TIENTAL JONG FEYENOORDERS OP WILSKRACHT LANGS VITESSE

Trainer Mario Been moet tot genoegen hebben gezien dat zijn achterhoede versterkt was met drie eerste elftalspelers. Met Christian Gyan, Patrick Mtiliga en Glenn Loovens was vooraf geen herhaling van de wedstrijd tegen ADO Den Haag te verwachten. Die ploeg mocht vorige week vier keer scoren, waardoor de vier treffers van Feyenoord slechts beloond werden met een punt: 4-4. Geen reden tot zorgen dus, moest Been gedacht hebben. Maar niets bleek minder waar. Bij rust stonden de drie eerste elftalspelers elk op een andere positie dan dat ze het duel begonnen waren. De domme rode kaart van Glenn Loovens was daar oorzaak van. Loovens kreeg binnen twintig minuten twee keer de gele kaart. Zijn eerste prent kreeg hij voor een onnodig harde tackle. De tweede kaart werd wat makkelijk gegeven voor het vasthouden van Eldridge Rojer, maar ook deze kaart mocht Loovens zichzelf aanrekenen. Toen Loovens zijn rode kaart zag voorgehouden en zonder klagen richting catacomben vertrok, keken de manschappen van Been al aan tegen een 0-1 achterstand. Na knullig verdedigingswerk belandde de bal via het been van Mtiliga in eigen doel. Been greep meteen in na het wegsturen van Loovens. Aanvaller Elroy Lammers werd gewisseld voor verdediger Sigourney Bandjar. Rechtsback Gyan werd in het centrum van de verdediging geposteerd, terwijl Bandjar de rechtsbackpositie bekleedde. Been gokte daarmee op Jeppe Curth. Ondanks de numerieke minderheid zou de Deen wel eens het verschil kunnen maken. Jong Feyenoord heeft dit seizoen een zekerheidje wat scoren betreft: Jeppe Curth treft altijd doel. Zijn zeven competitiedoelpunten in de voorgaande vier duels bewezen dat. De Rotterdammers konden in de eerste helft weinig tot niets uitrichten. Vitesse maakte het spel, kwam geen moment in gevaar en kreeg nog een grote kans. De voorzet van Randy Kortstam werd ingeschoten door Tim de Mersman. Malkowski redde de bal met een fraaie reflex. Trainer Been keek het hoofdschuddend aan en besloot nog voor rust in te grijpen. Aanvoerder Blonk werd gewisseld voor Ramon van Haaren, die als linksback ging spelen. Mtiliga mocht het op het middenveld proberen, wat een gouden greep bleek van Been. Na rust was het Feyenoord dat met de creatieve Mtiliga het initiatief had. Het overwicht dat de Arnhemmers voor rust hadden, waren ze volledig kwijt in het tweede bedrijf. Het resulteerde nog niet in kansen voor de Rotterdammers, maar het consolideren van de 0-1 met tien man was al positief. In de slotfase zou Feyenoord mogelijk een gelijkspel kunnen forceren. Het liep anders, want uit het niets kwamen de Rotterdammers op gelijke hoogte. Bij de eerste echte kans van de wedstrijd was het meteen raak voor Feyenoord. Felino Jardim brak door en schoot na 61 minuten knap in de linkerhoek raak: 1-1. De wedstrijd ging hierna gelijk op, met wat mogelijkheden voor beide ploegen. Het was de individuele klasse van Magrão die doorslaggevend bleek. De Braziliaan verzorgde na 76 minuten de 2-1 met een schot vanaf de linkerkant. In het jubeltafereel dat daarop volgde kreeg hij nog de gele kaart voorgehouden wegens het uittrekken van zijn shirt. Zes minuten later was het weer Magrão die van zich deed spreken. De Braziliaan zette aan voor een solo, speelde de verdediger en keeper uit alvorens binnen te schieten: 3-1. Magrão gaf daarmee iets waar in de rust niemand een cent voor had gegeven: de overwinning. En zo bleek niets zo zeker te zijn als het op voorhand lijkt. Want ook Jeppe Curth trof eens een keer geen doel.

JONG FEYENOORD-JONG VITESSE 3-1 (0-1)
0-1 Schaars ('10)
1-1 Jardim ('61)
2-1 Magrão ('76)
3-1 Magrão ('80)

OPSTELLINGEN
JONG FEYENOORD
Malkowski; Gyan, Van den Bogaart, Loovens, Mtiliga; Van den Ouweland, Jardim, Blonk (41. Van Haaren); Lammers (25. Bandjar), Curth (87. Vincken) en Magrão.

JONG VITESSE
Rensen; Rankovic, Jansen, Groeneveld, Komol, Dors, De Meersman ('70 Pryor), Schaars, Kortstam ('82 Haouli), Benson en Rojer