Castaignos kan geluk niet op na bekerkraker
Direct nadat scheidsrechter Ruud Bossen had gefloten om een einde te maken aan de spectaculaire halve finale van de KNVB beker tegen FC Twente trok Luc Castaignos zijn laatste sprint van de avond. De tegen de Tukkers door trainer Mario Been voor de leeuwen geworpen jeugdinternational rende linea recta naar Roy Makaay en sprong de matchwinner in de armen. ‘Nu weet ik waarom ze Roy het Phantom noemen’, glunderde Castaignos na afloop in de catacomben van De Kuip. ‘Wat een geweldige spits.’
Castaignos had tijdens zijn eerste optreden in de basisopstelling van Feyenoord zelf ook een uitstekende indruk achtergelaten. De zeventienjarige aanvaller werkte zich een slag in de rondte en was zelfs twee keer dicht bij een doelpunt. ‘Voor de rust had ik het zwaar tegen twee beulen van verdedigers’, zei hij. ‘Ik was niet helemaal tevreden en ben in de tweede helft nog harder gaan werken. Het is uiteindelijk een geweldige avond geworden. We hebben de wedstrijd op een fantastische manier gewonnen.’
De jonge aanvaller was na de afloop van de loodzware wedstrijd haast te moe om nog te praten, maar de glimlach ging geen seconde van zijn gezicht. ‘Deze wedstrijd staat wel in het rijtje van mooiste wedstrijden van mijn leven’, zei hij. ‘Waanzinnig mooi om zo’n grote wedstrijd in dit stadion te mogen spelen, met zoveel publiek. Ik heb echt genoten.’
Datzelfde gold voor de in de rust ingevallen Makaay. Mocht Feyenoord in de eerste helft van geluk spreken dat FC Twente de wedstrijd niet definitief besliste, na de onderbreking hadden de Rotterdammers vanaf de eerste minuut het initiatief. ‘Erwin Mulder hield ons in de eerste helft in de race, waarna wij na de rust met voorzetten vanaf de flanken veel sneller het doel van Twente zochten’, zei Makaay.
Giovanni van Bronckhorst bracht Feyenoord al snel op gelijke hoogte, waarna Makaay in de slotfase op aangeven van Leroy Fer de winnende treffer tegen de touwen schoot. ‘Ik wist dat Leroy die bal zou geven’, zei de aanvaller. ‘En voordat ik de bal raakte wist ik al dat die erin zou gaan.’
Volgens Makaay telde er vooraf aan de halve eindstrijd maar één ding en dat was het halen van de finale. ‘We wisten vooraf dat Twente een zware tegenstander was, maar hebben ons doel bereikt’, besloot de matchwinner. ‘Ik heb in mijn carrière vier bekerfinales gespeeld en ze alle vier gewonnen. Dat moet dus wel goed komen.’
De jonge aanvaller was na de afloop van de loodzware wedstrijd haast te moe om nog te praten, maar de glimlach ging geen seconde van zijn gezicht. ‘Deze wedstrijd staat wel in het rijtje van mooiste wedstrijden van mijn leven’, zei hij. ‘Waanzinnig mooi om zo’n grote wedstrijd in dit stadion te mogen spelen, met zoveel publiek. Ik heb echt genoten.’
Datzelfde gold voor de in de rust ingevallen Makaay. Mocht Feyenoord in de eerste helft van geluk spreken dat FC Twente de wedstrijd niet definitief besliste, na de onderbreking hadden de Rotterdammers vanaf de eerste minuut het initiatief. ‘Erwin Mulder hield ons in de eerste helft in de race, waarna wij na de rust met voorzetten vanaf de flanken veel sneller het doel van Twente zochten’, zei Makaay.
Giovanni van Bronckhorst bracht Feyenoord al snel op gelijke hoogte, waarna Makaay in de slotfase op aangeven van Leroy Fer de winnende treffer tegen de touwen schoot. ‘Ik wist dat Leroy die bal zou geven’, zei de aanvaller. ‘En voordat ik de bal raakte wist ik al dat die erin zou gaan.’
Volgens Makaay telde er vooraf aan de halve eindstrijd maar één ding en dat was het halen van de finale. ‘We wisten vooraf dat Twente een zware tegenstander was, maar hebben ons doel bereikt’, besloot de matchwinner. ‘Ik heb in mijn carrière vier bekerfinales gespeeld en ze alle vier gewonnen. Dat moet dus wel goed komen.’