FEYENOORD MAAKT GOEDE BEURT IN DE HAVEN
De Feyenoord-selectie heeft maandagmiddag haar inmiddels traditionele jaarlijkse bezoek aan de haven gebracht. De selectie werd na de lunch opgepikt met een boot op de Maas, waarmee vervolgens de tocht richting haven werd ingezet. Daar werd een bezoek gebracht aan erts- en kolenoverslagbedrijf EMO.
De middag begon met een zonnige boottocht over de Maas, die onder meer langs de Erasmusbrug en de Wilhelminapier voer. Spelers en technische staf vermaakten zich ondertussen op het dek en in de luxe binnenruimte van het schip en genoten van het uitzicht.
De boottocht duurde ongeveer een uur, waarna de reis werd vervolgd in de spelersbus. Die bracht de selectie naar de Maasvlakte, waar het Europees Massagoed- en Overslagbedrijf (EMO) is gevestigd. De Feyenoorders werden er ontvangen in een grote tent, waar ze tekst en uitleg kregen over de werkzaamheden van het bedrijf. Zo kregen de spelers te horen dat EMO de grootste droge bulk terminal in Europa is en dat de grond waarop het bedrijf is gevestigd enkele decennia geleden nog tot de zee behoorde.
![]()
‘Dit is een leuke manier om eens in de haven rond te kijken’, zei Serginho Greene, die het uitje vorig jaar nog aan zich voorbij moest laten gaan. ‘Normaal gesproken is dit geen plek waar ik snel zou komen, maar ik vind het interessant om eens te horen hoe hier alles in zijn werk gaat.’
![]()
Algemeen directeur Eric Gudde sprak namens Feyenoord zijn dank uit voor de vriendelijke ontvangst bij EMO. ‘Feyenoord en de haven horen bij elkaar. Wie zich in EMO verdiept, merkt dat het een toonaangevend bedrijf in Rotterdam is, zoals Feyenoord een toonaangevende club is. EMO heeft innovatie en vakkennis hoog in het vaandel, zoals Feyenoord dat ook heeft. Vandaar dat Feyenoord op deze vlakken druk is om een inhaalslag te maken.’ Als blijk van zijn dank schonk Gudde een gesigneerd Feyenoord-shirt aan het bedrijf.
![]()
De spelers konden zich even later vermaken, door te proberen een bal in een laadschop van een shovel te schieten. Dit bleek voor veel spelers moeilijker dan gedacht. Zo had Giovanni van Bronckhorst vijf pogingen nodig voordat hij in de buurt kwam van het doel. Luigi Bruins was uiteindelijk de eerste die de bal vanaf een meter of twintig afstand op de juiste plek wist doen belanden.
Ondertussen waren Gertjan Verbeek, Kevin Hofland en Georginio Wijnaldum uitverkoren om in een enorme hijskraan te klimmen, die hen een subliem uitzicht over de haven verschafte. Het leverde met name Hofland vieze handen en een zwarte stoflaag op zijn gezicht op, maar dit had de verdediger er graag voor over.
![]()
De middag in de haven werd afgesloten met een vragenrondje door medewerkers van EMO. Zij mochten één voor één een vraag stellen aan een speler van de selectie. Zo wilde een jong Feyenoord-supportertje van Theo Lucius weten hoe je profvoetballer moet worden. Die antwoordde: ‘Je moet vooral heel hard trainen en zorgen dat je altijd plezier houdt in het voetbal. Ook moet je een beetje geluk hebben dat je niet geblesseerd raakt.’
Het jongentje was een en al oor, maar raakte toch een beetje bezorgd door het antwoord van de Feyenoorder. ‘Maar als je je enkel gekneusd hebt, kun je dan nog profvoetballer worden?’, vroeg hij daarom voor de zekerheid nog even aan Lucius. Die kon het supportertje met een grote glimlach gerust stellen en zorgde er gelijk voor dat Feyenoords fysiotherapeut Mikael Kuijpers voor de zekerheid nog even naar zijn enkel zou kijken.
De boottocht duurde ongeveer een uur, waarna de reis werd vervolgd in de spelersbus. Die bracht de selectie naar de Maasvlakte, waar het Europees Massagoed- en Overslagbedrijf (EMO) is gevestigd. De Feyenoorders werden er ontvangen in een grote tent, waar ze tekst en uitleg kregen over de werkzaamheden van het bedrijf. Zo kregen de spelers te horen dat EMO de grootste droge bulk terminal in Europa is en dat de grond waarop het bedrijf is gevestigd enkele decennia geleden nog tot de zee behoorde.
‘Dit is een leuke manier om eens in de haven rond te kijken’, zei Serginho Greene, die het uitje vorig jaar nog aan zich voorbij moest laten gaan. ‘Normaal gesproken is dit geen plek waar ik snel zou komen, maar ik vind het interessant om eens te horen hoe hier alles in zijn werk gaat.’
Algemeen directeur Eric Gudde sprak namens Feyenoord zijn dank uit voor de vriendelijke ontvangst bij EMO. ‘Feyenoord en de haven horen bij elkaar. Wie zich in EMO verdiept, merkt dat het een toonaangevend bedrijf in Rotterdam is, zoals Feyenoord een toonaangevende club is. EMO heeft innovatie en vakkennis hoog in het vaandel, zoals Feyenoord dat ook heeft. Vandaar dat Feyenoord op deze vlakken druk is om een inhaalslag te maken.’ Als blijk van zijn dank schonk Gudde een gesigneerd Feyenoord-shirt aan het bedrijf.
De spelers konden zich even later vermaken, door te proberen een bal in een laadschop van een shovel te schieten. Dit bleek voor veel spelers moeilijker dan gedacht. Zo had Giovanni van Bronckhorst vijf pogingen nodig voordat hij in de buurt kwam van het doel. Luigi Bruins was uiteindelijk de eerste die de bal vanaf een meter of twintig afstand op de juiste plek wist doen belanden.
Ondertussen waren Gertjan Verbeek, Kevin Hofland en Georginio Wijnaldum uitverkoren om in een enorme hijskraan te klimmen, die hen een subliem uitzicht over de haven verschafte. Het leverde met name Hofland vieze handen en een zwarte stoflaag op zijn gezicht op, maar dit had de verdediger er graag voor over.
De middag in de haven werd afgesloten met een vragenrondje door medewerkers van EMO. Zij mochten één voor één een vraag stellen aan een speler van de selectie. Zo wilde een jong Feyenoord-supportertje van Theo Lucius weten hoe je profvoetballer moet worden. Die antwoordde: ‘Je moet vooral heel hard trainen en zorgen dat je altijd plezier houdt in het voetbal. Ook moet je een beetje geluk hebben dat je niet geblesseerd raakt.’
Het jongentje was een en al oor, maar raakte toch een beetje bezorgd door het antwoord van de Feyenoorder. ‘Maar als je je enkel gekneusd hebt, kun je dan nog profvoetballer worden?’, vroeg hij daarom voor de zekerheid nog even aan Lucius. Die kon het supportertje met een grote glimlach gerust stellen en zorgde er gelijk voor dat Feyenoords fysiotherapeut Mikael Kuijpers voor de zekerheid nog even naar zijn enkel zou kijken.