RUUD GULLIT: DE TERUGKEER VAN EEN ECHTE FEYENOORDER

Ruud Gullit, zoon van een Surinaamse vader en een Nederlandse moeder, was nog maar 19 toen hij in 1982 speler van Feyenoord werd. De geboren Amsterdammer was als voetballer opgegroeid bij FC Haarlem en had weliswaar al een interland gespeeld, maar zou in de Kuip pas echt naam gaan maken. Gullit zou in drie jaar Feyenoord zelfs de basis leggen voor zijn latere status als internationale superster. Toen Ruud Gullit in de zomer van 1982 naar Feyenoord kwam, kenden de meeste supporters hem nog amper. Dat zou echter snel veranderen. Door zijn talent, snelheid, doelgerichtheid en krachtige gestalte groeide Gullit in de Kuip in no-time uit tot publiekslieveling. In zijn eerste Rotterdamse jaar denderde de aanvankelijk nog wat bescheiden rasvoetballer al energiek langs Feyenoords rechterkant, van waar hij doorgaans perfecte voorzetten afleverde voor spits Peter Houtman. Die scoorde in dat seizoen liefst 30 keer, een aantal dat nadien alleen door Pierre van Hooijdonk benaderd zou worden. Een groot deel van Houtmans treffers mocht op het conto van Gullit geschreven worden. Ondertussen profiteerde Gullit op zijn beurt elke training en wedstrijd van de aanwezigheid van levende legende Willem van Hanegem. ‘De Kromme’ zag wel wat in het leergierige talent en nam vaak de tijd om met hem over voetbal te praten. In het seizoen 1983-1984 streek met Johan Cruyff bovendien een tweede grootheid neer in de Kuip en ook Cruyff investeerde veel tijd in de ruwe diamant Gullit. De jonge Amsterdammer droeg inmiddels rasta-vlechten tot op de schouder, had een plaatje opgenomen en was kortom uitgegroeid tot een persoonlijkheid die respect afdwong. In de tunnel tussen de kleedkamer en het veld boezemden de gestalte en uitstraling van Gullit tegenstanders bovendien al snel zo veel angst in, dat Feyenoord bij het betreden van het veld doorgaans al met 1-0 voorstond. Gullits indrukwekkende rushes en zijn vermogen om in belangrijke wedstrijden áltijd top te presteren deden de rest. In 1984 leverde de Amsterdamse combinatie Gullit-Cruyff Feyenoord zowel de landstitel als de KNVB-beker op. Na drie seizoenen Feyenoord vertrok Gullit uit Rotterdam. In twee jaar PSV en zes jaar AC Milan groeide hij vervolgens uit tot een van de beste en beroemdste voetballers ter wereld. Het vertrek van de Zwarte Tulp uit Rotterdam verdiende allerminst de schoonheidsprijs, maar na een korte periode van onderlinge afkeer bloeide de liefde tussen speler en club weer op. ‘Amsterdam is mijn stad, maar Feyenoord mijn club’, liet Gullit bij meerdere gelegenheden optekenen. Mede daarom kan de elders in Nederland soms verguisde Gullit in de Kuip op een oneindige dosis krediet rekenen. Nog altijd is Ruud Gullit bovendien Feyenoords enige houder van een ‘seizoenkaart voor het leven’. Veel supporters hoopten altijd al dat hij ooit zou terugkeren bij Feyenoord en dan als trainer... komende zomer wordt dat voetbalsprookje werkelijkheid. PROFIEL RUUD GULLIT Geboortedatum: 1 september 1962 Clubs als speler: FC Haarlem (1979-1982), Feyenoord (1982-1985), PSV (1985-1987), AC Milan (1987-1993 en 1994-1995), Sampdoria (1993-1995), Chelsea (1995-1996). Totaal aantal officiële wedstrijden Feyenoord: 103 Totaal aantal goals Feyenoord: 40 Prijzen bij Feyenoord: landskampioen (1984), KNVB Beker (1984), Voetballer van het Jaar (1984). Overige prijzen in carrière: Europees Kampioen met het Nederlands Elftal (1988), twee keer landskampioen Nederland met PSV (1986 en 1987), drie keer landskampioen Italië met AC Milan (1989, 1992 en 1993), twee keer Europa Cup I met AC Milan (1989 en 1990), twee keer Europese Supercup met AC Milan (1989 en 1990), twee keer Wereldbeker met AC Milan (1989 en 1990), Italiaanse beker met Sampdoria (1994), FA Cup met Chelsea (1997), Europees Voetballer van het Jaar (1987) en twee keer Wereldvoetballer van het Jaar (1987 en 1989). Clubs als trainer: Chelsea (1996-1998, speler-trainer), Newcastle United (1998-1999). Prijzen als trainer: FA Cup met Chelsea (1997), FA Cup runner-up met Newcastle United (1998)