HISTORISCH DUEL: FEYENOORD – FC UTRECHT
De editie Feyenoord – FC Utrecht van het seizoen ‘98/’99 was typerend voor het Feyenoord van dat seizoen. De ploeg speelde met een ongekend zelfvertrouwen, wat een vreemde gewaarwording was voor de Feyenoord-supporters en sindsdien eigenlijk niet meer is vertoond. Het hele seizoen heerste er een houding van ‘het komt wel goed’. En het kwam ook bijna altijd goed, want Feyenoord won regelmatig in de slotfase. Tegen NEC stond het lang, heel lang, 0-0. Totdat Luuk Maes een eigen doelpunt maakte en de Rotterdammers toch weer drie punten pakten. Dat was typerend voor het Feyenoord van toen: niet altijd even goed, wel resultaatgericht. Net als de wedstrijd tegen FC Utrecht, waarin een 0-2 achterstand werd omgebogen in een 4-2 zege.
Feyenoord begon pas om tien voor drie echt aan de wedstrijd, grapte trainer Leo Beenhakker na afloop. Op dat tijdstip keek de latere kampioen tegen een 0-2 achterstand aan. Michael Mols was de brenger van alle Rotterdamse tegenspoed, al waren vriend en vijand vol bewondering voor de trefzekere spits. Zijn eerste doelpunt was van wereldklasse. Hij draaide op de rand van het strafschopgebied knap weg bij Konterman en liet doelman Jurek Dudek kansloos met een fraai schot: 0-1. Niet veel later was het weer Mols die scoorde, dit maal door een gelukje. Zijn schot caramboleerde via Kontermans voet in het doel. ‘Ja, dat was een leuk begin’, spot Konterman vijf jaar na dato. ‘Ik heb het altijd ontzettend moeilijk gehad met Michael, ook deze wedstrijd. Bij die eerste treffer legde hij me fantastisch in de luren. Voor mij was het een rot begin, vooral omdat ik niet schuldig was aan het tweede doelpunt, maar er wel weer in negatieve zin bij betrokken was.’
De tussenstand bracht Feyenoord geen moment in paniek, zoals de ploeg dat eigenlijk nooit was dat seizoen. Het duo Jon Dahl Tomasson en Paul Bosvelt nam de hoofdrol van de middag op zich. De Deen bracht Feyenoord terug in het duel, waarna Bosvelt 2-2 scoorde. ‘Toen was er geen houden meer aan’, zegt huidig Feyenoorder Pascal Bosschaart, die net als Dirk Kuyt toen in het team van Utrecht speelde. ‘We konden het gewoon niet volhouden. Dat Feyenoord was zó sterk en dwingend dat we ten onder gingen.’
Konterman: ‘Dat seizoen barsten we van het zelfvertrouwen. We wonnen door onze teamgeest en raakten nooit in paniek. Dat heeft ons toen de titel gebracht.’
Tomasson verzorgde ook de 3-2, waarna Michael Mols geblesseerd uitviel. Het verlies van de aanvaller konden de bezoekers niet meer opvangen, waarna Feyenoord via Bosvelt de eindstand op 4-2 bepaalde en het aftellen naar de titel kon beginnen. Bosschaart: ‘We konden er niks aan doen, het was de kracht van Feyenoord. Zij werden dat seizoen ook de terechte kampioen. Het was de beste ploeg uit de eredivisie.’