VAN DEN HERIK BLIJFT BIJ DE FEITEN IN FEYENOORD-KRANT
In de vandaag verschenen laatste Feyenoord Krant van dit seizoen zegt Jorien van den Herik, de voorzitter van de Raad van Commissarissen, zich slechts te houden aan de feiten die aan vertrek van Ruud Gullit en Zeljko Petrovic ten grondslag liggen. Ook besteedt de krant aandacht aan de forumavond van de supporters, met de gestelde vragen en gekregen antwoorden. En verder ondermeer alle statistieken van de eerste seizoenshelft en een groot interview met Patrick Paauwe.
Jorien van den Herik zegt over het vertrek van de beide trainers in de Feyenoord Krant: ‘We houden ons alleen aan de feiten. De belangrijkste heb ik zelf kunnen onderkennen. Dat zijn de tien nederlagen. Dat is een teleurstellende vierde plaats. En de wisselvallige manier van werken.
De aanvullende feiten worden door de directie aangereikt en verder door de mensen die dagelijks bij alles betrokken zijn. Dat kunnen begeleiders zijn maar ook spelers. Dat zijn altijd vertrouwelijke gesprekken, omdat zij om die vertrouwelijkheid vragen. Die aangedragen feiten worden vervolgens dubbel gecheckt en op die manier komt men tot een eindoordeel over de vraag of er voldoende vertrouwen aanwezig is om met dezelfde trainers een nieuw seizoen in te gaan.
Wij kunnen ons niet laten leiden door externe meningen van mensen, die niet alle feiten kennen. Wij moeten beslissingen nemen die voor Feyenoord de beste zijn. Dat is soms heel vervelend. Niet alleen voor de betrokkenen, maar ook voor ons. Juist omdat wij in de positie verkeren niet alles te kunnen zeggen en ook niet alles willen zeggen. Sterker nog: ook niet alles zullen zeggen. Ons uitgangspunt is dat wij Ruud en Zeljko niets kwalijk nemen. Zij hebben op hun manier gewerkt en het beste eruit willen halen. Dat is niet gelukt. Dat is voor beiden net zo erg als voor de supporters als voor ons. Ik neem het Ruud en Zeljko evenmin kwalijk dat zij deze week overal hun verhaal hebben verteld. Ik heb me beperkt tot een korte persconferentie, uitsluitend omdat de pers daar om vroeg. Liever zou ik hebben gezwegen, omdat het ene woord nu eenmaal altijd het andere uitlokt en daar is niemand mee gebaat. Maar een mens is een mens, dus op actie komt altijd een reactie. Ik behoud me daarom het recht voor om slechts een enkele kanttekening te plaatsen bij sommige uitspraken.
De eerste is dat in het gesprek met Ruud maandagmiddag niet over beschikbare investeringsmogelijkheden is gesproken. Daarmee wil ik de indruk wegnemen dat wij op het gebied van aankopen financieel geen armslag zouden hebben. Feyenoord zal weldegelijk moeten investeren. Maar daarnaast ook moeten desinvesteren. Met andere woorden: je kan niet alleen maar kopen. Je moet ook verkopen. De balans moet wel enigszins in evenwicht zijn. De directie snapt dit wel.
Mijn tweede kanttekening gaat over ons persbericht, waarin staat dat wij al maanden in de wetenschap verkeerden dat er geen vertrouwen was voor een succesvolle samenwerking in het nieuwe seizoen. Ik zal die nader verklaren. Als Ruud - voor ons volkomen onverwacht - in februari in De Telegraaf in een interview zegt dat Van den Herik en Wotte veel te lang de hand op de knip hebben gehouden en hij zich daardoor geremd voelde, dan is het logisch dat ook de Raad van Commissarissen constateert dat trainer en directie niet op dezelfde lijn zitten als het gaat om de juiste besteding van de beschikbare financiën. Wij hebben geld, maar we moeten er wel zorgvuldig en dus op de juiste manier mee omgaan.
Het uitgeven van geld behoort trouwens niet tot de verantwoordelijkheden van een trainer. Een club als Feyenoord is niet te vergelijken met clubs uit Italië en Engeland, die - omdat hun voorzitter veelal ook grootaandeelhouder is - bij de minste geringste tegenslag een pot met geld openen. Wij werken met de middelen die Feyenoord heeft.
Verder zal men er vanaf nu aan moeten wennen dat Feyenoord een NV-structuur heeft en dat een voorzitter van de Raad van Commissarissen geen boegbeeld meer is. Ik begrijp dat ik dat imago niet à la minuut kan wegnemen. Daarom zullen we de komende maanden de structuur verder aanpassen om dit wel te realiseren. Ik heb veertien jaar lang vrijwel dagelijks mijn ziel en zaligheid aan Feyenoord gegeven, maar ik moet ook gewoon nog de kost verdienen.
