FEYENOORD WEERLEGT GELDPUBLICATIES
Feyenoord weerlegt de veronderstelling van TV-Rijnmond dat de club op 30 juni 2005 in een loodzware schuldenpositie verkeerde en beoordeelt de daaraan vastgekoppelde conclusie van een technisch faillissement als belachelijk en insinuerend. ‘Het in de jaarcijfers gepubliceerde tekort van 40 miljoen euro was niet meer dan een momentopname en is het totaal van schulden, maar men vergeet om welke reden dat ook mag zijn, het totaal van vorderingen’, aldus financieel directeur Onno Jacobs.
‘Als je dat wel doet zoals het hoort, is het cijfer op dat moment geen 40 maar 25 miljoen euro geweest', vervolgt Jacobs. 'En als men in dat geval ook bedenkelijk tegen een bedrag van 25 miljoen euro zou hebben aangekeken, dan moet men zich tevens bedenken dat alle onder contract staande spelers bij elkaar slechts voor 13 miljoen op de balans stonden. Dat is een heel conservatief cijfer, want de door experts samengestelde waarde van alle spelers bedroeg toen ruim 50 miljoen. En juist dat is de stille reserve van Feyenoord, en die komt in de boeken niet voor. Trouwens bij geen enkele betaald voetbalclub en daarom geven cijfers van een betaald voetbalorganisatie altijd een verkeerd beeld naar buiten. Kenners weten dat. Kijk alleen nu maar naar de verkoop van Dirk Kuyt. Van een faillissementsdreiging is daarom nooit sprake geweest. Afspraken met externe geldschieters zijn altijd helder en duidelijk. Geldende rentes horen in de boeken thuis. Externe geldschieters krijgen die rente ook. Maar bijvoorbeeld de voorzitter, die in Ghana investeerde, heeft nooit die investering en ook nooit die rente opgeëist of ontvangen. Daarom zijn die verhalen de grootste flauwekul en stemmingmakerij.'
Dat Feyenoord gedurende een periode van een jaar externe bronnen heeft aangewend om kort lopende schulden te betalen, is alleen gebeurd omdat de cashflow niet toereikend was. ‘Wij hebben te maken met contracten en maandelijkse betalingen. Wij hebben te maken met normale factuurbetalingen, terwijl onze reguliere inkomsten met name uit sponsoring daarentegen vrijwel altijd aan het begin van het seizoen binnenkomen. Als dus die balans van inkomsten en uitgaven verstoord wordt doordat ook andere bedrijven traag zijn met betalen of dat er in de verhouding van koop en verkoop van spelers niet gemiddeld voor zes miljoen euro per jaar aan spelers wordt verkocht of dat er geen Champions League wordt gespeeld en er een vroege uitschakeling in de UEFA Cup plaatsvindt, dan ontstaat er in de cashflow een tijdelijk hiaat’, aldus Jacobs. ‘Dat is opgevangen met kortlopende leningen. Met een grote stille reserve is dat in zo’n situatie helemaal niet ongebruikelijk bij bedrijven en zeker in de voetballerij niet.'
Feyenoord heeft het afgelopen jaar wel de noodzakelijke maatregelen genomen om met name de cash-flow weer op orde te krijgen. Jacobs: ‘Daarom zijn er 32 spelers vertrokken, deels verkocht en verhuurd, die zwaar op de maandelijkse betalingen drukten. Dat gaf een enorme verlichting, zodat de situatie er nu – vandaag – heel anders uit ziet. We zouden de schulden in één klap hebben kunnen wegwerken als het geld van de transfer van Kuyt daarvoor zou worden aangewend. Dat doen we echter niet. We lopen de schuld in en investeren deels in nieuwe aankopen zoals elke Nederlandse club dit doet om gezond te blijven en perspectieven te bieden. Nederland leidt uiteindelijk toch op voor de grote Europese voetballanden. Daarnaast zijn wel de kortlopende leningen, inclusief rente, afgelost. En er is nog altijd die stille reserve. Ook na de verkoop van Kuyt.'
Volgens Jacobs zouden de gepubliceerde cijfers er ook anders hebben uitgezien als Feyenoord vorig jaar al besloten zouden hebben om Kuyt en Kalou te verkopen. ‘Maar we hebben toen besloten om beiden te behouden en een gooi te doen naar een Champions Leagueplaats. Op deelname aan de Champions League is onze huishouding wel gebaseerd. Maar dat is helaas niet gelukt. In plaats daarvan speelden we zelfs maar één wedstrijd voor de UEFA Cup zonder publiek en hadden we wel de kosten van de uitwedstrijd. Dat zijn enorme financiële verschillen.' Feyenoord heeft in de loop der jaren veel spelers gekocht en tot voor kort weinig verkocht. ‘Verkopen is een vak apart en dat is door technische mensen in het verleden onvoldoende gebeurd’, aldus Jacobs, die daarmee het vertrek van 32 spelers deze zomer verklaart. ‘Inmiddels heeft Feyenoord een technisch platform met verstandige en kundige mensen, die de club van haver tot gort kennen. Zij zijn op voorhand uitstekend in staat om de haalbaarheid van een bepaalde speler in te schatten. Niet alle spelers die Feyenoord wil, zijn van het een op het andere moment haalbaar voor de club. Pas als de technische mensen een definitief oordeel over een speler gevormd hebben gaan we kijken of die spelers ook daadwerkelijk door ons aangetrokken kunnen worden. Bovendien is het zo dat een club het niet meer alleen voor het zeggen heeft. Het enige wat een club wil voorkomen is dat een speler transfervrij vertrekt. Concessies zijn dan onvermijdelijk. Maar concessies kosten geld. Vroegtijdig vertrekkende trainers kosten geld. Hun nabetalingen lopen door en drukken op de cashflow. Ook vroegtijdig vertrekkende technisch directeuren. Maar ook spelers die voor de top zijn ingeschat en langdurige contracten hebben maar het toch niet waarmaken, kosten geld. En spelers die hun contract uitdienen en niet willen verlengen kosten zelfs een vermogen. In dat spel moet je als club balanceren en dat geeft ook de schommelingen aan in de cijfers. Ik wil er wel nog aan toevoegen dat vooral regelmatig meedoen aan de CL voor een club als Feyenoord een must is. Het is een inkomstenpost van gemiddeld 15 miljoen per jaar.'
