GASTCOLUMN RON VLAAR: HERSTEL
Ron Vlaar schrijft vier keer per jaar een column voor ZieSo, het magazine voor patiënten en ouders in het Erasmus MC Sophia Kinderziekenhuis. Voor het komende aprilnummer beschrijft de verdediger de afgelopen maanden, waarin hij hard werkte aan het herstel van zijn knieblessure, maar ook te maken kreeg met tegenslag. Een aangepaste versie van deze column willen we de bezoekers van deze website niet onthouden.
Herstel
In oktober van vorig jaar werd mij verteld dat ik dit seizoen waarschijnlijk niet meer in actie kon komen voor Feyenoord. Een maand eerder scheurde ik de voorste kruisband in mijn knie in de wedstrijd tegen Roda JC en ik kreeg te horen dat ik geopereerd moest worden.
Mijn operatie is uiteindelijk gedaan op 13 november. Door de goede trainingen en oefeningen die ik in de voorgaande weken had gedaan ben ik ideaal de operatie in gegaan. Dat wil zeggen dat mijn spieren in een hele goede conditie waren en dat mijn knie zo goed als vochtvrij was.
De operatie is in eerste instantie heel goed verlopen. Ik had gekozen voor een ruggenprik omdat ik graag wilde horen wat de chirurgen en assistenten bespraken. Ik heb in het verleden een opleiding sportmassage gedaan dus ik kon aardig begrijpen wat ze zeiden. De operatie heeft uiteindelijk zo’n twee uur geduurd.
De eerste week die hierop volgde voelde ik me boven verwachting goed. Weinig tot geen pijn en ik kwam de dagen aardig door. De week erop ben ik de revalidatie in Zeist weer op gaan pakken. Ik ging die eerste week direct in het hotel daar om zo veel mogelijk rust te geven aan mijn knie.
Vanaf die week ging het al een stuk minder. Ik was heel slap en heel snel vermoeid. Tussen de oefeningen moest ik slapen omdat ik het anders niet vol hield en de 200 meter naar het hotel waren al te veel. Uiteindelijk ben ik op donderdag naar huis gegaan om maar even goed uit te zieken.
Het werd helaas niet beter en uiteindelijk moest er opnieuw onderzoek worden gedaan in het ziekenhuis. Er is toen bloed geprikt en vocht uit mijn knie gezogen en op kweek gezet om te kijken of ik een infectie had. Dat bleek zo te zijn. Ik had een bacterie opgelopen, en ben onmiddellijk met een antibioticakuur begonnen.
Dit ging in eerste instantie heel goed. Ik voelde me al snel weer wat beter en de knie werd ook rustiger. Toch ging het na een week weer helemaal mis en ik ben op 8 december van vorig jaar uiteindelijk opnieuw geopereerd. Mijn knie is toen schoongespoeld en ik kreeg een drain in mijn bovenbeen. Ik heb twaalf dagen in het ziekenhuis gelegen en mocht daarvan tien dagen mijn bed niet uit.
Vanaf 2 januari ben ik echt begonnen met revalideren. Het gaat nu hartstikke goed. Het heeft allemaal even geduurd maar ik voel me nu goed, mijn knie blijft rustig dus ik boek nu vrij snel vooruitgang. Ik ben al weer met de bal bezig en hoop over een paar weken het veld op te gaan. De doelstelling is nog steeds om de Olympische Spelen te halen maar of dat reëel is kan ik nog niet zeggen. Laten we het beste er maar van hopen.
Groeten,
Ron Vlaar.