SPELER IN BEELD: DIRK KUYT
Nog niet zo heel lang geleden was Dirk Kuyt een normale speler van een amateurclub. Hij stak weliswaar qua talent met kop en schouders boven zijn ploeggenoten uit, maar toch: Quick Boys was zijn ploeg. In het vissersdorp Katwijk viel die nog jonge A-junior echter zo op, dat FC Utrecht niet twijfelde en hem alsnog haalde. Het begin van een successtory was geboren.
‘FC Utrecht haalde mij eigenlijk voor het tweede elftal. Na een aantal dagen mocht ik echter al meedoen bij het eerste en in mijn tweede wedstrijd voor FC Utrecht scoorde ik zes keer. Daarmee kwam ik vast bij de selectie. In mijn eerste seizoen in de eredivisie moest ik het vooral van de invalbeurten hebben, maar in mijn tweede seizoen werd ik al regelmatig als basisspeler gebruikt. Ik voelde dat ik heel erg snel vooruit ging. Het ligt sowieso in mijn mentaliteit om er altijd alles aan te doen. Toen ik het betaald voetbal inkwam, moest ik echt aanpoten om bij te blijven. Ik moest het toen daarom vooral hebben van strijd en inzet. Op basis daarvan kon ik aanpikken en werd ik uiteindelijk steeds beter.
Natuurlijk speelde mee dat ik bij FC Utrecht een aantal goede trainers heb gehad. Ik begon onder Mark Wotte, daarna kreeg ik Frans Adelaar en ik eindigde onder Foeke Booy en John van Loen. Vooral die laatste twee zijn voor een spits natuurlijk geen verkeerde mensen om wat van op te steken. Iemand waar ik ook veel van geleerd heb, is Fons Groenendijk. Gedurende mijn eerste jaar reed ik elke dag met hem mee vanuit Katwijk naar Utrecht. Tijdens die autoritten vertelde hij me alles over zijn eigen ervaringen en gaf hij me veel tips. Ik heb bij Utrecht dan ook de kans gehad om op alle vlakken beter te worden. Het leuke is dat ik tijdens mijn laatste seizoen ook bij Utrecht ook steeds meer waardering kreeg voor mijn voetballende kwaliteiten.
FC Utrecht is een geweldige club voor me geweest. Ik vond het gelijk al een enorme eer om er naartoe te gaan en ik heb er een geweldige tijd gehad. Dat ik tijdens mijn laatste seizoen daar 20 goals heb gemaakt, is ook wel symbolisch voor de vooruitgang die ik in mijn Utrechtse jaren heb geboekt. Ik ben blij dat ik mijn Utrechtse periode goed af heb kunnen sluiten met een succesvolle bekerfinale. Het was best raar omdat je weet dat je in je nieuwe stadion en tegen je nieuwe club speelt, maar mensen die me kennen weten dat ik een winnaar ben. Die finale moest ik dus ook winnen. Voor Utrecht moest ik nog één laatste keer alles geven en nu de Feyenoord-supporters me hebben leren kennen, denk ik dat ze wel weten dat ik voor hen ook alles op alles zal zetten.’