GEEN KIND AAN RBC: 0-4
RBC – dat door schorsingen en blessures zeven basiskrachten miste – begon vol enthousiasme aan het duel met Feyenoord, maar nadat de eerste golf opportunisme was weggeëbd uit het spel van de Brabanders, transformeerde de ontmoeting als snel tot een veredelde trainingspartij, waarin het niet langer de vraag was òf Feyenoord ging winnen, maar met hoeveel doelpunten verschil dat zou gebeuren.
Feyenoord had geen kind aan RBC en dwong dat krachtsverschil grotendeels zelf af. Het deed dat door zeer geconcentreerd te verdedigen en in balbezit het geduld op te brengen om het juiste moment van toeslaan af te wachten.
Kansen kwamen er zo vanzelf voor Feyenoord. De eerste was voor Kalou. Al na twee minuten spelen kon hij uit een lepe steekpass van Kuyt scoren, maar de Afrikaan liet dat toen nog na.
Dat was een paar minuten later anders, toen Kalou - weer op aangeven van Kuyt - bij de tweede paal kon binnenkoppen. Er werd hem daarbij geen strobreed in de weg gelegd door de thuisploeg en daarmee was het verhaal van RBC-Feyenoord verteld. Het krachtsverschil was onwaarschijnlijk groot. De Rotterdammers moeten zich bij tijd en wijle op het trainingsveld hebben gewaand, zo eenvoudig kon er soms worden gecombineerd.
Die vrijheid had al binnen het half uur een tweede Feyenoord goal tot gevolg. Al combinerend slopen de Rotterdammers toen richting het Roosendaalse doel, waar Kuyt en Kalou de laatste twee waren die de bal raakten, voordat Goor van dichtbij kon binnentikken. Met zijn eerste competitiedoelpunt voor Feyenoord tekende de Belg zo voor de 2-0 stand.
Dat die stand vervolgens tot de rust gehandhaafd bleef was een klein wonder te noemen, want ook na die goal van Goor bleef Feyenoord kans na kans krijgen. Met name Kuyt, die net als collega Bosschaart in Roosendaal zijn 200ste wedstrijd speelde, was een aantal malen dichtbij een goal. Verder dan een schot op de paal kwam de Katwijker echter niet, zoals Kalou al eerder in de wedstrijd op de lat had gekopt.
In deel twee van het kat-en-muis spel met RBC, had Feyenoord het net zo gemakkelijk als voor de rust. Dat leverde na een uur spelen een derde goal op. Kuyt brak uit en toonde zijn klasse door – eenmaal oog in oog met doelman Aerts – niet voor eigen succes te gaan, maar af te leggen op Kalou. Die wist zo op kinderlijk eenvoudige wijze zijn zesde (!) goal voor Feyenoord te maken: 0-3.
Kuyt kon zich het cadeautje veroorloven, want ook hij moet hebben geweten dat er nog kansen zat zouden komen. Bijvoorbeeld in de 66ste minuut, het moment waarop diezelfde Kuyt ook direct kon profiteren. Hij schoot toen de 0-4 binnen en de opluchting was uit zijn manier van juichen op te maken.
Daarna vond Feyenoord het wel goed zo en speelde het de resterende tijd zonder ook maar een centje pijn uit. Het gaf Gullit de kans om zowel Magrao als Zuiverloon nog wat speeltijd te gunnen.
RBC kon na afloop niets anders doen dan met gebogen hoofd afdruipen. De enige uitzondering vormde Maikel Aerts. Hij was uitblinker aan RBC-zijde, maar de doelman heeft dan ook al een contract in De Kuip op zak.
RBC-Feyenoord 0-4 (0-2)
Scheidsrechter: K. Blom
Scoreverloop:
6’ 0-1 Kalou
33’ 0-2 Goor
61’ 0-3 Kalou
66’ 0-4 Kuyt
Opstellingen
RBC: Aerts; Hertog, Viedma, Hesp, Farouk; Makhout (89’ Stols), Oliseh, Smolders, Guyt; Luyten, Hakansson
Feyenoord: Babos; Song (80’ Song), Saidi, Paauwe, Basto; Castelen, Bosschaart, Buffel, Goor (70’ Magrao); Kalou, Kuyt.