Fernández: ‘Bijzondere dagen achter de rug’
Dani Fernández heeft twee bijzondere dagen achter de rug. Afgelopen vrijdag zag hij na maanden revalideren in Barcelona eindelijk zijn ploeggenoten weer. Een dag later zette de Spanjaard een nieuwe stap in zijn revalidatie, toen hij voor het eerst sinds zijn blessure weer op het veld stond. ‘Dat was een grote stap voor mij’, zegt Fernández.
De verdediger, die in de uitwedstrijd tegen Willem II een kruisbandblessure opliep, had al weken uitgekeken naar het moment dat hij zich weer bij de selectie kon aansluiten. ‘Het moeilijkste moment voor mij was toen ik na de wedstrijd tegen Willem II moest vertrekken naar Barcelona. Ik wilde toen zo graag bij de groep blijven, maar ik wist dat ik mijn tijd in Barcelona nodig zou hebben om uiteindelijk weer op het veld te staan. Aan die periode kwam afgelopen week een eind, dus dat was een mooi moment. Daarom was ik ook zo blij om vrijdag de jongens weer te zien.’
![]()
Tijdens zijn tijd in Spanje volgde Fernández de verrichtingen van zijn ploeg op de voet. De wedstrijden probeerde hij allemaal rechtstreeks op televisie te kijken, terwijl hij daarnaast veel contact had met ploeggenoten over wat er speelde. ‘Vrijdag zag ik alleen maar vrolijke gezichten toen ik weer op de club kwam, dus ik denk dat iedereen blij is dat ik er weer bij ben. Ik had de jongens ook zo lang niet gezien, ik had ze echt gemist.’
Met zijn terugkeer bij Feyenoord begint er voor de verdediger een nieuwe fase in zijn revalidatie. ‘Ik heb helemaal geen pijn meer aan mijn knie, maar weet dat ik geen gekke dingen moet gaan doen’, zegt hij. ‘Toch sta ik er gezien de omstandigheden goed voor. De dokter was zelfs verrast hoe goed het met mijn knie ging. Ik stond er beter voor dan hij verwacht had.’
Fernández sprak de afgelopen maanden veel met Ron Vlaar, die zelf twee kruisbandblessures achter de rug heeft. ‘Hij staat er nu heel goed voor, dus natuurlijk heb ik hem om advies gevraagd. Ron vertelde me dat ik vooral geen enkel risico moet nemen met mijn knie. Als ik maar iets voel moet ik mijn knie niet extra gaan belasten. Zekerheid gaat voor alles.’
Het is daarom dat de verdediger zichzelf ook geen termijn stelt waarbinnen hij weer fit wil zijn. Normaal gesproken zou hij nog drie tot zes maanden nodig hebben, maar Fernández wil niet te ver vooruit kijken. ‘Ik bekijk alles van dag tot dag, wil mezelf geen onnodige druk opleggen. Het zou mooi zijn als ik over drie maanden weer kan voetballen, maar het belangrijkste is dat ik eerst volledig fit word. Als dat betekent dat het langer duurt, dan moet dat maar.’
Het moment dat hij weer op het veld met de bal in de weer kan, is in ieder geval een moment waar hij al lang naar uitkijkt. ‘Ik wil heel graag weer voetballen, heb al maanden geen bal aangeraakt. Ik ben er een lange tijd uitgeweest, dus ik zal moeten afwachten hoe het is om weer op het veld te staan. Tot die tijd werk ik in ieder geval erg hard om weer fit te worden.’
Tijdens zijn tijd in Spanje volgde Fernández de verrichtingen van zijn ploeg op de voet. De wedstrijden probeerde hij allemaal rechtstreeks op televisie te kijken, terwijl hij daarnaast veel contact had met ploeggenoten over wat er speelde. ‘Vrijdag zag ik alleen maar vrolijke gezichten toen ik weer op de club kwam, dus ik denk dat iedereen blij is dat ik er weer bij ben. Ik had de jongens ook zo lang niet gezien, ik had ze echt gemist.’
Met zijn terugkeer bij Feyenoord begint er voor de verdediger een nieuwe fase in zijn revalidatie. ‘Ik heb helemaal geen pijn meer aan mijn knie, maar weet dat ik geen gekke dingen moet gaan doen’, zegt hij. ‘Toch sta ik er gezien de omstandigheden goed voor. De dokter was zelfs verrast hoe goed het met mijn knie ging. Ik stond er beter voor dan hij verwacht had.’
Fernández sprak de afgelopen maanden veel met Ron Vlaar, die zelf twee kruisbandblessures achter de rug heeft. ‘Hij staat er nu heel goed voor, dus natuurlijk heb ik hem om advies gevraagd. Ron vertelde me dat ik vooral geen enkel risico moet nemen met mijn knie. Als ik maar iets voel moet ik mijn knie niet extra gaan belasten. Zekerheid gaat voor alles.’
Het is daarom dat de verdediger zichzelf ook geen termijn stelt waarbinnen hij weer fit wil zijn. Normaal gesproken zou hij nog drie tot zes maanden nodig hebben, maar Fernández wil niet te ver vooruit kijken. ‘Ik bekijk alles van dag tot dag, wil mezelf geen onnodige druk opleggen. Het zou mooi zijn als ik over drie maanden weer kan voetballen, maar het belangrijkste is dat ik eerst volledig fit word. Als dat betekent dat het langer duurt, dan moet dat maar.’
Het moment dat hij weer op het veld met de bal in de weer kan, is in ieder geval een moment waar hij al lang naar uitkijkt. ‘Ik wil heel graag weer voetballen, heb al maanden geen bal aangeraakt. Ik ben er een lange tijd uitgeweest, dus ik zal moeten afwachten hoe het is om weer op het veld te staan. Tot die tijd werk ik in ieder geval erg hard om weer fit te worden.’