FEYENOORD EN VITESSE KLEURLOOS: 0-0

Na het spektakelstuk van een paar dagen eerder in Enschede, toen Feyenoord en FC Twente 120 minuten lang lieten zien hoe aantrekkelijk voetbal kan zijn, was Vitesse-Feyenoord een koude douche. In een sfeerloos Gelredome (geen Feyenoord supporters en een gesloten dak) viel met name in de eerste helft weinig te genieten. Feyenoord was in Arnhem wel vanaf het begin van de wedstrijd de iets betere ploeg, maar een te laag handelingstempo voorkwam dat de Rotterdammers dat overwicht ook in de tussenstand tot uiting konden laten komen. Het moet trainer Bert van Marwijk goed hebben gedaan dat zijn defensie lange tijd probleemloos kon voetballen zonder ook maar één kans weg te geven, maar daar tegenover stond Feyenoords onvermogen om zelf te scoren. Buffel en Kuyt waren een paar keer dichtbij, maar hun pogingen misten vaak de overtuiging en geluk om tot succes te leiden. Van scheidsrechter Haverkort hoefde Feyenoord ook al geen helpende hand te verwachten. In die eerste vijfenveertig minuten was er tot drie keer toe een situatie waarbij een Feyenoorder in het strafschopgebied werd gevloerd, maar evenzoveel keren wuifde Haverkort de Rotterdamse klachten lachend weg. De arbiter heeft wat dat betreft ook een reputatie hoog te houden, want toeval of niet: het is lang geleden dat Feyenoord onder leiding van Haverkort een uitwedstrijd won. Vitesse putte gaandeweg de wedstrijd kennelijk moed uit Feyenoords onvermogen om tot scoren te komen, want de Arnhemmers deelden na 20 minuten zo waar het eerste speldenprikje uit. Ex-Feyenoorder Bert Konterman schoot toen naast. Daarna deed Rink nog een poging van afstand, voordat Van de Beukering de beste Arnhemse kans had. Dat was vlak voor rust, toen Feyenoord alle geluk had dat de Vitesse-aanvaller uitgleed voordat hij gevaarlijk kon worden. In de tweede hanteerde Feyenoord een iets hoger tempo, maar zonder dat dat lange tijd resultaat had. Pas na 65 minuten was Feyenoord dichtbij een goal, toen Kuyt een Rotterdamse uitval afrondde maar zijn schot voorlangs zag gaan. Dat gebeurde in een periode waarin arbiter Haverkort er met zijn warrige leiding onbewust voor had gezorgd dat even de vlam in de pan was geslagen bij Vitesse-Feyenoord. Bert van Marwijk wisselde in de 68ste minuut Lazovic voor Van Persie. Nog geen tien minuten later moest ook Van Haaren, overigens weer de beste man van het veld aan Rotterdamse zijde, van het veld. Hij was geblesseerd geraakt na een harde overtreding van Rankovic. Zijn vervanger heette Gill Swerts. Met de Belg als rechts- en Song als linksback bleef Feyenoord op jacht naar het openingsdoelpunt, maar gescoord werd er niet. Ook niet toen Lazovic in de blessuretijd de kans van de wedstrijd kreeg. Hij had de winnende treffer op z’n schoen, maar schoot van dichtbij in het zijnet. Zo liet Lazovic de mogelijkheid liggen om iets verder in te lopen op PSV, dat eerder op de middag met 2-1 had verloren van Ajax, en blijft het Gelredome een spookhuis voor de Rotterdammers: Feyenoord wist er nog nooit te winnen.