DAGBOEK VAN RON VLAAR (4)
‘Ik moet zeggen dat het me mee valt om een week van huis te zijn. Op voorhand vraag je je af hoe je ermee om gaat, want ik ben sinds tweeënhalve maand vader. Die kleine merkt het waarschijnlijk niet, al is hij wel wat stiller. En ik ben zelf zo geconcentreerd met voetbal bezig dat het me ook niet zo moeilijk valt. Daarnaast krijg ik van het thuisfront dagelijks wat foto’s toegestuurd en bel ik regelmatig met mijn vriendin. Soms hoor ik die kleine dan huilen op de achtergrond. Op die momenten denk ik dat het wel leuk is om straks weer naar huis te gaan. Maar lastig is het niet. Dat zal wel komen als die kleine straks kan praten en vraagt waar papa is.’
‘Ik vraag me wel af of die kleine weer veranderd is als ik terugkom. Ik zat net op m’n mobiel door wat foto’s te scrollen. Het verschil tussen de geboorte en hoe hij er vorige week uitzag is echt enorm. Dus ik ben benieuwd of ik vrijdag in Nederland weer iets anders aan hem zie.’
‘Vanavond staat er weer een wedstrijd op het programma. Ik weet nog niet of ik speel, maar het zou kunnen. Ik denk dat ik met speelminuten weer wat stappen vooruit kan zetten. Dat geldt natuurlijk ook voor ons als team. De wedstrijd tegen Real Mallorca liet zien dat we nog een lange weg hebben te gaan. Zo’n nederlaag maakt iedereen daar bewust van. Dat is nuttiger dan met grote cijfers winnen van amateurs.’