FEYENOORD MAAKT DURE FOUT TEGEN RKC: 1-1
Feyenoord begon aan het treffen met RKC in de wetenschap die het al weken heeft: er moest ook nu gescoord worden, wilde de ploeg de druk op PSV kunnen opvoeren. Het verklaarde ook de mutatie die trainer Erwin Koeman in zijn elftal had doorgevoerd. Patrick Paauwe was uit de basisopstelling verdwenen en vervangen door Pieter Collen.
Het gemak waarmee Feyenoord een week eerder tegen FC Utrecht de doelpunten had weten te maken, lag uiteraard aan de basis van die beslissing. Met Collen op de plek van Greene (rechtsback) en Greene op de plek van Paauwe (rechtermiddenvelder), had Feyenoord de ploeg uit de Domstad bovendien bij vlagen van de mat gespeeld. Koeman hoopte met dezelfde opstelling tegen RKC op een vergelijkbaar resultaat.
Feyenoord-RKC stond in de openingsfase heel even in het teken van het aftasten, maar lang duurde dat niet. Al snel werd duidelijk dat RKC, zoals zo veel tegenstanders in De Kuip, een afwachtende houding aannam, wat Feyenoord er na een minuut of tien toe bracht om voor het eerst voorzichtig uit de schulp te kruipen. Het had na dertien minuten spelen de eerste serieuze mogelijkheid tot gevolg, toen Castelen vanaf rechts een voorzet losliet en Kuyt naar de eerste paal kwam om een doelpoging te wagen. Zijn schot werd gekeerd door RKC-doelman Rob van Dijk, waarna Kalou het nog in de rebound probeerde maar niet succesvol was.
Die ene actie bleek in meer dan één opzicht de voorbode van wat De Kuip de rest van de eerste helft te zien zou krijgen: Castelen die op de rechterflank met gemak langs zijn tegenstander gleed, Kuyt die in stelling werd gebracht en Van Dijk die in de weg stond. Rob van Dijk, halverwege de jaren negentig reservekeeper in De Kuip, was zondag van alle ex-Feyenoorders op het veld veruit de beste. Hij stond meer dan eens op de juiste plaats bij de doelpogingen van Feyenoord, die al snel zowel in aantal en kracht toenamen.
Met name Castelen had de eerste twintig minuten een heerlijke middag in De Kuip, want de international draaide de onervaren linksback Fung A Wing regelmatig dol. Toch leverde de Rotterdamse aanvalsgolven in eerste instantie geen resultaat op, al waren Kuyt (tweemaal een schot voorlangs) en Bahia (kopbal vanaf de rand van het zestienmetergebied) wel gevaarlijk. Ook toen Fung A Wing al na 23 minuten was vervangen door Dustley Mulder, bleef dat beeld gehandhaafd. Sterker nog, toen Castelen de ex-Feyenoorder Mulder voor het eerst die middag passeerde, vormde die actie direct de inleiding van Feyenoords beste kans tot dan toe. Het schot van de rechteraanvaller was niet slecht maar werd tegengehouden door Van Dijk, waarna Kuyt de rebound leek te gaan gebruiken voor de openingsgoal. Maar ook in tweede instantie, toen Kuyt met een kopbal op weg leek naar de 1-0, redde Van Dijk met een schitterende reflex.
Feyenoord bleef veruit de beste ploeg, was met name over de rechterflank gevaarlijk, maar kreeg de bal er toch niet op eigen houtje in. Daarvoor had het na dik een half uur spelen Brabantse hulp nodig. Kuyt fopte toen zijn tegenstander Keller met een slim overstapje en schoot vanuit vrije positie op doel. Zijn schot leek volledig voorlangs te gaan, tot RKC aanvoerder Patrick van Diemen desondanks een noeste poging deed om het schot te keren. Dat had hij beter niet kunnen doen. Van Diemen schoot de bal in het eigen lege doel en hielp Feyenoord zo aan het doelpunt dat het zelf niet had weten te vinden.
Het leek het startsein voor een paar echte Rotterdamse goals, maar daar kwam het toch niet van. Hoewel Feyenoord in defensief opzicht niets had te vrezen van de Brabanders en zich dus volledig op het uitbreiden van de score kon concentreren, slaagde het er maar niet in om de marge te vergroten. Bahia was nog wel dichtbij met een kopbal uit een corner, maar zag zijn inzet door Fuchs weggekopt. En ook latere Rotterdamse pogingen stierven in schoonheid, inclusief het lobje dat Kalou vlak voor rust losliet. De Ivoriaan had de bal ontvangen van een onbaatzuchtige Kuyt en leek op prachtige wijze te gaan scoren maar zijn poging eindigde op de lat.
Na de rust, toen het Legioen een indrukwekkende steunbetuiging had gebracht aan Alfred Scheuder, kreeg De Kuip in eerste instantie hetzelfde spelbeeld te zien. Wéér was Feyenoord dichtbij een goal, ditmaal in de persoon van Kuyt die bediend werd door Castelen, maar wéér werd er niet gescoord. Op de zoveelste inzet van de Katwijker, reageerde Rob van Dijk weer adequaat. Na het missen van die kans, sloop er een gezapigheid in het Rotterdamse spel die Feyenoord bij vlagen op afkeurende geluiden van het Legioen kwam te staan. Minstens zo erg, was dat Feyenoord het tot dan toe ongevaarlijke RKC langzaam maar zeker enigszins in het zadel hielp. De Brabanders werd gaandeweg het tweede bedrijf steeds brutaler in hun aanvalspogingen, maar wisten niet door te drukken.
Het licht kantelende spelbeeld bracht Koeman er toe Hofs naar de kant te halen en Boussaboun in te brengen, maar tegen de tijd dat de aanvaller het veld had betreden leek Feyenoord de onderlinge verhoudingen al weer te hebben hersteld. Het bleef aanvallen en de druk opvoeren op Rob van Dijk, maar gescoord werd er niet meer. Ook niet door Castelen, want hij raakte de paal.
Het bleken uiteindelijk allemaal dure missers, want vlak voor tijd gebeurde wat even daarvoor in de lucht had gehangen: RKC scoorde. Berger werd door Bosschaart te weinig gehinderd om niet te kunnen aanleggen voor een schot en hielp zijn ploeg aan de 1-1. Het bracht Erwin Koeman er direct toe om Van Hooijdonk in te brengen, maar ook de pinchhitter kon een kater niet voorkomen.
Feyenoord-RKC 1-1 (1-0)
Scheidsrechter: R. Temmink
Scoreverloop:
33` 1-0 Van Diemen (e.d.)
86´ 1-1 Berger
Gele kaart: Vlaar
Opstellingen
Feyenoord: Aerts; Collen, Vlaar, Bahia, Bosschaart (87` Van Hooijdonk); Greene, Hofs (72` Boussaboun), De Guzman; Castelen, Kuyt, Kalou.
RKC: Van Dijk;Van Diemen, Bakens, Keller (84` Barto), Fung a Wing (23` Mulder); Zuiverloon, Mathijssen, Fuchs (57` Berger); Krohn-Dehli, Van Dijk, Lurling.