Het is – resumerend - jammer dat het allemaal zo gelopen is. Niemand heeft dit zo gewild. Nu is het een zaak om de rust te hervinden en naar een nieuwe succesvolle fase toe te werken.
De aanvullende feiten worden door de directie aangereikt en verder door de mensen die dagelijks bij alles betrokken zijn. Dat kunnen begeleiders zijn maar ook spelers. Dat zijn altijd vertrouwelijke gesprekken, omdat zij om die vertrouwelijkheid vragen. Die aangedragen feiten worden vervolgens dubbel gecheckt en op die manier komt men tot een eindoordeel over de vraag of er voldoende vertrouwen aanwezig is om met dezelfde trainers een nieuw seizoen in te gaan.
Wij kunnen ons niet laten leiden door externe meningen van mensen, die niet alle feiten kennen. Wij moeten beslissingen nemen die voor Feyenoord de beste zijn. Dat is soms heel vervelend. Niet alleen voor de betrokkenen, maar ook voor ons. Juist omdat wij in de positie verkeren niet alles te kunnen zeggen en ook niet alles willen zeggen. Sterker nog: ook niet alles zullen zeggen. Ons uitgangspunt is dat wij Ruud en Zeljko niets kwalijk nemen. Zij hebben op hun manier gewerkt en het beste eruit willen halen. Dat is niet gelukt. Dat is voor beiden net zo erg als voor de supporters als voor ons. Ik neem het Ruud en Zeljko evenmin kwalijk dat zij deze week overal hun verhaal hebben verteld. Ik heb me beperkt tot een korte persconferentie, uitsluitend omdat de pers daar om vroeg. Liever zou ik hebben gezwegen, omdat het ene woord nu eenmaal altijd het andere uitlokt en daar is niemand mee gebaat. Maar een mens is een mens, dus op actie komt altijd een reactie. Ik behoud me daarom het recht voor om slechts een enkele kanttekening te plaatsen bij sommige uitspraken.
De eerste is dat in het gesprek met Ruud maandagmiddag niet over beschikbare investeringsmogelijkheden is gesproken. Daarmee wil ik de indruk wegnemen dat wij op het gebied van aankopen financieel geen armslag zouden hebben. Feyenoord zal weldegelijk moeten investeren. Maar daarnaast ook moeten desinvesteren. Met andere woorden: je kan niet alleen maar kopen. Je moet ook verkopen. De balans moet wel enigszins in evenwicht zijn. De directie snapt dit wel.
Mijn tweede kanttekening gaat over ons persbericht, waarin staat dat wij al maanden in de wetenschap verkeerden dat er geen vertrouwen was voor een succesvolle samenwerking in het nieuwe seizoen. Ik zal die nader verklaren. Als Ruud - voor ons volkomen onverwacht - in februari in De Telegraaf in een interview zegt dat Van den Herik en Wotte veel te lang de hand op de knip hebben gehouden en hij zich daardoor geremd voelde, dan is het logisch dat ook de Raad van Commissarissen constateert dat trainer en directie niet op dezelfde lijn zitten als het gaat om de juiste besteding van de beschikbare financiën. Wij hebben geld, maar we moeten er wel zorgvuldig en dus op de juiste manier mee omgaan.
Het uitgeven van geld behoort trouwens niet tot de verantwoordelijkheden van een trainer. Een club als Feyenoord is niet te vergelijken met clubs uit Italië en Engeland, die - omdat hun voorzitter veelal ook grootaandeelhouder is - bij de minste geringste tegenslag een pot met geld openen. Wij werken met de middelen die Feyenoord heeft.
Verder zal men er vanaf nu aan moeten wennen dat Feyenoord een NV-structuur heeft en dat een voorzitter van de Raad van Commissarissen geen boegbeeld meer is. Ik begrijp dat ik dat imago niet à la minuut kan wegnemen. Daarom zullen we de komende maanden de structuur verder aanpassen om dit wel te realiseren. Ik heb veertien jaar lang vrijwel dagelijks mijn ziel en zaligheid aan Feyenoord gegeven, maar ik moet ook gewoon nog de kost verdienen.
Het is – resumerend - jammer dat het allemaal zo gelopen is. Niemand heeft dit zo gewild. Nu is het een zaak om de rust te hervinden en naar een nieuwe succesvolle fase toe te werken.