Dat Feyenoord gedurende een periode van een jaar externe bronnen heeft aangewend om kort lopende schulden te betalen, is alleen gebeurd omdat de cashflow niet toereikend was. ‘Wij hebben te maken met contracten en maandelijkse betalingen. Wij hebben te maken met normale factuurbetalingen, terwijl onze reguliere inkomsten met name uit sponsoring daarentegen vrijwel altijd aan het begin van het seizoen binnenkomen. Als dus die balans van inkomsten en uitgaven verstoord wordt doordat ook andere bedrijven traag zijn met betalen of dat er in de verhouding van koop en verkoop van spelers niet gemiddeld voor zes miljoen euro per jaar aan spelers wordt verkocht of dat er geen Champions League wordt gespeeld en er een vroege uitschakeling in de UEFA Cup plaatsvindt, dan ontstaat er in de cashflow een tijdelijk hiaat’, aldus Jacobs. ‘Dat is opgevangen met kortlopende leningen. Met een grote stille reserve is dat in zo’n situatie helemaal niet ongebruikelijk bij bedrijven en zeker in de voetballerij niet.'
Feyenoord heeft het afgelopen jaar wel de noodzakelijke maatregelen genomen om met name de cash-flow weer op orde te krijgen. Jacobs: ‘Daarom zijn er 32 spelers vertrokken, deels verkocht en verhuurd, die zwaar op de maandelijkse betalingen drukten. Dat gaf een enorme verlichting, zodat de situatie er nu – vandaag – heel anders uit ziet. We zouden de schulden in één klap hebben kunnen wegwerken als het geld van de transfer van Kuyt daarvoor zou worden aangewend. Dat doen we echter niet. We lopen de schuld in en investeren deels in nieuwe aankopen zoals elke Nederlandse club dit doet om gezond te blijven en perspectieven te bieden. Nederland leidt uiteindelijk toch op voor de grote Europese voetballanden. Daarnaast zijn wel de kortlopende leningen, inclusief rente, afgelost. En er is nog altijd die stille reserve. Ook na de verkoop van Kuyt.'
Volgens Jacobs zouden de gepubliceerde cijfers er ook anders hebben uitgezien als Feyenoord vorig jaar al besloten zouden hebben om Kuyt en Kalou te verkopen. ‘Maar we hebben toen besloten om beiden te behouden en een gooi te doen naar een Champions Leagueplaats. Op deelname aan de Champions League is onze huishouding wel gebaseerd. Maar dat is helaas niet gelukt. In plaats daarvan speelden we zelfs maar één wedstrijd voor de UEFA Cup zonder publiek en hadden we wel de kosten van de uitwedstrijd. Dat zijn enorme financiële verschillen.' Feyenoord heeft in de loop der jaren veel spelers gekocht en tot voor kort weinig verkocht. ‘Verkopen is een vak apart en dat is door technische mensen in het verleden onvoldoende gebeurd’, aldus Jacobs, die daarmee het vertrek van 32 spelers deze zomer verklaart. ‘Inmiddels heeft Feyenoord een technisch platform met verstandige en kundige mensen, die de club van haver tot gort kennen. Zij zijn op voorhand uitstekend in staat om de haalbaarheid van een bepaalde speler in te schatten. Niet alle spelers die Feyenoord wil, zijn van het een op het andere moment haalbaar voor de club. Pas als de technische mensen een definitief oordeel over een speler gevormd hebben gaan we kijken of die spelers ook daadwerkelijk door ons aangetrokken kunnen worden. Bovendien is het zo dat een club het niet meer alleen voor het zeggen heeft. Het enige wat een club wil voorkomen is dat een speler transfervrij vertrekt. Concessies zijn dan onvermijdelijk. Maar concessies kosten geld. Vroegtijdig vertrekkende trainers kosten geld. Hun nabetalingen lopen door en drukken op de cashflow. Ook vroegtijdig vertrekkende technisch directeuren. Maar ook spelers die voor de top zijn ingeschat en langdurige contracten hebben maar het toch niet waarmaken, kosten geld. En spelers die hun contract uitdienen en niet willen verlengen kosten zelfs een vermogen. In dat spel moet je als club balanceren en dat geeft ook de schommelingen aan in de cijfers. Ik wil er wel nog aan toevoegen dat vooral regelmatig meedoen aan de CL voor een club als Feyenoord een must is. Het is een inkomstenpost van gemiddeld 15 miljoen per jaar.'