PETROVIC KAN HET NOG NIET GELOVEN

Hij voelt zich op dit moment misschien wel de meest gelukkige persoon ter wereld. Zeljko Petrovic, assistent-trainer van Feyenoord, hij kan het nog nauwelijks geloven. ‘Ik ben zo ongelofelijk blij. Weinig spelers kunnen na hun carrière meteen terecht bij zo’n grote club. Ik moet eerlijk zeggen, voordat dit speelde, wilde ik graag nog een jaar doorvoetballen. Ik wilde nog niet stoppen. Maar voor deze baan bij Feyenoord stop ik graag. Ook natuurlijk, omdat ik onder een groot speler als Ruud Gullit mag werken. Ik heb al veel contact met hem gehad. En ook met Mark Wotte. Het klikte meteen met beiden. We zijn allen jong en ambitieus, we willen dat Feyenoord weer mee gaat doen om de prijzen.’ In verschillende media ging al langer het gerucht dat Petrovic volgend jaar naar Feyenoord zou komen. Toch is het contact pas kortgeleden gelegd. ‘Ondanks de geruchten wil ik stellen dat Feyenoord pas met mij is gaan praten, nadat er is gesproken met de huidige assistenten Been en Metgod. Zo hoort het ook. Ik heb vervolgens met Mark Wotte gesproken en na één gesprek waren we er al uit.’ De komende tijd zal Petrovic zich op de achtergrond al gaan verdiepen in Feyenoord. Maar iemand voor de voeten lopen, wil hij zeker niet. ‘Ik heb enorm veel respect voor Bert van Marwijk. Ik hoop dat hij Feyenoord de beker kan bezorgen en naar de Champions League leidt. Daarom ga ik niet nu al op de tribune zitten en zeggen wat beter moet. Maar als ik vrij ben, zal ik zeker komen kijken. Ruud zal natuurlijk vaker komen, ik ben tenslotte slechts de assistent.’ Bovendien wil Petrovic zijn werk bij RKC goed afmaken. ‘Ik heb mijn hele loopbaan overal mijn best gedaan, dat blijf ik hier ook doen. In Waalwijk vinden ze het jammer dat ik wegga. Maar ze zeggen ook dat ik deze kans moet grijpen. Het wordt alleen even moeilijk als ik binnenkort met RKC in De Kuip speel. Dan zal ik wel een dubbel gevoel hebben.’ Toch kan Petrovic niet wachten tot hij in juli in Rotterdam aan de slag mag: ‘Overal waar ik heb gewerkt, heb ik me thuis gevoeld. Ik hoop dat dat bij Feyenoord ook zal gebeuren. Ik wil nu alvast de Feyenoord-supporters bedanken, ze hebben allemaal positief gereageerd op mijn komst. Een gevoel van trots maakt zich daardoor van mij meester. Ik weet wat er van me verwacht wordt en daar sta ik volledig achter: Feyenoord is een van de beste clubs en zo moeten we ook spelen. Het is aan de technische staf om hard te gaan werken en ons voor de fans te bewijzen. Vanaf juli geef ik me niet twee of vijf uur, maar vierentwintig uur per dag voor deze club. Ik ben nu nog een beetje onder de indruk van alles, maar dan ben ik er klaar voor!’