit de historie al in de eerste elf minuten had verloren.