Gedreven Schenkeveld revalideert verder in winterstop
Voor Bart Schenkeveld begint na donderdag de winterstop, terwijl het grootste deel van zijn ploeggenoten al sinds afgelopen maandag geniet van een korte vakantie. De talentvolle verdediger werkte de afgelopen dagen in De Kuip gedreven aan het herstel van de kruisbandblessure die hij opliep op de eerste trainingsdag van het seizoen. ‘Ik heb na vandaag ruim anderhalve week vrij, maar zal thuis gewoon verder revalideren’, zegt Schenkeveld, die de deze week samen met de andere geblesseerden doortrainde. ‘Het zal even niet zo intensief als de afgelopen maanden zijn, maar ik zal zeker dagelijks mijn oefeningen doen. Ik wil geen onnodige vertraging oplopen in mijn herstel.’
De jonge verdediger scheurde tijdens de eerste training van het seizoen op een drukbezocht Varkenoord de kruisband van zijn linkerknie in. Schenkeveld wist welke lange weg van revalideren hem te wachten stond, doordat hij als jeugdspeler al eens eenzelfde blessure opliep aan zijn rechterknie. ‘De eerste acht weken kon ik alleen op krukken lopen’, zegt hij. ‘Dan ben je ontzettend beperkt in je doen en laten. Heel frustrerend. Het revalideren is aan de ene kant makkelijker omdat ik het allemaal al een keer heb meegemaakt. Ik weet wat er komen gaat. Maar het werkt ook in omgekeerde richting. Soms lijkt er geen einde aan te komen.’
Schenkeveld revalideert in De Kuip onder begeleiding van de medische staf van Feyenoord. Hij maakt lange dagen in Rotterdam-Zuid, trekt van maandag tot en met zaterdag veel op met Feyenoords fysiotherapeuten. ‘Zo krijg je wel een band met elkaar’, zegt Schenkeveld. ‘Mijn vertrouwen in de fysio’s is groot. Maar uiteindelijk moet ik het zelf doen. Het gaat erom hoeveel ik wil investeren in mijn herstel. Vaak moet ik afgeremd worden, omdat ik zo graag weer wil voetballen. Maar als ik het even moeilijk heb en een oefening niet helemaal afmaak, moeten ze ook streng voor me zijn. Alleen door alles te geven kan ik sterk terugkeren.’
Het herstel van de knieblessure van Schenkeveld verloopt voorspoedig. De verdediger loopt iets voor op schema, maar pint zich niet vast op een datum waarop hij terug wil zijn. ‘Dat het herstel nu goed gaat, kan ook een valkuil zijn’, legt hij uit. ‘Daardoor wil je nog sneller, progressie blijven boeken. Natuurlijk wil ik zo snel mogelijk weer voetballen, maar ik wil vooral ook sterk terugkomen. Als dat iets later is, dan is dat niet anders.’
Schenkeveld kan hoop putten uit de manier waarop hij als jeugdspeler terugkeerde van een zware knieblessure. Moest zijn lijf destijds de eerste maanden na zijn rentree nog wennen aan de intensiteit, eenmaal fris aan de start van het seizoen 2009/2010 bij Feyenoord onder 19 ging het hard. Binnen een paar maanden debuteerde hij in de eredivisie, om zijn plaats in de eerste selectie van de Rotterdamse club niet meer af te staan. ‘Ook nu hoop ik weer ijzersterk terug te komen’, besluit Schenkeveld. ‘Ik doe er alles aan om van 2011 een mooi jaar te maken. Mijn doel is om een vaste waarde in het elftal te worden. Ik wil Feyenoord mee omhoog helpen. Dat klinkt misschien ambitieus voor iemand die er zolang uitligt. Maar zonder doel voor ogen kun je niet revalideren. Je moet iets nastreven. Ik geloof erin dat ik dit doel kan bereiken, heb vertrouwen in mezelf. Ik ken mijn kwaliteiten en weet ook wat ik moet verbeteren als ik straks terug ben op het veld. Als ik dat doe, kan 2011 voor mij een mooi jaar worden.’
Schenkeveld revalideert in De Kuip onder begeleiding van de medische staf van Feyenoord. Hij maakt lange dagen in Rotterdam-Zuid, trekt van maandag tot en met zaterdag veel op met Feyenoords fysiotherapeuten. ‘Zo krijg je wel een band met elkaar’, zegt Schenkeveld. ‘Mijn vertrouwen in de fysio’s is groot. Maar uiteindelijk moet ik het zelf doen. Het gaat erom hoeveel ik wil investeren in mijn herstel. Vaak moet ik afgeremd worden, omdat ik zo graag weer wil voetballen. Maar als ik het even moeilijk heb en een oefening niet helemaal afmaak, moeten ze ook streng voor me zijn. Alleen door alles te geven kan ik sterk terugkeren.’
Het herstel van de knieblessure van Schenkeveld verloopt voorspoedig. De verdediger loopt iets voor op schema, maar pint zich niet vast op een datum waarop hij terug wil zijn. ‘Dat het herstel nu goed gaat, kan ook een valkuil zijn’, legt hij uit. ‘Daardoor wil je nog sneller, progressie blijven boeken. Natuurlijk wil ik zo snel mogelijk weer voetballen, maar ik wil vooral ook sterk terugkomen. Als dat iets later is, dan is dat niet anders.’
Schenkeveld kan hoop putten uit de manier waarop hij als jeugdspeler terugkeerde van een zware knieblessure. Moest zijn lijf destijds de eerste maanden na zijn rentree nog wennen aan de intensiteit, eenmaal fris aan de start van het seizoen 2009/2010 bij Feyenoord onder 19 ging het hard. Binnen een paar maanden debuteerde hij in de eredivisie, om zijn plaats in de eerste selectie van de Rotterdamse club niet meer af te staan. ‘Ook nu hoop ik weer ijzersterk terug te komen’, besluit Schenkeveld. ‘Ik doe er alles aan om van 2011 een mooi jaar te maken. Mijn doel is om een vaste waarde in het elftal te worden. Ik wil Feyenoord mee omhoog helpen. Dat klinkt misschien ambitieus voor iemand die er zolang uitligt. Maar zonder doel voor ogen kun je niet revalideren. Je moet iets nastreven. Ik geloof erin dat ik dit doel kan bereiken, heb vertrouwen in mezelf. Ik ken mijn kwaliteiten en weet ook wat ik moet verbeteren als ik straks terug ben op het veld. Als ik dat doe, kan 2011 voor mij een mooi jaar worden.’