Terugblik: Het jaar van Ruben Schaken
In de laatste week van 2011 blikt Feyenoord.nl met vier Feyenoorders uit verschillende geledingen terug op het afgelopen jaar, aan de hand van hun persoonlijke hoogte- en dieptepunten. Voor ieder van hen was 2011 een jaar om niet snel te vergeten. In deel I: Ruben Schaken. De aanvaller was tot aan de zomer herstellende van de eerste langdurige blessure in zijn carrière, maar knokte zich in het nieuwe seizoen terug. De afgelopen maanden was hij een vaste kracht in het elftal van trainer Ronald Koeman.
Schaken: ‘Het jaar 2011 begon voor mij met een heel vervelende blessure. In januari ben ik aan mijn knie geopereerd en daarna brak een heel moeilijke periode aan met revalideren, waarbij ik elke dag van 9 tot 5 uur op de club was. Het was voor het eerst in mijn carrière dat ik zo lang geblesseerd was. Met dank aan onze fantastische medische staf ben ik op schema fit geworden en kon ik helemaal fris aan het nieuwe seizoen beginnen.
In het nieuwe seizoen ben ik op de bank begonnen. Dat vond ik ook terecht na een verloren seizoen, waarin ik het niet goed had gedaan. Ook onder trainer Ronald Koeman heb ik nog een aantal wedstrijden op de bank gezeten, voordat ik tegen sc Heerenveen mijn kans kreeg na een blessure van Sekou Cissé. Die kans heb ik gegrepen, door onder meer een assist te geven.
Vanaf dat moment is het goede gevoel bij mij wekelijks gaan groeien. De trainer liet mij in de basis staan. Dat resulteerde ook in mijn eerste doelpunt voor Feyenoord, in de wedstrijd tegen De Graafschap. Op dat doelpunt had ik lang gewacht. Het gaf me veel vertrouwen. Daarna kon ik gelukkig nog een paar keer belangrijk zijn voor de ploeg. Tot nu toe gaat het hartstikke goed.
Ik ben niet iemand die gelijk stoer gaat doen als het goed gaat, maar ik ben wel blij met wat ik heb kunnen laten zien dit jaar. Ik weet van mezelf dat ik het niveau van Feyenoord aan kan. Zeker het afgelopen half jaar heb ik laten zien dat ik Feyenoord-waardig ben. Ook tegen grote tegenstanders heb ik me kunnen laten zien. In de toekomst hoop ik nog vaker belangrijker te kunnen worden voor het team, door doelpunten te maken en assists te geven. Daar werk ik hard aan, bijvoorbeeld door extra te trainen op afwerken. Dat heb ik nog steeds nodig, ondanks mijn leeftijd. Ik hoop deze lijn in de tweede seizoenshelft door te trekken en van nog grotere waarde te worden voor Feyenoord.’
In het nieuwe seizoen ben ik op de bank begonnen. Dat vond ik ook terecht na een verloren seizoen, waarin ik het niet goed had gedaan. Ook onder trainer Ronald Koeman heb ik nog een aantal wedstrijden op de bank gezeten, voordat ik tegen sc Heerenveen mijn kans kreeg na een blessure van Sekou Cissé. Die kans heb ik gegrepen, door onder meer een assist te geven.
Vanaf dat moment is het goede gevoel bij mij wekelijks gaan groeien. De trainer liet mij in de basis staan. Dat resulteerde ook in mijn eerste doelpunt voor Feyenoord, in de wedstrijd tegen De Graafschap. Op dat doelpunt had ik lang gewacht. Het gaf me veel vertrouwen. Daarna kon ik gelukkig nog een paar keer belangrijk zijn voor de ploeg. Tot nu toe gaat het hartstikke goed.
Ik ben niet iemand die gelijk stoer gaat doen als het goed gaat, maar ik ben wel blij met wat ik heb kunnen laten zien dit jaar. Ik weet van mezelf dat ik het niveau van Feyenoord aan kan. Zeker het afgelopen half jaar heb ik laten zien dat ik Feyenoord-waardig ben. Ook tegen grote tegenstanders heb ik me kunnen laten zien. In de toekomst hoop ik nog vaker belangrijker te kunnen worden voor het team, door doelpunten te maken en assists te geven. Daar werk ik hard aan, bijvoorbeeld door extra te trainen op afwerken. Dat heb ik nog steeds nodig, ondanks mijn leeftijd. Ik hoop deze lijn in de tweede seizoenshelft door te trekken en van nog grotere waarde te worden voor Feyenoord.’